Şiirlerin Konuşan Dili

Ala gözlüm sen var iken kim sever beni

Ben seni bırakır gider miyim söyle ey deli

Sürmeli gözlerine vuruldum ey gönlümün güzeli

Yüce Mevlam sevmem için yaratmış seni

Bazen bakışın kor alev yakar beni

Bak gözlerime inan severim ben seni

Bir gül ne olur güldür bu seni seveni

Yüce Mevlam sevmem için yaratmış seni

Aradım en sonunda ben seni buldum

Mevlanın en sevilen kulu ben oldum

Ağlarken yanında kendimi cennette buldum

Yüce Mevlam sevmem için yaratmış seni

Kul Mehmet'im ben vazgeçmem senden

Uzat elini gönlüme severim seni ben ezelden

Gün doğsun varalım aşk iline tez elden

Yüce Mevlam sevmem için yaratmış seni

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Dertlerin içinde dertler yakar bedenim

İnan beni ben seni canımdan fazla çok severim

Belki senden fazla yaşamam senden önce giderim

Ağlama gözlerim Mevla’m dertlerine kerimdir

Bakalım gideceğin yol nasıl olacak bellimidir

Öldüren Mevla’m diriltmeye de elbet kadirdir

Gideceğin yol sanma seçilecek sana göre yoldur

Gideceğin yer dünyada yaşadığın şekilde gideceğin yoldur

Yaratan Rabbim merhametli olan kuluna merhametlidir

Yaşadığın yaşattığın ne ise yaşayacağın ahrette bellidir

Bu dünyada kuduran varsa gideceği yer cehennemdir bellidir

Öldüren Mevla’m diriltmeye de elbet kadirdir

Aç bu dünyada aklın ile iki kulağını gözünü

Dinle Yüce Allah'ın nurdan sözünü

Nurdan Kıbleye Rahman çevir yüzünü

Kurtar kendini benlikle kibir kirinden

Yaşarsın hayatı sen inan en güzelinden

Öldüren Mevla’m diriltmeye de elbet kadirdir

Kul Mehmet’im bu âlem de nefsin için kimseyle olma küs

Çok kızma insanlara cahildir anlamaz söz

Merhametli olursan Rahmandan alırsın Rahmet payı

Ahreti unutup ta sen fazla sevme yalan dünyayı

Bakalım gideceğin yol nasıl olacak belli midir

Öldüren Mevla’m diriltmeye de elbet kadirdir

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Dünya işine bir daldık

Ahreti unuttuk kaldık

Mezarda sap gibi kaldık

Kaldık ta alevde yandık

Allah’a değiliz teslim

Bozulmuş sanki neslim

Ah uslanmaz nefsim

Kaldık ta alevde yandık

Dünya kör etti gözümüzü

Unuttuk imanlı özümüzü

Yalanla doldurduk sözümüzü

Kaldık ta alevde yandık

Dünya bitmez sandık

Zevkine daldık kaldık

İman yoluna çıkmadık

Kaldıkta alevde yandık

Kazandığımız bizim sandık

Dağıtmadık biz yanıldık

Gitmeden ahirete

Sevap yollamadık

Kaldık ta alevde yandık

Gençlik kuvvet bitmez sandık

Gaflete nasıl biz ağız üstü daldık

Son süratle nefrete sarıldık

Kaldık ta alevde yandık

Her şey bizim olsun dedik

İnsanlar kazanmasın dedik

Ayakaltına sabun yerleştirdik

Kaldık ta alevde yandık

Gül Resul Kardeşsiniz dedi

Helal var iken haramı kedimi yedi

Güzellikler bilmem nasıl gitti

Kaldık ta alevde yandık

Çağdaşlık adına

Medeniyet adına

Çıktık nefretin tahtına

Kaldık ta alevde yandık

Nefreti dost ettik

O anda biz bittik

Gülmeden öldük gittik

Kaldık ta alevde yandık

Kul Mehmet’im sen söyle

Her şey gitmez böyle

Güzellik iman gücüyle

İmanla güleriz ziyadesiyle

Nefret yok olur iman kuvvetiyle

İman ile ölünce cümlemiz

Cennette güleriz hepimiz

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Ağlarsa suç bulma gözünden

Doğruluğu ayırma özünden

