Gözlerin Cemalinde Nur Bulur

Visal senin aşkına layıksa

O güzel gözlerinde aksa

Aşığın o visaline baksa

Hasreti kor alev yaksa

Canan maşuka koşarak sarılsa

Can canan ile muhabbete dalsa

Hak olandan aşkı yaşa gönlün layıksa

Rahman’a teslim o aşka sahip çık maşuk

Aşkı kabul et artık başka söz söyleme

Sende kendini görsün cananın bekletme

Gül cemaline layık olsun gönlün cefa çektirtme

Canan gözünde kendin bulursan gönül kapısını örtme

Hak olandan aşkı yaşa gönlün layıksa

Rahman’a teslim o aşka sahip çık maşuk

İhlâs iman ile aşk yolunda yürü layık ol

Eğer kıymeti bilirsen işte sana mutlu bir yol

Firak ateşine yaklaşma uzak dur visale kayıt ol

Aşkını yârin sinesinde saklarken yaslan sinesine

Böyle güzel aşk layık olmaz inan hiç böylesine

Hak olandan aşkı yaşa gönlün layıksa

Rahman’a teslim o aşka sahip çık maşuk

Kul Mehmet’im böyle aşkı bulursan yaşa o demi

Aşkı yaz belki layık olursun bırakma elinde kalemi

Hayret ile insin çıksın yârin sinesi aşkınla bilsin özlemi

Aşk ile sırra bahara erer gönül budur aşkın denklemi

Gözlerin cemalinde nur bulur canı unutturur söylemi

Hak olandan aşkı yaşa gönlün layıksa

Rahman’a teslim o aşka sahip çık maşuk

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

İncinmiş Gönülde Sevda Arama.

Zülfünde dökülür benim ahım

Gece gündüz peşimde alma günahım

Zaten sen gittin koptu eyvahım

İncinmiş gönülde sevda arama

Aşkımı gizledim cefandan söyleyemedim

Aşkımla bir ömür gülerim dedim bilemedim

Bakıp ahu gözüne kalem kaşına gülemedim

İncinmiş gönülde sevda arama

Aşksız kılıfsız gönül nasıl yaşar

Seni vefasızlığınla gören elbet şaşar

Sanma yanında olanlar kalır elbette kaçar

İncinmiş gönülde sevda arama

İstedim olasın gönlüme taze gelin

Sevdim seni zahmetinle incindi belim

Bana da uzanmadı ah o kırılası elin

İncinmiş gönülde sevda arama

İstedin gece gündüz yiyelim kaz

Kaz yemeyince gece gündüz ettin naz

Elimde vardı sana çaldığım kırık saz

İncinmiş gönülde sevda arama

Seni gönülden seven sandım yiğit

Madem seninle ayrıldı yolumuz artık git

Yazık oldu senin için harcadığım emeğime

İncinmiş gönülde sevda arama

Kul Mehmet’im ne güzel çalar söyler ozan

Gönüldeki güzelliklerini gönüllere odur yazan

Niyeti bozuk olanların ozandır sözleri ile bozan

İncinmiş gönülde sevda arama

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Baktığım Her Noktada Sen, Yürüdüğüm Her Yolun Başında Sen.

Daha dün gibi hatırlıyorum, gönül kapımı hiç çalan olmayacak endişesi ile yaşarken, sen o narin ellerinle gönül kapımı gülümseyerek nasılda çalmıştın? Ben şaşkın ürkek hayretler içinde gözlerine bakar iken, hafif bir tokat’ın ile kendime gelmiştim. Sanki yanağımın yıllarca bir öpücüğe hasret kaldığını bildiğinden bir öpücük ile onurlandırmış beni dünyanın en mesut erkeği yapmıştın. Seni kollarıma alıp saatlerce taşımıştım, sen yeter bırak yoruldun der iken ben seni hiç duymuyordum.

Gözlerim yağmur bulutları gibi sevinç yağmurları ile yanaklarıma yağarken ve ıslatırken, o narin ellerinle gözlerimdeki sevinç yaşlarını ne kadar hafif dokunuşlarla silmiştin. Gönlündeki sevda gemine binerek kendimi sana emanet ederek, rotayı sen çizerek göğsüne yaslanarak kırk yıldır senin götürdüğün sahillere limanlara hala seninle gidiyorum. Sana mutluluğumu borçluyum, minnettarım o gönülden anlayan sevişinle gülüşünle sana minnettarım, hakkını ödeyemem hayatım.

