Gül kokulu Peygamberim

Gül kokulu Peygamberim
Sana sonsuz salat ve selamlarımı arz ediyorum
Canlara can kâinata nur saçan peygamberim
Susmuş gönüllere gönül olan peygamberim
Zulmü aydınlığı ile parlatan yıkan peygamberim

Sen rahmet peygamberi 
Sen hayâ ve edep peygamberi
Sen güzel ahlak ve medeniyet peygamberi
Sen düzen ve disiplin ile yaşayan bir peygamber

Allah’ın övdüğü Nebisin Resul'sün
Sen faaliyet ve aksiyon peygamberi
Sen adalet ve hukuk peygamberi
Sen zarafet ve nezaket peygamberi

Sen ilim ve fazilet peygamberi
Sen barış ve kardeşliğin kâinata getiren peygamber
Sen düzen ve disiplin âlemlere getiren peygamber 
Sen kâinata gönüllere aksiyon getiren peygambersin

Rabbim elbette ki her şeye kerim
Rabbim senin ile kâinata gönderdi Kuran-ı kerim
Ahir zaman peygamberisin sen ya nebi
Kâinat senin ile varlık sebebi

Gelişin ile karanlık nura gark oldu
Bulanık gönüller nurun ile haşr oldu
Gönüllerin sisi dağıldı yok oldu
Gönlü olmayanlarda sisin içinde kayboldu

Gönüller ki sana vurulan
Sen ki gönüllerde güven duyulan
Gönüllerde telden örülmüş diken
Sen daha yetim iken

Seni korudu Rahman sen kâinata gülümser iken
Kâinat zulüm ile kıvranır gönüllere batar iken diken 
Gönderdi seni insanlık ölmek üzere iken
Gelişin ile yasakları cahiliyeyi sendin gülüşü ile yok eden

Dudaklar gönüller gibi param parça
Hiç çıkmazdı milletin sesi
Uzaktakini yakın
Yakını iyice ettin yakın akın akın

Sen kendin için değil biz ümmetin için yaşadın
Uzaktaki feryadın yürekteki sesi idin
Her ağlayan gönüllere koştun hiç usanmadın
Sen âlemlere rahmet olarak geldin
Gönlümüze iman ile saraylar kurdunda gittin

Zalimler gelişin ile kudurdu
Koltukları yerinden sallandı durdu
Mutluluk senin ile gönüllere yürüdü
Seni görenlerin yüreği el pençe sevgiye büründü

Seni görmedi ne yazı ki gözüm
Seni yazmaya anlatmaya yetmez ki sözüm
Seni sevmeyenlerde görmez olur neşeyi 
Rabbim eksik eylemesin Ahirette yokluğunu gülmeyi
Mehmet Aluç©

Uzun zaman oldu seni görmeyeli

Uzun zaman oldu seni görmeyeli
Saçlarına beyaz gölgeler düşmüş ben örmeyeli
Gözlerinin feri sönmüş hasret ile yolları gözlemekten
Hüzün mü seni böyle güçsüz bıraktı özlemekten

Mahzun ve kederli bakışların
Mutluluk ile gülen gözlerin çökmüş
Karanfiller gibi kokardı saçların
Uzun zaman oldu seni görmeyeli

Ben yine aynı arsız gönlüm ile
Hayatı umursamayan bakışlarım
Biliyorum sevgi bulunmuyor gönlümde
Çok değişmişin neydi seni böylesine üzen hasretin

Ben mi vefasızım ama neden
Beni sevdiğini söylüyorsun şimdi ama neden
Yıllar oldu sevgi sunmayan gözlerinde kaçışım
Kaçmadan önce söyleseydin kaçmazdım sevgisiz hislerinden

Sevgisiz değildi diyorsun hislerim
Ben miyim sana aşktan bahis ederken kaçan
Alaylı bakışlarla alay eden
Gülen bakışların ‘mıydı öylesine gülüşlerin

Ben yanıldım ve kaçtım arsızca
Bir haber gönderseydin uçarcasına
Koşar gelirdim sana kucağında ömür boyu kalırcasına
Vefasız olan benmişim sevgili

Ağlamaktan mı gözün feri söndü
Bensizlikten mi tarayamadın saçını da beyazlar döküldü
Hüzün mü çökertti seni benden ayrı kalınca
Bağışla beni anlaşılamaz duygularımın esiri oldum

Sarıl kollarıma ilk seni gördüğüm günkü gibi
Fıkır fıkır gülsün gözlerin dünkü gibi
Dudaklarına aşkın ihtiraslı öpücüğü konsun yeni gibi
Yine yanakların açsın gülücüklerle karanfiller gibi
Mehmet Aluç

Haydi coşalım..

