Yükselmez Vatan Ufkunda Nefretten Temelsiz Dağ

 Yıkılır mı iman varsa milletimin vatanın gönlünde bağ

İman çelikten zırh, şehadet şerbeti geçer, yıkılmaz bu dağ

Osmanlı torunuyuz cihana nam salmışız açmışız gönüllerde çağ

Zalim yıkılır bu imanla yakındır keskinle imanını

Yükselmez vatan ufkunda nefretten temelsiz dağ

Rabbim celildir elbet imanın göğsünde delil

Zalim bu imanla zaten olacak elbet zelil

İman ile olursan ey kullar zafer için zaten Yüce Allah kefil

Zalim yıkılır bu imanla yakındır keskinle imanını

Yükselmez vatan ufkunda nefretten temelsiz dağ

İman nasip olmaz her kula kıymetini bilin ey beşer

Göğsündeki iman zalimin zulmünü bir anda deşer

Mehmetçik şehit olurken cennete düşer

Zalim denilen soysuz cehenneme düşer pişer

Zalim yıkılır bu imanla yakındır keskinle imanını

Yükselmez vatan ufkunda nefretten temelsiz dağ

İmanla yönümüz dönüktür nurdan Kâbe’ye

Zalim şeytan ile ayakta uyur bak gör esneye esneye

Biz doğduk imanımızla yürüyoruz zalimi yıkmak için öteye

Zalim karşısında görür bizi kaçar titreye titreye

Zalim yıkılır bu imanla yakındır keskinle imanını

Yükselmez vatan ufkunda nefretten temelsiz dağ

Üç beş onursuz zalim baş başa oturdular

Nefretle vatanı yıkmaya el ele başladılar

Çanakkale de yenilgiyi hazım edemediler

Şimdi yeniden yıkmak için nefretle diş bilediler

Zalim yıkılır bu imanla yakındır keskinle imanını

Yükselmez vatan ufkunda nefretten temelsiz dağ

Kul Mehmet’im imanla yürüyelim adımlarımız olsa da revan

Üç adımda imanla yıkılır zalim el ele hemen biter devran

Nefret ile yüklenmişse yürüyerek gelmez işte o kervan

İmanla ol imanla yürü gör bak nasıl kaçıyor zalim eyle seyran

Zalim yıkılır bu imanla yakındır keskinle imanını

Yükselmez vatan ufkunda nefretten temelsiz dağ

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Yıldızlara Beni Anlatırken Yıldızlarda Seni Görmek

   Seninle beraber olmanın güzelliği nedir bilir misin ay bakışlım? Gülüşün İle gülmek, gülüşünde kendimi görmek, aşkın deryasında kelebek misali uçarak seni gülümserken seyretmek. Seninle aşk’a dair heceleri harcamak, aşk dolu sözlerin merkezinde gözlerindeki aşkın ışıltısında kaybolmak ve biz olmak.

   Seninle yağmurun altında, sırılsıklam aşkımız gibi yağmurun rahmetinde sırılsıklam olmak, şemsiyesiz el ele dolaşmak, kulaklarıma okuduğun aşk şiirlerini usulca yağmurun sesine karıştırarak dinlemek, akşam olunca yıldızlara beni anlatırken yıldızlarda seni görmek, birer birer gönlüme düşerek gönlümü aydınlatman ay bakışlım.

   Kirpiklerinde aşkın salıncağına binerek sallanmak istiyorum ve sen bana gülüyorsun o tatlı gülüşünle, al beni göğsünde salla, gözlerine bakarak o kirpiklerine bir salıncak kurayım, aşk deryasında sallanarak uyuyayım. Seninle türkülerin notaları arasında dolaşmak, türkülerle Anadolu’ya insan gönlüne ulaşmak istiyorum gezmek istiyorum dediğimde, hiç itiraz etmeden tutuyorsun ellerimde, yüreğimizde Anadolu’nun toprak merhamet kardeşlik vefa kokusunu aşkımıza karıştırarak il il dolaşıyoruz seninle ay bakışlım.

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Yok Olmasın Göğsündeki İman

Kalk yatan uyuyan adam kalk

İmanınla yürü korkma yürü

Demirden sağlam imanınla hareket et

Sonsuzluğa götüren ölüme yürü

Ölüm sonsuzluğa

Sonsuz cennete adım atmaktır

Yok, olmasın göğsündeki iman

Baştan sona doğru yürü korkma

İmanı iste sen imanla sana koşan işte biz

İmanla dirilen biz bizle inşa edilen dünya

Sende niyet bizde azim var

Gönülde yaralara merhemsin

Sanmasınlar seni biçaresin sen nefessin

Kimse biz gibi gönülleri bilen sarraf değil

Melunlar yoksundur insanlıktan onlar af lazım değil

İmanla Rahman önünde biz eğiliriz

Zalim gelirse nefreti ile ezer geçer gideriz

Zalim karşısında konuşma insanlık yok ona söz lazım değil

Vur tokadı yüreğine soluksuz bırak o insan değil

Her can körpe bir candır vahşete layık değil

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Cennet çiçekleri ellerinde, cennete meleklerin ellerinden tutarak cennete giden, Şehitlerimiz.