Kötü söz çıkarsa dilinden

Diline biber sürt acı yesin acı söylemesin

Gözüne de suç bulma gözdür ağlasın

Bırak ağladığı kadar ağlasın

Yüreğinde biriken acılar silinsin

Merhametle güzellikler bilinsin

Eğri giden yolun çukur başına

Doldur çukuru gitse zoruna

Ayağın takılsa yolun taşına

At taşı yoldan dışarı bakma yapısına

Hayat gitmese de hoşuna

Hoşuna gitmesini sağla

Ya da ağlayan yüreğini ateşle dağla

Ya da otur kendin ağla

Hesabını için yap hesabı

Nimet için ayırdığın payı

Para dediğin üç beş sayı

Lazım değil para varsa dayı

Beklemezsin maaş için ayı

Çekersin her gün halayı

Dön beğen yan beğen

Herkes sana der yeğen

Önünde hazır kurulu leğen

Gir eğlen çık eğlen

Ağada sen paşada sen

Kazandığın sana yetsin

Artan iyiliğe gitsin

Paran biterse bitsin

Kazanırsın üzülme gitsin

Zaten sen gönlü zengin

Bulunmaz alemde dengin

Herkes ne yola giderse gitsin

Mezara girecek hesap verecek bilsin

Kul Mehmet sende çok yazdın bunlar yetsin

Kalemi yerine bırak gitsin

Bu şiirde burada bitsin

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Yollar sizler ne güzelsiniz! Hayalleri olanlar için, hayallerine kavuşmak için onlara yol olan sizler ne kutlusunuz, sevinçle türkü olursunuz insanlara, nota nota gönlünde sevgi olanları kucaklayan yollar…

Yarınlara umutla bakanları yarınlara kavuşturan, içinde renkli renkli düşleri yüreğinde saklayarak görmek isteyene gösteren, gülümseyen yollar… Dağlar sıralanmış sağına soluna gönüllerdeki sevinç gibi, telli telli turnaların üzerinde uçtuğu, nazlı yâre selam götüren yollar. Seven yürekleri kavuşturan, bazen kavuşturmadan gönülden birliği ,gülüşü ile gurbette seher yelinde esen rüzgârla buluşturan yollar.

Hayallerine güvenen yüreğinde sımsıcak saklayan dost, sevgisine güvenerek yola çıkana bir anlık mesafe olan, yarını bekleyenlere koşması için yürek olan, ağlayanların gözlerindeki yaşları vuslat ile silen yollar. Sahte gülüşleri yüreğinde üstümde barındırmayan, üzerinden dışarı atarak yok eden, üzerinde yürüyenlerin yüreğini okuyan, sevgiyi yok edenleri görünce, sevgiyi yok etmek için sevgisizlerle mücadele etmesi için sevgi dolu insanları üzerinde taşıyan sensin yollar.

Seni anlatmak yüreklere sığdırtmak istesem de sığdıramam, anlatamam, seni sözlere hecelere sığdıramam ki, seni ancak yüreğinde sevgi taşıyanlar anlar ve sana gülümseyerek bakar ve üzerinde yürür, bir ömür boyu değil kıyamete kadar dimdik duran, yolların eğri virajlıda olsa dimdik duransın yollar. Yönün her zaman sevgiye açık, nefret kine kapalı, sessizliğinle huzuru duymak isteyenleri dinlendiren, hasretle ayrı kalanları vuslat ile güldürensin ey yollar. Gülüşünle yolunda yürüyenleri istediği güzelliklere ulaştıran, kalbinde güzellikleri saklayanları saklayan, sevdiğine söylemek isteyenleri gönül dağında buluşturan, birbirlerine sardıransın gülüşünle ey yollar. O nefreti ile kaşların çatık nefreti ile burnundan soluyanı bilen, öyle İstemeye istemeye üstünde gezinen oturanı hiç sevmeyen, göz göze gelmemek için, yüreğinde sevgi taşıyanları taşıyarak o nefreti yok edenlerle beraber olansın yollar…

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Ah gönlüm insanlar insanları sevseydin gül gibi