Baktığım her noktada sen, yürüdüğüm her yolun başında sen, bana beni bağışlayan mutluluk gülümseme ile sunan yine sen, sadece senin gibi sevmeye çalışırken senin sevmelerine kavuşamayan bir sevenim sadece. Her gülüşünle sana gökyüzünde binlerce yıldızları indirmeyi dileyen ama bunu beceremeden beni anlayan, o sımsıcak buseleri ile içimi ısıtan yine sensin hayatım. O güzel gönlünle tıpkı bir çocuğu sever gibi beni sevdin, hakkını ödeyemem biliyorum ve sadece seni çok ama çok seviyorum ve buselerinle hep öpülmek için şımarmak istediğimde beni anlayarak yanaklarıma buseler konduran seni bana gönderdiği için Yüce Allah’a binlerce kez her gün her an şükür ediyorum. Gözlerimdeki hayallerimi okuyarak bana mutluluk dolu hayallerimi sımsıcak sevgisi ile dolduran seni çok ama çok çok seviyorum ve sende bunu biliyorsun hayatım.

Mehmet Aluç

Vallahi Billahi.

Oyamadım nefisle şeytanın o gözünü

Döndüm kıbleye iman ile bende yüzümü

Aşkla yaşayalım biz imanın nur özünü

Kader dersen hep tuttu bırakmadı elimi

Rahmanın aşkı ile yaşıyorum vallahi

Rahmanın nuru ile yaşıyorum billahi

Zikirle dua kula bilse azıcık yeter

İmansız gezmek kula ölmekten daha beter

Nefisle şeytan iman ile kullara küser

Ecel gelirde cümle canlarda bir bir gider

Rahmanın aşkı ile yaşıyorum vallahi

Rahmanın nuru ile yaşıyorum billahi

Allah ile olana az olsa da gam keder

İmtihandır bu bir gün olur elbette biter

Kamil olan cennette güler dertleri biter

Kamil kul merhameti âleme durmaz eker

Rahmanın aşkı ile yaşıyorum vallahi

Rahmanın nuru ile yaşıyorum billahi

Kamil kul imanla hak kapısına varır

Kamil kullar Rahmanın nur kapısında kalır

Cümle kul için dua eder nur Rahmet alır

Kamil kulun imanı  hep katlanır çoğalır

Rahmanın aşkı ile yaşıyorum vallahi

Rahmanın nuru ile yaşıyorum billahi

Kapat gözlerini aç gözlerin tefekkür et

İmanla kula cennet için verilir kuvvet

İslam’dan başka gerçek olan yok adalet

Ey kul yarın ne olur bilinmez ki akıbet

Rahmanın aşkı ile yaşıyorum vallahi

Rahmanın nuru ile yaşıyorum billahi

Kul Mehmet ecel gelir kul toprağa sarılır

Kul yaşadığı hayat için hesap alınır

Kulun sevap günah o defteri de açılır

Kul imanlı ise o hesaba dayanılır

Rahmanın aşkı ile yaşıyorum vallahi

Rahmanın nuru ile yaşıyorum billahi

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Halas Eyler.

Allah deyince candan yanar cümle günahlar

Allah yolunda haydi atalım biz bir adım

Şeytana uysaydık biz kaçardık adım adım

Halas eyler yolunda o kulunu narından

Allah ile olmazsan sen değer verilmezsin

Allah’la ol kimseye sende boyun eğmezsin

Allah ile olursan asla hiç değişmezsin

Halas eyler yolunda o kulunu narından

Allah’la olan tokat yemez ki hiç enseye

Haydi, ölüm gelmeden kendine sen gelsene

Yüce Allah âlemi yaratandır bilsene

Halas eyler yolunda o kulunu narından

Hayat yolunda boşa neden niçin koşarsın

Nefis şeytanla nasıl neden niçin coşarsın

Nefis şeytanla nasıl isyanla sen yaşarsın

Halas eyler yolunda o kulunu narından

Allah’la olanla bak kâinat da gülümser

Hala anlamadın mı nefis şeytan kötümser

İman et ey kul sana işte ebedi eser

Halas eyler yolunda o kulunu narından

Gençliğin var iken sen kendini güçlü sanma

Kul Mehmet’im doğru var iken sen eğri yazma

Rahman var iken şeytan nehrinde sen yıkanma

Halas eyler yolunda o kulunu narından

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Silemedim.

