Qardaşlıq Açar Bağlıdır Könülləri

Qardaşlıq açar kilidli könülləri

Mərhəmət qucaqladı bax bizləri

Nəfs şeytanın atılmış partlayar gözləri

Qardaşlıq açar kilidli könülləri

Bəzən qalarıq yolda biz yolların acizləri

Aləmlərin Rəbbi könlümüzə yerləşdirir mərhəmətləri

Qardaşlığımızı yıxmaq istər aman diqqət bəziləri

Mərhəmətlə açar könüllərin gülləri

Qardaşlıq açar kilidli könülləri

İman qardaşlıq ilə yaşa gündüz gecələri

Quran Gül iy verən iman ilə söyləsin GÖNÜL dilləri

Mehmet Aluç (Qul Mehmet)

Kardeşlik Açar Kilitli Gönülleri

Kardeşlik açar kilitli gönülleri

Merhamet sardı bak bizleri

Nefis şeytanın fırlamış patlar gözleri

Kardeşlik açar kilitli gönülleri

Bazen kalırız yolda biz yolların acizleri

Âlemlerin Rabbi gönlümüze yerleştirir merhametleri

Kardeşliğimizi yıkmak ister aman dikkat birileri

Merhametle açar gönüllerin gülleri

Kardeşlik açar kilitli gönülleri

İman kardeşlik ile yaşa gündüz geceleri

Kuran Gül kokan iman ile söylesin GÖNÜL dilleri

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Həyat nə qədər gözəl

Həyat nə qədər gözəl

Lakin biz bu gözəlliyi g / öremiyoruz

G / özümüzü nifrət kin mənlik bürümüş kor etmiş b / akamıyoruz

Həmişə nifrət kini g / örüyoruz gözəlliyi g / öremiyoruz

Həyatı yaşamaq çox gözəl

Lakin biz həyatı deyil nifrət kini y / aşıyoruz

Ondan kin nifrət kusuyoruz

Belə gedərsə mezarımızda kin nifrət d / olacaq

Bizə yatmaq üçün yer k / almayacaq

Bizə bunu aşılayanlar bizdən əvvəl cəhənnəmdə y / xatırlayacaq

Bizdə onların y / anması üçün odun olacağıq bu gedişlə

Haydi, buraxaq nifrəti kini

Həyatı g / örelim yaşayaq mərhəmət ilə ...

Mehmet Aluç

Hayat Ne Kadar Güzel

Hayat ne kadar güzel

Lakin biz bu güzelliği g/öremiyoruz

G/özümüzü nefret kin benlik bürümüş kör etmiş b/akamıyoruz

Hep nefret kini g/örüyoruz güzelliği g/öremiyoruz

Hayatı yaşamak çok güzel

Lakin biz hayatı değil nefret kini y/aşıyoruz

Ondan kin nefret kusuyoruz

Böyle giderse mezarımızda kin nefret d/olacak

Bize yatmak için yer k/almayacak

Bize bunu aşılayanlar bizden önce cehennemde y/anacak

Bizde onların y/anması için odun olacağız bu gidişle

Haydi, bırakalım nefreti kini

Hayatı g/örelim yaşayalım merhamet ile…

Mehmet Aluç

İman İle Süslenmiş Sözlerim Mısralarım

Ya hikmetli söyle ya sus

Ya insan ol ya da olma kendine küs

Ya gönüllere merhem ol yaralara derman ol

Ya da merhametsiz isen mağaraya saklan karanlığını gör adam ol gel

Garip yetimlerin gönlünü merhametle sar

Merhametle sarmazsan merhametsizliğinle yok olursun

Ömrüne mezarına anına hep yağar gökyüzünde kıllı kar

Rahman ile ol erisin gönüldeki dertler sabırla

Nefis şeytan rahat durmaz ise iman ile azarla

İmanı taşımak gerekir kul gönülde gururla

Hayatın sonunda ölüm var kul sen hatırla

Mehmet Aluç

Gerçek Olan Budur

Olmak mümin olmak

Olmamak müşrik olmamak

Olmak veya olmamak budur

İman ile olmak ve imansız olmamak

Gerçek olan budur gerisi boş hayal yolunda kudur

Olmak merhametli olmak

Olmamak zalim olmamak

Olmak veya olmamak budur

Merhametli olmak zalim olmamak

Gerçek olan budur gerisi cehennem için odun olmaktır

Olmak Kur’an ve Resul ile olmak

Olmamak dinden dışarıda olmak

Olmak veya olmamak budur

Kur’an Ve Resul ile olmak veya nefis şeytanla olmamak

Gerçek olan budur gerisi cehennem için odun olmaktır

Olmak Rahman’a teslimiyetle özgür olmak

Olmamak özgürlüğüne nefis şeytanla pranga vurmak

Olmak veya olmamak budur

Rahmana teslimiyetle özgür olmak

Nefis şeytanla olarak özgür olmamak

Gerçek olan budur gerisi cehennem için odun olmaktır

Olmak düşüncelere sahip çıkmak

Olmamak tahammülsüz düşünce dostu olmamak

Olmak veya olmamak budur

Düşüncelere tahammül etmek ya da tahammülsüz olup

Düşüncelere dost olmamak

Gerçek olan budur gerisi cehennem için odun olmaktır

Olmak veya olmamak güzel veya çirkin sözlü olmak kendi elimizdedir

Yanmak ya da yanmamak kendi merhametli veya merhametsiz olmak elimizdedir

Gönülleri sarmak veya sarmamak veya yıkmak kendi elimizdedir

Gerçek olan budur gerisi cehennem için odun olmaktır

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Vuslata Varacaksa

Aklım divane oldu gülüşün ile parlayan gönül saçlarında

Yıllarca bilmezdim ateşin böylesine tatlı yaktığını

Cihanda âşık olanlar yanarmış gülerdim şimdi pişmanım

Yakarsa da gülüşün saçların yaksın mahrem vuslata varacaksa ey sevgilim

Seher yeli senin için mi benim için mi eser anladım

Kokun gelir her seher yelinde gülüşünle konağınmış senin

Al beni de gönül konağına kokun gülüşünle harmanla mecnun eyle beni

Yakarsa da gülüşün saçların yaksın mahrem vuslata varacaksa ey sevgilim

Ey seher yeli sabahın seherinde çal kapımı götür yârin gönül konağına

Beklemek zordur sabırsızdır gönül cevabı bekleyemez duyulmasın feryadım

Ruşen eyle gönlümü korkarım karanlıklarda saklarım ben gamı, 

varsa kusurun söylemem

Yakarsa da gülüşün saçların yaksın mahrem vuslata varacaksa ey sevgilim

Usandırma bu canı bu ömrü ey sevgilim gülüşünün devası ile güldür

Dermansız çöllerde ovalarda rezil eyleme sırrım eyletme aşikâr

Gönlümdeki sabrı alma eyleme densiz uzatma gülüşünü bağışla

Yakarsa da gülüşün saçların yaksın mahrem vuslata varacaksa ey sevgilim

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Yıkılışlar,

