Kuran'ın Bulunmaz Eşi

Kuran'ın bulunmaz eşi

Bunu bilmeli evvela

Odur insanlığın güneşi

Hayat nizamıdır o kula

Zalimin gezer üçü beşi

Zalim dersen süründü leşi

Nur Nebi gönüllerin güneşi

Âlem de bulunmaz onun eşi

Bunu bilmeli evvela

İslam'ın yoludur sünneti ile kula

Zalim kaybetti Nur Resulle güreşi

Zalimin gezer üçü beşi

Zalim dersen süründü leşi

İslam'a katılmayan oldu sefil

İslam ile olanlar oldu asil

İslam ile yetişti nesil

İslam'a karşı çıkan oldu rezil

İslam sönmeyen âlemin güneşi

İslam'ın bulunmaz başka eşi

Zalimin gezer üçü beşi

Zalim dersen süründü leşi

Mümin her an Yüce Allah'ı anar

Cenneti alaya dünyada bakar

Nur Kuran Sünneti koluna takar

Mümin olmayan Cehennem de yanar

Zalimin gezer üçü beşi

Zalim dersen süründü leşi

İslam ile açılır cümle lisan

İman ile döner zaman

İman ile yaşar mümin her an

İman gönül'e olur canan

Zalimin gezer üçü beşi

Zalim dersen süründü leşi

İman nuru yağar mümin gönlüne

Yağar gönül'e sağanak sağanak ömrüne

Merhametle bakar önüne

İman gözü ile bakar açar gözünü

İtibar edilir Müslüman'ın sözüne

Zalimin gezer üçü beşi

Zalim dersen süründü leşi

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Kahrediyor.