Toprak gibi örttüm geçmişin yalanlarını

Sevenlerin ağlayanların ahlarını

Ağlarken gözyaşlarını

 Elveda derken

Son satırlarını ellerimle sildim

Gerçekle düş arasındaki kapıyı araladım

Yere düşen güllerde gülümsemeleri aldım

Aşkları dağlara yazayım dedim

Aşkı yazdığım dağlar un ufak oldu

Akıp giden zamana dur dedim gözlerinde

Hasret beklerken kapıda çek git dedim

Saçma düşlerin zamanında saçma düşleri aldım

Gerçek olan bendeki düşlerle değiştirdim

Sırf senin için düşlerimden vaaz geçtim

Vapurların çığlık düdükleri

Martıların kanatlarında kaçışını aldım

Ama yinede ben sensiz yalnız kaldım

Cam kırıkları gibi batan sözlerini

Yüreğimde tek tek ayıklarken

Tüm kâinat söndürmüşken ışıklarını

Yüreğimde kanayan senin gözlerinin bendeki ışığı

Kâinatı aydınlatıyordu bende

Bağırmak ve duymamak arasında

Koşmak ve varmak arsında

Beni duymayan sen

Ve seni bulamadan kaybolan yok olan ben

Dilsiz haykırışların okyanusunda boğulurken

Sensizliğin son satırlarını silemedim

Umut kuşumdun seni uçuramadım

Ellerimde yok oldun

Yarınlarda şafağımdın

Doğmanı bekledim

Sen doğmadın

Hicret ettim seni doğuran

Ülkelerin sabahına

Yüreğim burkuldu seni bulamadım

Sabır sularında sensiz yüzdüm

Sabır’a ulaştım

Kıyılarında seni bekliyorum

Tabi sende beni ararsan

Buradayım seni bekliyorum

Gelmesen de kumsallara kayalara

Senin resmini çiziyorum

Seni yazıyorum

Şifa kaynağım olursun diye

Uykuların serinliğinde uykuya yatarsan

Beni bulamazsın

Uyuyamamanın seherinde yürürsen

Ancak beni bulursun

Düşerken ağaçlarda yaprak kor alev yanarken

Toprağa düşerken yaprak

Dikkatlice iyi bak

İşte ben oradayım

Mehmet Aluç

Böyle İnsanlık Yere Batsın.

Kim ister ki gönüller yansın

İsteriz ki gönüller neşeyle uyansın

Ah o zalimler ki eder ver yansın

Böyle insanlık laneti ile yere batsın

Bitiyor kendisi damla damla

Elini uzatsan gözüne soksan bir adımla

Gel de şimdi bu nefreti hece ile tanımla

Böyle insanlık laneti ile yere batsın

Kimdir bu hangi nefretin nesli

İnsan nefrete olur mu bu kadar hevesli

Sesi ile soluğu çıkmasın olsun soluksuz nefesli

Böyle insanlık laneti ile yere batsın

İnsan zalimin borazanını nasıl çalar

Güzelliğin içine neden nefret katar

Daha dün arkadaştı şimdi nasıl satar

Böyle insanlık laneti ile yere batsın

Şükrederek oturulan sofralarda kan akar

Dün yanında olan şimdi nefretle nasıl bakar

Nimet sofralarına kimler haç takmaya kalkar

Alırız haçını sokarız bir yerine bir yerine batar

Böyle insanlık laneti ile yere batsın

Kul Mehmet’im çiğnetilmez hilal düşmana

Toplanıp  gelse göğsünde olan binlerce hac

Göğsümüzde iman var yıkamazlar onlar bize muhtaç

İman ile şahadetle hilali yaparız başlarına başlarımıza taç

Kendine gel düşman haddini bil yoksa sonun felaket bil kaç

Böyle insanlık laneti ile yere batsın

Yere batmasa da batırırız kardeşlikle imanla isterse batmasın

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Gecenin Sessiz Vakti Ninnisi İle Uyuturken