Karşılaştıklarında konsaydı gönüllerine bülbül gibi

Gönüllerde muhabbet bülbülüyle açsaydı güller

Bin bir pişmanlıkla kalkmak isterdi güç kuvvetle

Pür dikkat dinlemek hayran kalmak için insanlara

O mezarda yatanlar sonsuz âlemi bekleyenler

Gülen yüzünle cemalinle her daim gülümse

Hayran kalsın bülbül ile gül gülüşüne

Açmak için senden koku alsın güller

Sesine ses olmak için ötsün cümle bülbüller

Her gülüşünle bir gül ver gülümse

Kâinat gülüşünle dönsün gülüşün kâinata dönsün

Aşkın vadisinde gez doyasıya gülen gönlünle

Gül cemalin görsün insanlar gülsünler doyasıya

Varsın aşk yolunda deli desinler gülüşüne

Aşktan anlamaz gönlü gülmez anlamaz aşktan yürüyüşüne

Sevgiliye visal yolunda sen yol al yol almayanlar utansın

Sevgiliye aşk yolunda yürümeyenler rezil rüsva içinde olandır

Kul Mehmet’im bu gönül aşk ile sevmekten usanmaz

Aşk ile olmayan bu dünyada asla mutluluğu bulamaz

İster mecnun ol ister kerem çık yola yollar aşınmaz

Aşk ile oku gönülleri kâinatı bundan iyi mektep olmaz

İster Leyla ister Aslının sınıfında kal gönüller solmaz

Gönlünde aşk sevgi olmayanlarda inan ki adam olmaz

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

şimdi şiirlerime sarılsam

yine sen kokacaksın

bu akşamın karanlığında

ben hiç şiirlerimi sensiz yazmadım

ama sen şiirlerimi bensiz okudun

bensiz geçen akşamların karanlığında

elden ne gelir

bilmiyorum

bu hasreti bitirecek

kelimelerim

hecelerim bitti

ama ben hala

bitmeden seni bekliyorum

akşam sen kokuyor

sabah sen kokuyor

içtiğim demli çaylar sen kokuyor

alamıyorum kendimi

senden

o bana bakan gözlerinden

masamda her zaman iki bardak

iki tabak

sen olmasan da

hayalinle içiyorum çayımı

senin hayalinle

iki lokma yemek yiyebiliyorum

bilmiyorum

bu hasreti bitirecek

kelimelerim

hecelerim bitti

ama ben hala

bitmeden seni bekliyorum

ah gökyüzünde uçan kuşlar

hiç mi o yarime rastlamadığınız

gözlerindeki ışıltıyı

alıp hiç mi taşıyarak bana getirmediniz

yıllardır başım gökyüzünde

izlerim sizi

fırlatsam atsam bu yüreğimi

yine sen diye konuşacak

atamıyorum

saklıyorum senin için

bilmiyorum

bu hasreti bitirecek

kelimelerim

hecelerim bitti

ama ben hala

bitmeden seni bekliyorum

avuçlarımın arasında

bir tel saçın

sen kokuyor

yüreğimi ısıtıyor

bana beni veriyor

pişman değilim

seni sevdiğime

arkamı her döndüğümde

gülümseyen siluetin

ve yaman ayrılık

bilmiyorum

bu hasreti bitirecek

kelimelerim

hecelerim bitti

ama ben hala

bitmeden seni bekliyorum

belki zaman sana sevmeyi unutmuştur

beni unutmuştur

özlemeyi

hasret ile yol beklemeyi

ah o zamanki geçmek bilmeyen

yüreğimi parçalayan

sensiz iken yanımda dahi çalışan durmayan

rüzgâr yasak aşkların

şarkılarını mırıldanırken kulağıma

hala o tatlı gülümseyen sesin kulaklarımda

giderken yolun sonuna ömrüm

ben sana gülümsemeden gideceğim tek başıma

o boşluktaki sensiz mezara

ama orada seni bekleyeceğim

çünkü ben beni sende yitirdim

yüreğim hala seni arıyor

ve aramaya devam edecek

ben yüreğimi sende bıraktım

ve onunla seni bulması için helalleştim

gözüm arkada kalmayacak biliyorum

bilmiyorum

bu hasreti bitirecek

kelimelerim

hecelerim bitti

ama ben hala

bitmeden seni bekliyorum

ve bekleyeceğim

Mehmet Aluç-Kul Mehmet


