Yol uzun
sanma mezarda bir gün gelir biter
Hayat bitmez
sanma bitmez dersin bir gün biter
Söylenen söz
kalmaz havada unutulur sen sanma
Yazılır bir
kenara mezara girince görürsün o anda
Hakikat
bağında imanla gül yetiştirmeyen hakkı bilemez
Güzel olanı
kalpte taşımayan insanlığı merhameti bilemez
Gonca gülü hoyratça
ezen asi kul âlemde aşkı bilemez
Girme ey
insan sen tilki postuna insanlık ölür
Değer ver
sen kendi değerini bilen dostuna
Dikkat et
insan girer bazen tilki postuna
Bazen çıksa
da hayat dik yolun yokuşuna
Girme ey
insan sen tilki postuna insanlık ölür
Nedir bu
kibir ey kul acizsin işte neyin bu edası
İnsan
ahirette güzel amel ile sürür sefası
İman
merhamet ile bulunur dertlerin devası
Girme ey
insan sen tilki postuna insanlık ölür
Bak dünya âleme
dünya merhamet iman ile dönüyor
Her yaşayan
kul bir metre bezle mezara giriyor
Zengin olana
sanma ayrı muamele ediliyor
Girme ey
insan sen tilki postuna insanlık ölür
Kul Mehmet'im
yarın ne olacak sen bilemezsin
Yarın
niyetine ne çıkar elbet sen göremezsin
Ecel gelir
başa son bir bardak su bile içemezsin
Girme ey
insan sen tilki postuna insanlık ölür
Mehmet
Aluç-Kul Mehmet-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder