Perişan halime
neylesin tabip
Ben garip dünyam
ben gibi garip
Rahman sensin
perişan halime tabip
Beni bırakma bu
dünya ilinde garip
Ahiret ilinden de
kalmayayım garip
Bendemi var bir
acayiplik
Yaşadığım dünya
gelmez cazip
İnsanlar zulme
olmaz galip
İnsan gönlüne kimse
değil ki talip
İnsan garip gönül
dünya garip
Rahman perişan
halimize tabip
Bizi bırakma bu
dünya ilinde garip
Ahiret ilinden de
kalmayalım garip
İmandır bu gönlün
nişanı
İmanla doldurmalı
zamanı anı
Haramdır kul
alamaz insan canı
Boşa akıtılmaz
insan kanı
İnsandır olmalı gönüllerin
sultanı
Hak yolda kesmeli
kurbanı
Kul olarak bilmeli
Rahmanı
İnsan garip gönül
dünya garip
Rahman perişan
halimize tabip
Bizi bırakma bu
dünya ilinde garip
Ahiret ilinden de
kalmayalım garip
Zulüm servis
edilir derler işte nasip
Bu olmaz ki nasip olmaz
namünasip
Rahman verirse
olur kula nasip
Kim der bu prensip
kime göre prensip
Bak etrafına neler
kula gelir cazip
İnsan garip gönül
dünya garip
Rahman perişan
halimize tabip
Bizi bırakma bu
dünya ilinde garip
Ahiret ilinden de
kalmayalım garip
Kul kula vermez yakışmaz
gam
Kırılır bu gönül
sanki bir cam
İnsan insan olmalı
adam gibi adam
İnsan bakışında
gönlünde olmalı anlam
Bu dünyada gelip
geçicidir makam
İnsan garip gönül
dünya garip
Rahman perişan
halimize tabip
Bizi bırakma bu
dünya ilinde garip
Ahiret ilinden de
kalmayalım garip
Kulun Rahmandan
gelir neden kesilir kısmeti
Neden kan nefret
kokar insanın her niyeti
İnsana yakışır mı
insana çektirilen zahmeti
Rahmanın
herkesedir verdiği Rahmeti
Hep birlikte
yaşayacağız ya kıyameti
Neden öyleyse bu
ayırım var mı açıklayan
İnsan garip gönül
dünya garip
Rahman perişan
halimize tabip
Bizi bırakma bu
dünya ilinde garip
Ahiret ilinden de
kalmayalım garip
Hak yolunda
yürümeyen ömründe canında olur
Hak yolunda
yürüyen pek handan candan olur
İnsan gönlü yıkan ömrü
nalan olur
Kazan kazan
harcama geriye ne kalan olur
Ahirette giderken
kazancın ne olur
Arayan aradığını
elbet bulur
Aramayan nefis
şeytana kul olur
İnsan garip gönül
dünya garip
Rahman perişan
halimize tabip
Bizi bırakma bu
dünya ilinde garip
Ahiret ilinden de
kalmayalım garip
Yar gamzesi cennet
bahçesi
Budur ömrün aşığın
neşesi
İster âşık yârin gülümsemesi
Aşk canı elbet
eder can
Can içinde cana
koşan can
Aşk ile duyulandır
heyecan
Gel yârin gönlünde
gülleri dermeye
Yârin gönlündeki
seni gel görmeye
Aşksız kul yürü
acep nereye
Düşer uçuruma
elbet dereye
İnsan garip gönül
dünya garip
Rahman perişan
halimize tabip
Bizi bırakma bu
dünya ilinde garip
Ahiret ilinden de
kalmayalım garip
Ömür defteri nurla
dolsun kirlenmesin
Hak yolunda yürü
seni nefretle görmesin
Sev gönülleri
gönüller seninle harelenmesin
Gönül gamla pare
pare bölünmesin
Bu dünyada kul hiç
mi gülmesin
Nedir bu zulüm
yıkmaya kimsemi gelmesin
Hakka bunu
açıklayamayız insanlar ölmesin
İnsan garip gönül
dünya garip
Rahman perişan
halimize tabip
Bizi bırakma bu
dünya ilinde garip
Ahiret ilinden de
kalmayalım garip
İnsan insan gönlüne
olmalı talip
Nefsi şeytanı
yenerek olmalı galip
Ne insan ne gönül
kalmasın garip
Rahman her derde
derman odur tabip
İnsan adam kul
olursan her derdine olur deva
Çekmez kimse bu
dünyada cefa
Gönülden sev sen
sür sefa
İnsan olmaz garip
gönül dünya olmaz garip
Rahman her
halimize tabip
Bizi bırakmazsın
bu dünya ilinde garip
Ahiret ilinden de
kalmayız garip
Kul Mehmet’im sözüm
ortayadır kendimedir
Alan varsa alsın
ne güzel dileklerdir
Var gel insanlığın
elinden tut ömür bitmektedir
Bu güzel günler
nefretle geçmektedir
Gönül gönlü okur
işte bu güzelliktir
Gönülden sev sen
sür sefa
İnsan olmaz garip
gönül dünya olmaz garip
Rahman her
halimize tabip
Bizi bırakmazsın
bu dünya ilinde garip
Ahiret ilinden de
kalmayız garip
Mehmet Aluç-Kul
Mehmet