	Kırık bir cam gibi kırık düşlerin sokaklarında geziyorum Soluk düşler bestesiz yitik bir şarkı gibi ağlıyor Adını çıkmazlara yazanların gözlerinde hüzün Kaldırımlar ıslak gözyaşı dolu İncimiş kaldırım taşlarında yatıyorum İnciyen yüreğimin derdini anlar diye Ne kaldırımlar bana derman olacak Nede ben kaldırımlarda ki gözyaşların silebileceğim Kaçıyorum lanet kokmuş sahillerin karanlığında Koşarken kendime sana bize soğuk kumların içinde Batıyorum batan hayallerim gibi soğuk kumlara Ağlayan gecenin melodisine eşlik eden feryadım Gökyüzüne çıkarken martıların eşliğinde İncimiş kaldırım taşlarında yatıyorum İnciyen yüreğimin derdini anlar diye Ne kaldırımlar bana derman olacak Nede ben kaldırımlarda ki gözyaşların silebileceğim Zamansız geçen ayrılıklar adasında buldum kendimi Ağlayan gözlere bakarken kendimi görüyorum çaresiz Uykusuz gecelerde arıyorum seni beni umutla dolmak için Nefretinle canlanırken adalar gözlerinde ifrit bakışların Kaçıyorum senden kendimden çok uzaklara sensizliğe İncimiş kaldırım taşlarında yatıyorum İnciyen yüreğimin derdini anlar diye Ne kaldırımlar bana derman olacak Nede ben kaldırımlarda ki gözyaşların silebileceğim Artık suskunlar sahilinde geziyorum yalnızlığımla Oh ne rahat inciyen kaldırımlarda uzakta İnciten bakışlarında uzakta kendi yanlılığımla olmak Artık kuytu köşelere çekilmiyorum unuttum gizlenmeyi Haykırıyorum gökyüzüne soluk olmayan düşlerim için Ben buradayım gelin alın beni diye Semada süzülürken ak güvercin bana doğru Alıp götürüyor beni bekleyen huzurlu incimeyen gönüllerin bulunduğu şehirlere doğru Artık incimiş kaldırım taşlarında yatmıyorum İnciyen yüreğimin derdini anlamaz bildim görüyorum Artık bana incimeyen gönüllerin bulunduğu Şehirlere derdime derman olacak Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

0

Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile...

Ey sevdiğim senden ayrı olacağıma

Yanımda olaydın gönlümde kor taş olaydı

Sensiz yollarda ayrı gezeceğime

Gece gündüzü sensiz yaşayacağıma

Yollar bana tuzakla dolaydı

Ah bu sızlanma yüreğimde dağ olaydı

Senden ayrı yaşamak hiç olmayaydı

Zülfün teline hasretlik etti ben deli divane

Ah sen yanımda olaydın yüzüme bakmayaydın

Yollar bana tepetakla olaydı

Diyar gurbet el gezdim bulamadım

Ben kendime sana varan yol bulamadım

Aşkın Dergâhı’ndan başka divan bulamadım

Ah sen yanımda olaydın yüzüme bakmayaydın

Yollar bana merakla dolaydı

Gam yükün benim kervanım olaydı

Ayrılık acısı bir an yok olaydı

Bahçemde solan güllerim seninle açaydı

Gece gündüzü sensiz yaşayacağıma

Yollar bana dayakla dolaydı

Bıraktım gönlümü istediği kadar ağlasın

Ağlasın da sensiz ayrılığa derman arasın

Kuş uçmaz kervan geçmez yollara bel bağlamasın

Ah sen yanımda olaydın yüzüme bakmayaydın

Yollar bana tuzakla dolaydı

Arayı arayı seni yolum çöle düştü

Aşkın yolu ömrüme kefeni sensiz biçti

Sanma sakın bu aşkı ben değil gönlüm seçti

Gece gündüzü sensiz yaşayacağıma

Yollarım hep feryatla dolaydı

Sen var iken bana hayat vardı

Sen gittin elem keder hayatımı sardı

Ecel oku seni benden çabuk aldı

Ah sen yanımda olaydın yüzüme bakmayaydın

Yollarım hep çukurla dolaydı

Kavuşuruz seninle elbet kıyamette

Kokun gelir esen yelde demet demet

Sabrı veren Rahman’a şükür demem zahmet

Gece gündüzü sensiz yaşayacağıma

Yollar bana tuzakla dolaydı

Kul Mehmet’im aşk yolu olmazsa hayat zor

Ayrılık der isen gönülde hiç sönmeyen kor

Arayıp bulmazsan da sen ara dur olsa da zor

Ah sen yanımda olaydın yüzüme bakmayaydın

Yollar bana tuzakla dolaydı

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

06125894

Hiç Mi Sevda Yok Yüreğinizde Gülüşünüzde Fikrinizde?

Öylesine tertemiz dünya ve dünyanın hayalini kuranları, kendi fikirsiz fikriniz uğruna yok ederek yıkanların, kendilerine ait temiz bir dünyaları olmamasına rağmen, neden tertemiz bir dünya ve dünya hayali kuranların hayallerini yıkmaya çalışmasını aklım fikrim almıyor, saatlerce düşünüyorum bir anlam ve mana veremiyorum! Tamam, sen kendi özgür iradeni satılığa çıkararak kendi o tertemiz dünyanı hayallerini satmış olabilirsin ama neden senin gibi olmayanlarında, senin gibi rezil olması için uğraşırsın? Kendi yarını olmayan yıkan planları ile güya özgürlükleri inşa edecek olan fikirsiz fikrin ile olmanın bir an iyi değil kötü olmadığını nasıl düşünmez ve izan etmezsin anlamış değilim!