Vidivodo.com : belkıs akkale ve izzet altınmeşe ay gız - herşey dahil - showtv  :

Shakespeare cevap

Shakespeare demiş ki

İnsanların çoğu kaybetmekten korktuğu için sevmekten 

Sevilmeye layık görmedigi için sevilmekten 

Sorumluluk getirecegi için düsünmekten 

Elestirilmekten korktuğu için konuşmaktan 

Reddedilmekten korktuğu için duygularını ifade etmekten 

Aslında yasamayı bilmediği için ölmekten korkuyor. 

Bu dünyada kaybedecek neyimiz kaldı

Yüzlerce insan madenlerde ihmal yüzünden ölüyor

Alın terinin karşılığı verilmiyor üzülüyor

Kazandığı üç kuruş ile evini geçindiremiyor kahr oluyor

Sevilmeye gelince

Geçim derdinden sevmeye vakit mi kalıyor

Ay başını getirmek için günde kırk kılığa giriyor

Ek iş ile eve gece yarısı geliyor yorgun yatağa giriyor

Sevmelere zaman mı kalıyor

Sorumluluğa gelince

Namusu ile ülkenin namusunu

Yetim hakı yenilmesin diye gözü yetimin malını korumakta

Haksızlık olmasın diye yüreği ağzında

Her zam ile cebinde eriyen maaşı ile küçülen

Lakin haksızlık yapmamak için iki eli yüreğinde

Düşünmeye gelince başka düşünmeye vakit kalmıyor

Düşününce de sandıkta mezara gömüyor

Haksızlık yapmayalım yani

Eleştiri yapılyorda ne değişiyor ülkede

Eleştiriyi dinleyen kim

Sen konuş sen dinle

Korkmaya gelince çok yanılıyorsunuz

Korkmayız kelle koltukta yaşarız

Ülkemiz için canımızı feda ederiz

Duygulara gelince

Geçim dünyasında duygumu kalmış

Patron çalışanını

Zengin ülkeyi

Söz sahibi olanlar bunları korudukça duygumu kalıyor

Zaten tüm istekletimiz seçimden sonra red oluyor

Eş çocuğun istediğini almak içinde maaşımız red ediyor

Yaşamaya gelince adam gibi namusumuzla yaşarız

Ölüm gelincede Allahın emri der korkmadan gideriz

Biz ne dini red ederiz nede alın terin kazancına göz dikeriz

Ne de ölümden korkarız

Ölümden ülkeyi soyanlar

Zalimler

Haksız kazanç sağlayanlar korkar

Namuslu vicdanlı insanlar ölümden korkmaz

Mehmet Aluç

Vidivodo.com : belkıs akkale ve izzet altınmeşe türküler bizi anlatır - herşey dahil - showtv  :

Vidivodo.com : belkıs akkale ve izzet altınmeşe sen yanımda olmayınca - herşey dahil - showtv  :

Maniler ile Atışma-1-

Gönül güzelliğinize teşekkür

Hoş geldiniz iyiyiz Allah'a çok şükür

Aramıza hoşa geldiniz tekrar beraber gülelim paldır güldür

Sakın ağlamayalım hüngür hüngür

Dünya gönülleri sevene cennet sayılır

Seven gönüller ki hatırı sayılır

Yürüdüğümüz toprak bize mezar

Diktiğimiz ağaç ise cesedimize tabut bergüzar

Ömür bitiyor bak azar azar

Herkes olsun bu dünyada az okuryazar

Gönül bu herkesi aynı yazar

Mezar ki hepimiz için bilinmez ki kim kazar

Mehmet Aluç

Bergüzar: Anmak için verilen hatıra, armağan, yadigâr

Şimdi olsaydın Yanım da

Sensizliği, en çok gecelerde hissediyorum derken içimizde sevgiliye ve yalnız isek odamızda. Bu sensizliği sorgulamak gerekmez mi? Neden yalnızım? Bu yalnızlık neden oldu? Sebep ben miyim?

Gece olduğunda sensizliğe lanetler ediyorsak, bunun sebebini de kendimiz de aramalıyız. Sevmek bir günlük değil, bir ömürlüktür. Yok, huyunu beğenmedim, söylediğin sözü beğenmedim yok efendim illa benim dediğim olacak, zırvalamalarının peşinde koşarsan, olacağı bu.