Bazen az yazınca gönlü tüketirsin

Gönlü canlı tutmak için yazmalısın

Kahrediyor

Beklerken randevunun sessizliğinde seni beklerim çoktandır

Geciken sen sabırsızlık yıkıyor işte beni bu sensizlik yakandır

Akarak sokak arasında kaçarken yine ben senden kaçandır

Kahrediyor randevuların nefret ediyorum hicret ile gidiyorum

Hayat serbest aşk ile sevince bitiyor gönülde yar gülmeyince

Tutsak yaşarken aşk ile duyarsız sevgilin peşinde yetişmeyince  

Aşk mı hayalperest ben mi sevgilim mi gönül seçemeyince

Kahrediyor randevuların nefret ediyorum hicret ile gidiyorum

Aşk yolunda aşığa cefa çektirmek vefasızlık ise hepten haramdır

Aşk zaten gönül'e kendisi zaten hakikaten dermandır

Aşktan başka tüm sevmeler zaten bu dünyada yalandır

Kahrediyor randevuların nefret ediyorum hicret ile gidiyorum

Bu dünyada aşktan başka söyler misiniz ne kalandır

En akıllısı aşk ile aşk yoluna koruna koruna çıkandır

Nefreti olan nefreti ile ateşte bir girişte sonsuz kalandır

Kahrediyor randevuların nefret ediyorum hicret ile gidiyorum

Kul Mehmet'im aşktan ayrı gezmek gönül'e ziyandır

Aşk ile gönülde yürüdüğünde tüm yollarda açan bahardır

Nefret ile gezen dünden cehennemde nefretiyle yanandır

Kahrediyor randevuların nefret ediyorum hicret ile gidiyorum

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Gel

Gönül mezarına ben yattım boylu boyunca

Gözlerine doymadan ecel beni bulunca

Beklerim makberde ben seni günün dolunca

Hasretim sineni yar yakıp kavurmadan gel

Aşk gözüyle kokuna bu tenim doymayınca

Arayıp kendimi ben teninde bulmayınca

Mezarımda toprakla yar sensiz dolmayınca

Hasretim sineni yar yakıp kavurmadan gel

Nakşet makber üstüne yar sen kendi adını

Gece gündüz sen yâd et muhabbetle adımı

Mezarıma da dolan sensiz yakan sancımı

Mezarımı ateşle doldurmadan çabuk gel

Göremedim dost gibi atan o yüreğini

Duyamadım bende yar sevdim ben dediğini

Göğsünde koklamadım aşkın o yasemini

Yaseminler kokusu göğsünde bitmeden gel

Sinemde tutamadım ben arzunu yâdını

Sana açamadım ben gönlümün yapısını

Makber de anıyorum ben hasretle adını

Gönül kapını bana kapatmadan çabuk gel

Ben senin gönlünde aşk deryasında yar öldüm

Sanma sevgilim sende gülmeden öldüm gittim

Gönül sinene solmaz gülleri diktim gittim

Diktiğim güller aşksız kuruyup solmadan gel

Kul Mehmet'im gönlünde yaşarken ben ölmüşüm

Fani olan dünyada az seninle gülmüşüm

Seninle aşk badesi içmeden yar göçmüşüm

Aşk badesini yalnız içip bitirmeden gel

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Kendi Kazdığı Mezarda

İnsan kendi mezarını kazar

 Yakan nefreti ile içinde yatar

Geride kalanların günahını alır

Kendi kazdığı mezarda pişman figan eder

Bu kalem ah daha neleri yazarda

İnsan güzelliklerde neden kaçarda

Sonra pişmanlıkla hüngür hüngür ağlarda

Kendi kazdığı mezarda pişman figan eder

Utanmadan haksızlığın sazını çalar

Edepsizce yakar yıkar birde bakar

En sonunda içinde kendiside yanar

Kendi kazdığı mezarda pişman figan eder

Dört bir yanda kırılır umudumuz kolumuz

Musallada alınır nefret kokan soluğumuz

Pişmanlığa çıkar dört bir yanda yolumuz

Kendi kazdığı mezarda pişman figan eder

Gönülleri insan yakan yaktığını bilmez mi?

Yaktığı ateşte yanacağını görmez mi?

Merhamet varken merhametle sevilmez mi?

Kendi kazdığı mezarda pişman figan eder

Kapkara gözleri ile nefretin gözleri görülmez mi?

Nefret içinde masumların öldüğü sezilmez mi?

Karanlık yollarda kendi kaybolacağını insan hissetmez mi?

Kendi kazdığı mezarda pişman figan eder

Dermanı bitirir kaybettirir kul

Sonra der yandı eyvah canım

Be ey gafil ne ararsın

Canıma yok mu diye dermanı

Kendi kazdığı mezarda pişman figan eder

Kul Mehmet'im vade gelip dolunca

Mezarda kul yaptığı ile solunca

Cehennem ateşi har ile kulu yutunca

Kendi kazdığı mezarda pişman figan eder

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Şimdi Sağlıklı Nasıl Zayıflarız ?

Sağlıklı zayıflama, dengeli olarak uzun bir süre devam 

edecek olan,yediğimiz besin değeri  çok çok yüksek gıdalardan kaçarak,bu yönde oluşan sağlıklı ve sürekli bir beslenme ile bu kalorisi yüksek olan gıdalardan alınan kaloriden vaaz geçerek, gün boyu harcayabilecek kadar kaloriden az olanı ile beslenerek sağlayarak,aldığımız kalorileri yakarak, vücuttaki fazla yağ depolamasına izin vermeden azaltılmasına yönelik, kişinin ideal  olacak kilosuna almasını sağlayan bir beslenme şeklidir. Kişinin doğru beslenme veya sağlıklı  bir yöntemle zayıflamasını sağlayan bir yoldur..

Vücudunuz için gerekli olan tüm besin ögelerini (protein olsun, yağ, karbonhidrat olsun), vitamin ve mineralleri tam olarak aldığınız bir beslenme şekline sadık kalarak eninde sonunda ideal kilonuza mutlaka ulaşabilirsiniz. Çünkü sağlıklı  olan bu zayıflamanın gerçek hedefi, size aşırı olan sağlıksız kilo aldıran beslenme alışkanlıklarınızı kökten bıraktırarak  doğru beslenme  ile besin değeri yüksek ve kalorisi az gıdaları daha çok tüketmenizi sağlayarak zayıflatarak,kilonuzu kontrol ederek zayıflamanızı sağlamasıdır.

Hayatın Mutluluk Dolu Şifreleri Sabır'ın İçinde.

