Yönsüz Yönümüz

Sokak kaldırımlarına düşen yüzümü arar iken
Ayakları kaydıranların yüzüne ayağım takıldı birden
Kaldırım taşlarına gizlenen şeytanın yüzüne karışmış izler önden
Biçare gönlümde titrek yandı umudum aradığım yüzümü bulamayınca
Yönsüz menzillere koşarak kaçmaya çalıştım

Arsızlık akıyor kaldırımların arasında
Şeytana pabucunu ter giydirenlerce
Derdime derman diye yürüdüğüm sokaklar kaybolmuş
Yüzsüz yüzümle gezmeye utandım
Yönsüz menzillere koşarak kaçmaya çalıştım

Merhamet canda olmayınca kin oluyor kiracı
Kurudu insanlık yeşermiyor mutluluk ağacım oldu dert ağacı
Ağlamak faydasız mutluluğu yeşertmek lazım
Hasret çeken gönüllere vuslatı yerleştirmek gerek
Uykuya dalmayalım sevgisizce yoksa bir daha uyanmak olmaz belki nasip
Mehmet Aluç