 Gecenin sessiz vakti, gece insanları ninnisi ile uyuturken, gecenin o muhteşem sessizliğinde manzarasını seyreden, caddeden geçen tek tük arabaların gürültüsünden başka gürültüsü olmayan geceyi seyreden yaşar, içindeki sıkıntının acizliğinde, gecenin sessizliği ile avunurken yüce Rahmana sığındı. İçinden ettiği dualarla halini yüce Rahmana arz ederken, yüzüne serin serin esen gecenin rüzgârında derin bir nefes aldı, derinden bir oh çekti. Karanlığı delen ay ışığı ve yıldızlar, gece ile binlerce umudu olanlar için sabah olması için uğraşıyordu adeta. Her bir yıldız bir şiir bir türkü bir hece olarak umudunu yarınlara taşıyanlar için umutlarını mırıldanırken geceye çabuk sabah olsun diye güneşe doğru koşuşturuyorlardı. Gönülleri yakan sevda gibi gecede nur gibi sıcaklığı ile saran güneşe yaklaşmanın heyecanı ile yıldızların ve insanların umutlarına, yeniden doğacak olan yeni günün güneşine doğru yaklaşıyordu usul usul. Esintilerin geceyi ağaçları raks ettiren oynaşmalarını seyir etti, ağaçlar nazlı nazlı sallanırken, sanki geceye el sallıyordu gülümseyerek.

Gerçeklerin hiç umurunda olmayan insanlar için gerçekti gece, bedeni ölüm uykusuna yatıran güneş ile uyandıran, boş hayallerle avunanlara gerçeği ölüm ile yeniden dirilme ile ders veren gece ve gündüz ansızın çalınan ecel ile son bulunacak hayatı gösteren gece, ölümden sonra dirilişi haykıran gündüz ve güneş… Yapılan her güzelliğin bir buket gül ile karşılayacak olan ahiret, yapılan zulümle ateşle onu karşılayacak olan cehennem. Kul beşer şaşar ama şaştığını bilmez nankör, kendini sadece düşünen terk edilemeyen bu kötü alışkanlıkla, şefkate koşanları kınayan yanlışta olduğunu söyleyen utanmaz edepsizlerle dolu bir dünya gece ve gündüz. Görmek isteyene bu hakikati ölüm ile ahreti dirilişi anlatan gece gündüz, anlamayana duymak istemediklerini söylemeyen bilmiyorum diyene gözünün içine sokarcasına kapkaranlık olan gece ve gündüzün umursamaz insana bir gün bu dünyadan ayrılacağını fısıldayan ve bu hakikati en sonunda görecek olan insana fısıldaması haykırması.

Biraz sonra bu gece bitecek ölüm uykusundaki insan yeni bir dirilişle uyanacak ve dün bitecek, içine ne yerleştirdi ise insan karşılığını görecek, yani unutulmayacak her şeyi unutan insan gibi olmayacak, her şey önüne serilecek çarşaf çarşaf… Gece gündüz arkası kolay oluyor yatıp uyuyan için, ama ölümden sonrası hiç bu kadar kolay olmayacak. Gecenin sessizliği ve huzuru cenneti anımsatıyor, içini yıldızlar gibi merhamet iyilikle dolduran için, bir şey yapmayan için yakıp yıkan için en güzelini cehennem ateşi söyleyecek en güzelinden, o nedenle telaşa gerek yok, her şeyin bir vakti zamanı var. Her güzelliği gören bir göz ruh beden var ve görmek istemeyene en sonunda mezarda gösterilen feryatlı bir eyvah var. Mezarda kızma tanık olarak hala üzerinde olan gece ve gündüz var, sana hakikati her gün haykıran, onlar haykırdıkça duymayan sen, şimdi duysan da faydasız…

Sürprizleri severdin ama insanlara da kötü sürpriz yapar nefretle kinle bakar yakar yıkardın, işte sana sonsuz cehennemden sürpriz! Pişmanlığın yüzünde okunuyor lakin faydasız artık pişmanlık, karanlığına aydınlık yapacak perdende yok çekesin de aydınlık olsun mezarın, karanlık ettin insanların umutların hayallerini, yaşa sen karanlığında. Boşluğa düşer gibi olurken cehennem alevlerine mi düşüyorsun ah çok yazık değil sana, duymayanı duymazlar, merhametli olmayana merhametli olunmaz hep es geçtin, şimdi sana da es geçiliyor yardım için. Her zaman neden niçin niye sorgulamayan sen şimdi sorgulaman geçersiz manasız anlamsız!