Yaşarken kendimizde kaçmak, kapılarımızı kapatmak, gökdelen gibi yüreğimizin umman deryasını görmeden kaybolmak, içten bizi yok eden samimi olmayan benliğimiz sesini dinleyerek kaybolmak, iç dünyanın bahçesinde yolculuğa çıkmadan bahçesindeki çiçekleri koklamadan hissizler korosuna katılarak içinde kaybolmak, benliğin peşinde koşmak, hayat insanlara sırtını dönerek her şeyi kaybetmenin peşinde koşmak, nedense insanoğluna hep cazip gelmiştir.

Ruhun içindeki güller kokan yolunu terk ederek, dikenlerle pisliklerle dolu kendini önemsemeyen hiç bir değeri olmadığını bilen insanların dalkavukların peşinde koşması çok acı ve elem dolu ve insanlık için utanç verici bir durum ve yaşantı. Kendi aydınlığında yürümeden, karanlığı gösteren insanların ardında yürüyerek hem yarınlarını hem de yarınları karanlığa boğmaya koşmaları ve yolun sonunda gerçeği görmeleri ve uçurumun dibine atılmaları bu gerçeği değiştirmemektedir. Yok oluş... Var oluş... Kör niyet ve körlük... İyi niyet ve gülümseyen yarınlar... Nedense hep seçilen kör niyet ve karanlık oluyor ve tarihi okumaktan aciz biz insanlar, hala o karanlığa koşmaktan zevk alıyor ve yok olmanın ıstırabında yok oluyoruz. İçimizdeki kuyulara düşerek az çekilen çile ile Yusuf misali imtihanla mısıra sultan olmaktan vaaz geçerek köle olmayı seçiyoruz, az sabrın koltuğunda oturmak yerine, zalim karanlık gönüllü insanların işkence dolu koltuğuna gözümüzü kırpmadan oturuyoruz!

Önümüzde hayatın mutluluk dolu şifreleri sabrın içinde gizli iken, atılan bir kaç adımda o şifrelere kavuşmak yerine, sırtımızı dönerek bir anlık karanlıkta kalmaktan kaçarak bir ömür boyu karanlığa koşuyoruz. Aslında sabırla, o karanlığı döşek olarak üzerinde uyuma ile karanlığı yok eden güneş üzerimize doğacak ama biz o güneşte den korkarak, esaret altında neden niçin koştuğunun cevabını vermekten uzak, kör hisleri ile esir aldığı vahşetle dolu karanlığa koşmaktan bir an olsun geri kalmıyoruz.

Allah nur Kuranda ve Resulü ile bize bildirdiği İslam'a sarılmadan onun yolunu izlemeden dik duruşu gerçekleştirmediğimiz için hala sürünmekte, hala yaralara derman ve merhem olamamaktayız. Cahillerin ihtişamlı dünya hayatına kapılarak-Onların cehennem hayatını görmezden gelerek- onların utancının peşinde gitmesi dünya ve ahretimizi yok etmekten başka bize hiç bir yararı olmayacaktır. Bunu idrak edene kadar, hala kendimizi hislerimizi yarınlarımız uzaktan yok olmaya devam edeceğiz. Rabbim uyanmayı bizler nasip etsin, İslam yolunda İslam'ın istediklerini yaparak dirilişle dünya ve ahireti kazananlardan eylesin. Selam ve dua ile kardeşim.

Mehmet Aluç

Yeniden Aşk İle Doğuyorum.