Bunun aksini söyleyecek olan var mı? Yok. Sabah güneş doğduğunda, hayatın karmaşası içinde sensizliğin etkilerinden bir nebze olsun kurtuluyorum, kendime geliyorum biraz safsatası ile kendimizi boşuna kandırmayalım. Yalnızlık çok zordur, tahammülü de ıstıraptır. 
Her yeni doğan gün, geceye kavuşmaya mecbur ama sen sevdiğine kavuşmaktan uzaksın farkında mısın? Mecburen istemeden kendi hatan yüzünde sevdiğinden ayrı, yalnızlığın karanlığı ile baş başa gecenin koynunda, sabahlıyorsun, iki kere iki dört eder.
Gecenin koyu karanlığında, sevdiğinden ayrı olmanın ıstırabı ile bir sağa dön, yok olmadı sola dön… Ondan sonra, uyku gelir ise uyu bakalım. Sağa sola dönmekten yatak isyan ediyor sana.

Çık karşısına, suçlayacak birini arıyordum buldun o suçlu, benim. Sensiz kalmamın en büyük nedeni yine benim diye itiraf et, senden bir şey eksilmez ki, gururuna yediremiyorsan tekrar dön karanlık yalnızlığına...

Neden böyleyim bilmiyorum, diye itiraf et korkma. Seni ile nice geceler boyu konuşmuştuk hoş sohbetle, şimdi ondan mahrumuz deyiver.

Şimdi olsaydın sen yanımda yine birlikte uyurduk kucak kucağa, sabah güneşin ışıkları ile uyanırdık, yine güneş ışıkları girerken odamıza şen kahkaha içinde kahvaltı yapardık deyiversen ne olur? Haydi, durma yaklaş, at bir adım. Selam ve dua ile.

Mehmet Aluç

Ah Can Yücel Üstat Ah

Üstat Can Yücel derki” Ucundan tutarak” şiirinde

Körü körüne bağlanmayacaksın

Haklısın da üstat

Ama gönül bu dinlemez ki söz üstat

Gözü var kulağı yok sanki

O olmazsa yaşayamam diyor o anki

Laf anlamıyor deli gönül

Başkasının oluyor sanki değil seninki

Üstat sen bulmuşsun denklemi

Yaşanır yaşanır nasıl yaşanır

Bildiklerimi unutturan yakan bilmem ki nasıl katlanır

Yüreğimi özlemleri ile tutsak eder kıvrım kıvrım sızlanır

Sanki ava giden avlanır

Yangınların içinde donduran

Kirpiklerinde zamanı durduran bakışları

Gönül’e veriri balans ayarı

Kuşlar öter hep dertli dertli

Yollar ki hep çıkar yokuş yukarı

Rüzgâr eser kokusunu getirir buram buram

Gönül ağlar sızlar onsuz ben nasıl dursam

Onsuz nasıl hayal kuram

Hüznü gönül bahçemde çiçek çiçek açtıran

Doğan güneş onun sıcaklığı gibi doğar ufukta

Akşam onun gözleri gibi ışıl ışıl batar ufukta

Üstat öylesine çok sevmeyeceksin diyor

Gönül bu kulağı yok ki duysun

Çok sevmeyeyim diyorum gönül anlamaktan yoksun

Gönül bahçemde yetişen hüzünleri sökeyim diyorum

Elim varmıyor sökmeye

Gözlerimde hep onun salınarak yürüyen endamı

Kulağımda onun sesi

Rüyalarımda onun güzelliği

Ah bir becerebilsek üstadım dediğin gibi

Korkmazsak kaybedecek bir şeyimiz olmazsa

İnsanın bir şeyi olmayınca çıplak kalıyor üstat

Üşüyor

Nefes alamıyor

Bir tarafına saplanmış kör hançer saplı kalıyor

Daha yolun başındayız galiba

Bu dediklerinize ulaşmak çok zor Can yücel üstadım

Mesela turuncuya, ya da pembeye.

Ya da cennete ait olacaksın diyorsun üstadım

Daha turuncu pembe rengimiz olmadı

Cennete götürecek yola girmedim

Üstat yolunuzda yürümek çok zor

Size ulaşmak için fırın fırın ekmek yemek gerekir

Bundan eminim herkes benim gibi hem fikir

Mehmet Aluç