Mehmet Aluç

Yağıyor Kar

Yağıyor kar yağan rahmettir Rahmet

Sanmayın yağan kar kullara zahmet

Kuluna Rahman çektirir mi hiç zahmet

İnsanlık için yağıyor Rahmet nur nur

Yazın yaz olacak kışın kış soğuk olacak

Ölümü anlatan karla insan yol bulacak

Toprak altında bitki bin bir soğukla olacak

Yaz gelince yeniden Rahman izni ile canlanacak

Her bir şeyde vardır Rahmandan hikmet

Kışın ölen dünya beyaz kefenle sarılır

Yüce Rahman ol deyince olur yazın canlanır

Türlü türlü nimetle kullar nimete kavuşur

Doğanın düğünü diyelim biz bu kara

Sanmayın Rahman gönülde bırakır yara

Kar ile Rahman gönülleri işte sardı

Bu mana ile bakın siz yağan kara

Yaz kış Yüce Rahmandan yasadır

Ömür hayat dediğin nedir kısadır

Kar yağar giden havadaki zehirdir

Karın yağmaması beterin beteridir

Kışın odun kömür taşınır kucakta

Kombiyi yakan uğraşmaz oturur bucakta

Soba yanar yemek pişer lokur lokur ocakta

Kestane alan değil sobası olan yer ayakta

Kışın biraz olsa da çile

Cümle tabiat kar ile gelir yazın dile

Kış soğuk olacak elden bir şey gelmez nafile

Doğudaki kar ile batıdaki yağan kar aynı değil bile

Kul Mehmet’im budur ezeli takdir

Yüceler yücesi Rahman her şeye kadir

Merhametli olmazsan yaşadığın hayat beterdir

Haydi, gel hayatını iman ile biçimlendir

Zorla cehennem girmeye çalışma,

Rabbim her şeye bil ki muktedir

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Attım Adımım Aşk’a.

Attım adımım aşk’a son bir adım gayretle

Ne olacak bilinmez gönül haydi seyreyle

Nazlı yar sever mi ki duamla son dilekle

Nedir aşkı aşk yapan yârin baldan dilimi

Yoksa bu gönlü aşk’ın gülümseten yüzümü

Açtım kapısın talim ettim ben aşk yolunda

Aşk ile kol kola yar gelir aşkın kolunda

Sever misin sen dedim aşk yürürken yanında

Çıkar mısın dedi sen aşk yolunda sağ salim

Çileyi derdi servet diye sen alır mısın?

Dedim aşkla çileye dertle olurum âlim

Elin uzatırsan ben çıkarım yar sağ salim

Aşkı içerim yudum yudum olurum kaim

Ömür boyu seninle aşkımız olur daim

Bu güzel sevilir de olur aşkla can yârim

Kul Mehmet işte aşkla gönül işte dirildi

Beni aşkla görenler önüme de dizildi

Nazlı yâri kolumda görenlerde sevindi

Güzel aşkla gönüller böylesine dirilir

Nazlı yârin gamzesi de aşk’la sevilir

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Dön Gel Annem,

Annem sensiz yaşadığım cehennem

Bilmem sensiz hangi yöne ben gidem

Giderken söylemedin nasıl gülem

Gittiğin yerde gülümsersin bana

Sensizlik tak ediyor inan cana

Dön gel annem döngel artık sen bana

 Sensiz bu yaşamayı ben hiç saymam

Hasretinleyim nasıl sana doyam

Bu bedeni kaldırıp ben nereye koyam

Gittiğin yerde gülümsersin bana

Sensizlik tak ediyor inan cana

Dön gel annem döngel artık sen bana

Anne ile tatlı olurmuş hayat

Sen yoksun her şey oldu inan bayat

Uzaklarda kaldın bir öpücük at

Ondan sonra yerinde rahat sen yat

Gittiğin yerde gülümsersin bana

Sensizlik tak ediyor inan cana

Dön gel annem döngel artık sen bana

Kul Mehmet’im Anne kanat kol imiş

Annesiz bu hayat ne zor imiş

Annesizliğe çare hiç yok imiş

Yokluğuna çare derman değilmiş

Gittiğin yerde gülümsersin bana

Sensizlik tak ediyor inan cana

Dön gel annem döngel artık sen bana

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-