Kendisine mutlulukla mırıldanarak koşan yarınların ayağına çelme takarak, onu geri döndüreceğini sanıyorsan yanılıyorsun, yarınlar tökezlese de, gözü de bağlansa da gelmeye ant içmiş yola çıkmış, o güzelliği çirkinlik ile değiştirmek mümkün değil, yol bir anlığına karanlık olsa da ufukta doğmaya hazır güneş var…Sen kendini hayallerini yarınlarını yitirmiş olabilirsin ama yarınlarını hayallerini yitirmeyenden ne istersin? Tamam, yüreğin karanlıklar içinde kalmış olabilir ama hiç olmazsa pırıl pırıl tertemiz o yüreklerin sevinç ışıltısını görmeyecek kadar nasıl bakar kör olursun bunu izah etmekte pek mümkün değil! Yanlışlıklarla dolu hayatına bir gülümseme ekmek sana o kadar uzakta değil, bak dünyaya bak açan çiçeklere mevsimlere hep sana gülümsüyor, az gözlerini aç gönül gözün kapısını aç bak… Seni kıskıvrak yakalayanlara pişmanım diyorsun ama serbest iken, hiç pişmanlıktan eser yok yüreğinde adımlarında fikrinde, buna ne demek gerekir haydi izah et anlat anlayalım bilelim, sana yardım edelim!

Ah nefret ile gülümseyen yıldızların altındaki mutluluğu siyaha boyayanlar, yakıp yıkanlar, kendisi gibi bir başına çaresizlik içinde herkesin olmasını isteyenler nedir bu nefret ve kin? Batan güneş ile karanlığa batan gece gibi karanlık gönüllerinizde hiç mi sevda yok yüreğinizde gülüşünüz de fikriniz de? Gözlerinde yeniden doğan güneşe hasret dolu bakışların feryadını daha ne zamana kadar kulak tıkayacaksın, hiç mi gülümseyerek etrafına bakmayacaksın, hiç mi elini vicdanına koyarak yaptığın onca hatanı anlamayacaksın?

Ah ne zor güzel olanı öldürmek yok etmek hala farkında değilsin, güneşin sımsıcak herkesi ısıtan sıcaklığın fark etmen, gülümseyerek sana geleni kahr etmek ne kadar zor hala anlamayacaksın, ne zor ne elim dolu hüsran dolu bir an ve zaman senin için! Zaten sen bunları anlamış olsaydın şimdi seninle sahil kenarında acı bir Türk kahvesi içerek, gülümseyerek bize koşan yarınlara ve insanlara gülümseyerek kahvemizi içiyor olacaktık. Ah bunları yazmak ne kadar zor, anlamak için anlamsızlığı anlamak ne kadar zor ve elem verici bir durum olduğunu bilemezsin, kalemler kırılaydı böyle bir yazıyı yazmasaydı, ah heceler yok olaydı bunları yazmasaydı desem de onlarda olmazsa gönlümde'kileri nasıl dışarıya aktararak yazacaktım bilmiyorum!

Bir lütuf değimli gülümseyerek yarınlara bakmak, düşman ile dost olmadan haddini el ele bildirmek vatan toprağına namahrem eli değdirtmemek çiğnetmemek cennet vatanda gülümseyerek akıl fikrimizi satmadan köle olmadan yaşamak daha güzel değimi? Yine cevap vermeden susuyorsun? Tek başına yalnızlığın kör karanlığında boğulmadan, güneşe ışığa doğru koşmak için geç kalmış değilsin, haydi at bir adım gülümsemeye doğru, korkma seni ısırmaz yok etmez ,yeniden diriliş ile seni yeniden insan yapar, yeter yıllardır döndüğünde her tarafta her yöne çarpılarak bedenin yaralar içinde çarpmasına ezilmesine son ver artık… Bestesi güftesi notası sözü olmayan ağlatan viran olmuş sözsüz sözlerin arasından kaç kurtul, kendine sözü, güftesi notası olan yarınların gülümsemesini anlatan besteler yap bize de oku hep birlikte zevk ile dinleyelim…

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Aşkın bende bırakmadı ki mecal

Yakar bakışın bu sinemi ne hal

Sineye çekilmez aşk bilirim ah