Ah o yıkılışlar 

Beni bir ömür peşinizde sürüklediniz

Tüm bedenimi kaplayarak

Hayalimdeki düşleri de

Yarına bıraktınız

Oysa ben bugün gerçekleştirecektim

Hazır olan bedenimi

Uyuşukluğun ile tembelliğin koynunda yatırdın

Anlamlı olan düşüncelerimi

Anlamsızlığın çamuruna yatırdın

Ah yıkışlar

Beni bir ömür peşinizde sürüklediniz

Kara düşünceleri

Ak düşünceler gibi sevdirdiniz

Bir gülü koparır gibi kopardınız sevdiğimden beni

Dalgaların kayaları okşadığı gibi okşamadınız

Paramparça ederek döğdünüz yıktınız

Atamadım üstümden sizi

Tıpkı geceye çöken karanlık gibi

Zihnimin gören gözüne çöken bir toz dumanı gibi kapladın

Mutluluğun kapısı yerine

Mutsuzluğun kapısını açtırdınız bana

Ondan terk etti gitti sevdiğim

Sanki zamanın durduğu yerdeyim

Ölüp gitti ruhumda tüm güzellikler düşler

Şimdi cenaze mevsiminde ölümden anlar yaşıyorum

Yarına varmayan adamsızlığımın kahrını yaşıyorum

Tuttukça elimi soluyor ömrüm ellerinde kaçamıyorum

Dağları aşamadım yarı yolda terk ettim

Koşamadım yârin arkasında kör gözümle

Gizlediniz duygularımı öfkemi çıkardınız meydana

Sevdamı çaldınız ihanetin pelerinlerini giydirdiniz

Ah siz yıkılışlar ki

Beni bir ömür peşinizde sürüklediniz

Tüm bedenimi kaplayarak

Hayalimdeki düşleri de

Yarına bıraktınız

Yağmurlar ıslatmadı yüzümü

Kapkara ihanetinizden başka

Yüreğimi dağlamıyor artık yarın

Bugünden paramparça olmuş yarınım

Koşmaya nasıl cesaret edebilirim

Nasıl kolların açmasını bekleyebilirim

Kendi ellerimle düştüm

Yıkılışlarınızın koynuna

Kendim seçtim

Nasıl derman isterim viran olandan

Teselli ne fayda eder ki öldürdükten sonra

Gömdüm gözyaşlarını ihanetin kör kuyusuna

Nasıl ağlarım

Nasıl yüreğimdeki çölü sularım gözyaşlarımla

Nasıl yeşertirim

Bu yıkılışımla

Utanç lekeleri sarmış bedenimi

Ben onlarla dost iken

Derman ne gezer etrafımda

Etrafınızda ey yıkılmışlığın kapkara yüzü

Neyim varsa aldın elimde

Ah düşüncesizliğim

Ah densizliğim

Nasılda uydum senin kara yüzlü

İhanet ile sarhoş olmuş dostlarının sözüne kandım

Nasıl değiştirdim düşüncemi fikrimi

Senin karanlık düşüncelerinle

Şimdi dermansızlığıma ses çıkarmadan

Yok, oluşumu seyrediyorsun

Ah cömertliğimi nasılda aldınız benden

Yeisle boğdun bu bedenimi ömrümü

Ah seni yeneceğim düşüncesizliğin yıkılışı

Ben dirilir iken sen yıkılacaksın kalkmamak üzere

Bendeki düşüncelerle karanlıklar ışık olur iken

Sen kalkmamak üzere yıkılacaksın

Yüreğimdeki merhametin izlerini takip ederek

Seni yıkacağım hiçbir değerin kalmayacak artık

Bedeninin gölgesi kapkaranlık iken

Sanki mutluluğun kapısını açar gibi görünen,

Leş  kokan maskeli suratını

 Paramparça edeceğim

Derin uykuda yatan gönlümü

Dirilteceğim içimdeki bir parça merhamet ile

Artık yolumu senin zalim yıkılış düşüncelerin durduramayacak

Aşacak fikrim merhametle denizleri çölleri vahaları

Sen yok olur iken ben merhamet ile dirileceğim

Haydi, şimdi gel yenebileceksen gel yık beni

Yüreğimde üşüyen hislerim ısınır iken merhametle

Kirpiklerimde gözyaşı bir damla damlar iken

Yüreğimdeki acıların

Yüreğimi çelikten zırh yaptığını unutan beni

Gel yık bakalım nasıl yıkacaksan

Çığlığını Van Gogh'un resimlerine gömdüm

Ondan üzgün anlamsızlıkla bakar Mona Lisa

Anlamaya çalışmayın

Ondaki çığlığı duyun yeter

Sonsuzluğun eşiğindeki eserine baksınlar

Sonsuzluğun eşiği diye yok eden suratını görsünler

Tualde ki  izlere gömdüm seni ey düşüncesizlik

Anlasınlar yıkımın nasıl olduğunu ey düşüncesizlik

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Not Resim(sonsuzlugun-esiginde-van-gogh   )Alıntıdır