Bizi kimse yıkamaz ayıramaz demiştin

Söylerken gururlanmış gülümsemiştin

Ölüm tekrar bizi buluşturur demiştin

Bir anda terk ettin nasılda gittin

Söylediğin sözleri hep kulağımda dinledim

En sonunda sensiz ben yaşlandım

Beni bu halimle görme diye hep saklandım

Yüreğimdeki nefretini görme diye her gün yıkandım

Gelmeyince bütün gemileri yıktım ve usandım

Söylediğin sözleri hep kulağımda dinledim

En sonunda sensiz ben yaşlandım

Yüzümüze dokunmasın dediğimiz gözyaşları mesken tuttu

Bu gönüllerimizi aşkımızı unuttuk hasret bizi yuttu

Sözlerinden başka bir şey kalmadı zor bela oda avuntu

Söylediğin sözleri hep kulağımda dinledim

En sonunda sensiz ben yaşlandım

Doğum günlerini hep gözyaşlarımla kutladım

Her sabah günaydın her akşam sana iyi geceler diledim

Üstün açık kalmasın diye seni ısıtsın diye gecelere seslendim

Söylediğin sözleri hep kulağımda dinledim

En sonunda sensiz ben yaşlandım

Rüzgârda bir haber salmadın

Ben yüz binlerce selam saldım belki duymadın

Aşkımız gönlümde sakladım oda dondu buz tuttu

Söylediğin sözleri hep kulağımda dinledim

En sonunda sensiz ben yaşlandım

Burada her şey yine sensiz aynı

Hıçkırıklar sokağına döndü sevda sokağımız

Kulakların çınlasın diye adını her köşeye kazıdım

En sonunda adımızı ecel defterine yazdım

Söylediğin sözleri hep kulağımda dinledim

En sonunda sensiz ben yaşlandım

Şimdi sokağın başındayım yalnızım

Kokun yok olmuş gözyaşları kokuyor birde sızım

Senin şimdi  kahkaha ile gülen sesini duyuyorum

Ben sızımla gözyaşımla o günleri hala inadına yaşıyorum

Söylediğin sözleri hep kulağımda dinledim

En sonunda sensiz ben yaşlandım

 Sevenler yalnız sever yalnız ölürmüş

Herkes gülerken o aşkın deryasında tek başına yürürmüş

İnsanlar güldüğünü görmese de

 Ona aşk gülümserken sonsuza kadar gülermiş

Söylediğin sözleri unuttum aşkın melodisini dinliyorum

En sonunda sensiz ben yeniden aşk ile doğuyorum.

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

İmanla Kendini Tedavi Et.

İbret olsun ey nefsim yaşadığın bunca dert

Artık bir daha sen hiç olmazsın sende çok sert

Bir daha rahat dur da başına gelmesin dert

İmanla kendini tedavi et ey sen nefsim

Belki önünde bu ilk ve son gelen bir fırsat

Belki önüne çıkan budur belki son bir şans

İmanla nefis şeytan önüne de çek bir set

Sana özeldir belki bu gelen nur frekans

İmanla kendini tedavi et ey sen nefsim

Haydi, bu çağrıyla sen nefreti haydi durdur

Sana gelen son şansın bu yolunda sonudur

İmanı sen gönlünde tut yanında bulundur

Belki yolda bu son şans gidiş geliş yolundur

İmanla kendini tedavi et ey sen nefsim

Boğar sıkıntıları gönlünde olan iman

İmanda bol bulunur sana hazırdır derman

Önünde az var iken biraz namazla zaman

Zaman içinde olsun gönlünde nurdan namaz

İmanla kendini tedavi et ey sen nefsim

İmandan kaçtıkça sen battın sen dipten dibe

Şeytandan yok bak sana hayırla bir cazibe

Bırak şeytanı sen gel sende imanla bize

O an şeytanda gelir imanla inan dize

İmanla kendini tedavi et ey sen nefsim

Bakıyorum şu anda hayretle hayatıma

Nefis şeytanı sende gel yakından tanıma

Koşarak gelse de o sırıtıp hep yanıma

İman meydan okur o şeytanın o canına

İmanla kendini tedavi et ey sen nefsim

İmansız dağlara vursam başımı faydasız

Nefis şeytan zaten o gönülsüz acımasız

İçten içe yıkar ah o ahlaksız  insafsız

İmansız kul zaten o dünden işte akılsız

İmanla kendini tedavi et ey sen nefsim

Sensiz karanfiller de solar solarda ölür

İmansız kul şeytanda her daim zarar görür

Şeytanla birlikte kör olur sanmayın görür

İman kulu her iki cihanda o güldürür

İmanla kendini tedavi et ey sen nefsim

İmansız gönlüm her an yaşar derinden deprem

İmanı merhameti ben şeytana mı verem

Merhameti insanın önüne candan serem

İmanla kullar ile ben hep kullarla gülem

İmanla kendini tedavi et ey sen nefsim

Sona varmadan yokluğun duvarına çarptım

İmanla ayıktım ben hemen oradan kaçtım

Her sabah ben korkarak nasıl duvara baktım

Sanmayın rahat uyku ile ben gece yattım

İmansız az daha bende batacaktım kaçtım

İmanla kendini tedavi et ey sen nefsim

Ey şaş bakan kör varı nasılda yok görürsün

Yokluğu kör gözünle var gibi sen bilirsin

İstersen de yoklukta sende kalabilirsin

Yoklukla o yokluğun içinde yok birisin

İmanla var sen olur sancıyı da kesersin

İmanla kendini tedavi et ey sen nefsim

Nefsine esir olan biri sen görme iki

Bak iyice o gerçek bellidir o bir

Deme boş yere sende ötekisi berisi

Ne var nefiste yokluk hüsran gazap ötesi

İman dersen gerçekten kültür ihsan sitesi

İmanla kendini tedavi et ey sen nefsim

İmansız ben şeytanın kucağına düşerim

Nefisle herkese ben nasıl olur küserim

Kendime değil herkese ben kefen biçerim

Sanki ben ölmeden de başka yere giderim

İmansız ben nasıl eder ben kime giderim

İmanla koşar Yüce Allah'a ben giderim

İmanla kendini tedavi et ey sen nefsim

Yüce Rahman yolunda ben kendimi bilirim

İmanla insanları candan çok çok severim

Nur Kur'an nur nur sünnet yolunda ben giderim

Sizde benle muhakkak beraber gelin derim

İmanla kendini tedavi et ey sen nefsim

Kul Mehmet'in azıcık kafası da kel derim

Bu şiire son noktayı nazikçe yerleştiririm

Devamı da az sonra yazarım gönderirim

Sizinde okumasını hemen de beklerim

İmanla kendini tedavi et ey sen nefsim

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Son sözünü dinledim.

Son sözünü dinledim ben inanın utandım

Başımı öne eğdim kendimi bulamadım

Kaçmak için yer aradım hiç hiç bulamadım

Kendi karanlığımda kendimi ararken kayboldum

Devasız hallerimiz nasıl devam eder sürer

Harap yollar nasıl olur önümüze dizilir birer birer

Gönlümüze bu hasreti kim nerede nasıl dizer

Kendi karanlığımda kendimi ararken kayboldum

Ortalıkta gezer bir takım yüzsüz insanlar

Merhametsizce yıkılır viran olur cümle bağlar

Sen söyle sen kimsin kim senin canın hey dağlar

Kendi karanlığımda kendimi ararken kayboldum

Gönül kıblenin yönü işte bak şaşmış

Seni bela diye salan ortada bak kalmış

Yakmak için yola çıkanlar çıkmadan yanmış

Kendi karanlığımda kendimi ararken kayboldum

Karanlık odamda sallanıp dururken boş beşik

Dikenlerle döşenmiş gelip geçtiğim bastığım eşik

İçerde mahzun kalan ben yüreğim delik deşik

Kendi karanlığımda kendimi aradım kayboldum

İşte karşı pencerede o pencereyi son defa kapatacağım

Karşıda bekleyen o musalla taşında bizlerde yatacağız

Kaçışı mümkün değil ölürken ölümün gözlerinde bakacağız

Kendi karanlığımda kendimi aradım kayboldum

Soğuk ayazda soğuk yüzüyle gülümseyen sen teneşir

Melekler yaptığım günahın defterini taşırken bekleşir

Taşırken tabutum ağır yükümden taşıyanların işi güçleşir

Kendi karanlığımda kendimi aradım kayboldum

Beni artık bekleme günahla doldurduğum sıcacık yatağım

Artık cehennemde senden daha sıcağında ben yatacağım

Belki feryat ederken neden soğuk olmadın diye sana kin kusacağım

Kendi karanlığımda kendimi aradım kayboldum

Son sözlerimin sancısında ecel alıp giderken son kez bakacağım

Artık kaçmak istesem de kendi günahlarımda yanarak paklanacağım

Artık bunu hak ettim cehennemde yanarken paklanmak için kaçmayacağım

Kendi karanlığımda kendimi aradım kayboldum

Son günah dolu yolumun dönemecinde yürürken

Ağaçların dallarına astığım nefretimi görürken

Beklediğim ecel kapkara gözleri ile beni cehennemime götürürken

Kendi karanlığımda kendimi aradım kayboldum

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Duyun Beni

Duyun beni ben bu gezegendenim

Gönlünde aşk ile gelenim

Kendimi de ben bilenim

İmanla yönümü değiştirenim

Ezbere bilmeyenim

İman ile gülenim

Aşk deryasında gezenim

Rahman ne öğretti ise onu bilenim

İman ile idrak edebilenim

Tatsız aşksız hayatınıza

Aşk katmaya geldim

Bunu iyice bilin ezberleyin

Kırmam hiç bir kulun gönlünü

Rahman belirledi zaten yönümü

Gönlüme yerleştirdi aşk gülünü

İman ile gören önünü

Nur Kur'an Nur Sünnet

İle geçiren ömrünü

Tatsız aşksız hayatınıza

Aşk katmaya geldim

Bunu iyice bilin ezberleyin

 Elimden geldiğince başım secdedir

İşim gücüm insanları sevmekdir

 Gönüllere gül yetiştirmekdir

Haddini de çok iyi bilmektedir

Tatsız aşksız hayatınıza

Aşk katmaya geldim

Bunu iyice bilin ezberleyin

Kuran'dır kâinatın gönlü

Nur Resul onun yönü

Müslümanlar onun gülü

Nefis şeytan onunla sürgülü

Olmadım aç gözlü

Biraz ben alçak gönüllü

Yaşarız büyüklü küçüklü

İman derseniz

 Nur Kur'an sünnetle

Nura bürülü

Kul onunla olur görgülü

Edepli ...

Tatsız aşksız hayatınıza

Aşk katmaya geldim

Bunu iyice bilin ezberleyin

Gönül'e tek Nur Kur'an sığar

Ardında nur sünnet sığar

Ardında iman sığar

İman dersen dünyayı sarsar

Ancak mümin kalbine sığar

İmanla kul dünyaya basar

İmansız olan imandan kaçar

Nefis şeytanla günaha batar

Hasta olur yatar

Nefretine nefis şeytan

Bin  bir nefret katar

İnsanları hemen satar

İşte imansız böyle yapar

Rahmandan başka her şeye tapar

Dayağı görünce kaçar

Ecel onu bir kapar

Ateş çukurunda bir güzel yatar

Tatsız aşksız hayatınıza

Aşk katmaya geldim

Bunu iyice bilin ezberleyin

İman ile var olmadıkça

Nur Kuran sünneti gönül'e almadıkça

Nur Muhammedi anmadıkça

Kul yaşar bunsuz ahmakça

Mutsuz olur çabukça

Nur Kuran sünneti gönül'e almadıkça

Mutlu olur kul

İman ile var oldukça

Nur Kur'an sünnetle coştukça

Nefis şeytan kendisinden kaçtıkça

Ne güzel olur imanla önüne baktıkça

Tatsız aşksız hayatınıza

Aşk katmaya geldim

Bunu iyice bilin ezberleyin

Ömür dediğiniz biter çabukça

İçine Nur Kuran

Nur Resulü katmadıkça

İman ile yol almadıkça

Yutar sizi nefis şeytan

Dalkavuklar kapar

Sizde iman olmadıkça

Tatsız aşksız hayatınıza

Aşk katmaya geldim

Bunu iyice bilin ezberleyin

İşte sona doğru gidiyor zaman

Zaman içinde olmalı namaz

Namaz ile var olur insan zaman

Namazsız bulunmaz derman

Namazsız nefis şeytan düşman

Tatsız aşksız hayatınıza

Aşk katmaya geldim

Bunu iyice bilin ezberleyin

Nur Kur'an Nur Resul âlemi aydınlatır

Peşinde gitmeyeni nefis şeytan kandırır

Günah deryasına batırır çıkarır

Sanmayın derdinize derman olur

Derde derman isterseniz

 İşte nur Kur'an ile nur Sünnet

Kurtuluşa çağırır

Uymayanda yolunu şaşırır

Tatsız aşksız hayatınıza

Aşk katmaya geldim

Bunu iyice bilin ezberleyin

Kul Mehmet'im artık yeter

Çok söz akılda durmaz gider

Az söz akılda kalır güler

Ömür dersen bir gün biter

İman ile giden kul güler

Sanmayın ölümle hayat biter

Sonsuz hayatın köprüsü ölüm

Sonsuz hayatla dirilişle devam eder.

Mehmet Aluç-Kul Mehmet