Bir feryat ki yüreklerde Sema’ya şehit olanlarla meleklerin ellerinde cennete uğurlanırken, bu nefreti kaybedenlerin nefretlerini kusarak bitişinin feryadıdır. Katliam ile beslenen insanlıktan çıkmış lanet bakışlı canavar ruhlu insanların yok oluşunun feryadıdır bu. Kalleşlik onlar için meziyet iken vatan için ölmek bizim için şeref ve cennet bahçesinde gezintiye çıkmaktır.

Yangın ile yüreklerinde, birlik ve kardeşliğimizi hazım edemeyen vahşetin temsilcilerinin son çırpınışı ve cehennemde yanmaya koşmalarıdır. Barbarlıkları ile hayvanların bile yanlarında kaçtığı, yüreğimizi yakan, cennet çiçekleri ellerinde cennete meleklerin ellerinden tutarak cennete gidenler, gözleriniz arkada kalmasın binlerce vatan evlatları sizin peşinizde terörü lanetleyerek, yıkılmadan yolunuzda devam ediyor.

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

En İyisi Rahmeti Aramak

Yola çıkarken Rahmet ararım

Rahmet aramazsan nefsimle yatarım

Nefsimle olunca hayatımı birbirine katarım

En iyisi Rahmeti aramak gerisini unutmak

Nefis ile şeytan etrafımı sararken

Rahmet gelip onları uçuruma atarken

Sadece Rahmeti alıp onunla yatarken

En iyisi Rahmeti aramak gerisini unutmak

Aldım metreyi nefsi şeytanın boyunu ölçtüm

Boylarının ölçüsünü alırken onlara küstüm

Rahmeti alıp diyar illere göçtüm

En iyisi Rahmeti aramak gerisini unutmak

Nefis ile şeytanın tokadı çok yaman

Aş diye anında yedirir saman

Kimdir onlarla bu âlemde mutlu olan

En iyisi Rahmeti aramak gerisini unutmak

Nefis şeytan eline düşmeye gör vermez aman

Onlarla uğraşmaktan geriye hiç kalmaz zaman

Rahmeti istersin dua ile sana kavuşur o an

En iyisi Rahmeti aramak gerisini unutmak

Kul Mehmet’im doldur kâseni Rahmet çeşmesinden

Helal kazan alın terinle sen ye helalinden

Rahmanı ve Rahmetini her daim an şükürle içinden

En iyisi Rahmeti aramak gerisini unutmak

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Yolu Şaşıran Benim

Uzanırken maziye elim

Hafif olsa da az kelim

Lal olmasaydı bu dilim

Hatalarıma sözlerimle çelme takardım

Sap gibi ortada kalmazdım boşuna taşlar üstünde yatmazdım

Aslına bakarsanız mazinin yok suçu

Suçun hepsi bende yolu şaşıran benim

Ters yöne girdim yanlışa yöneldim

Sap gibi ortada kalmazdım boşuna taşlar üstünde yatmazdım

Ata binerken yanlışlıkla eşeğe binmişim

Menzile varmadan yarı yolda inmişim

Her şeyi biliyorum derken eşeklik etmişim

Sap gibi ortada kalmazdım boşuna taşlar üstünde yatmazdım

Dereyi görmeden paçayı sıvadım

Akıntıya kapılıp sürüklendim adım adım

Acemi iken tüm yolları biliyorum sandım

Sap gibi ortada kalmazdım boşuna taşlar üstünde yatmazdım

Maziye iki çift laf söylemek isterdim

Senin yok hiçbir suçun diye gülümserdim

Yoldaş olduğu için teşekkürler ederdim

Sap gibi ortada kalmazdım boşuna taşlar üstünde yatmazdım

Hayatı etmedim takip sessizce ipini çektim

İpin ucunda ben varmışım hiç akıl etmedim

Hayat yavaş yürü derken ben şaha kalktım

Sap gibi ortada kalmazdım boşuna taşlar üstünde yatmazdım

Su diye pınardan su içmedim ürettim içtim

Libasları beğenmedim kendim ürettim giydim

Ne ürettiğim su suydu nede ürettiğim libaslar libastı

Kendi elimle yaraladığım gönlümün ıstırabı ile kaldım

Sap gibi ortada kalmazdım boşuna taşlar üstünde yatmazdım

Sancımın ilacını almadım çaresiz kaldım

Yolda ne buldumsa bakmadan koynumda sakladım

Zehirli yılanları saklamışsım neden böyle yaptığımı anlamadım

Sap gibi ortada kalmazdım boşuna taşlar üstünde yatmazdım

Cahili adam sandım yanında yattım

Bir sözüne beş sözü bende içine kattım

Nefsim için yarınlarımı cahil adama sattım

Sap gibi ortada kalmazdım boşuna taşlar üstünde yatmazdım

Dev hayatı cüce sanarak meydan okumazdım

Yol yakın diye şaşırıp uzun yola koşmazdım

Hayat hafife alıp onu yıkmaya çalışmazdım

Sap gibi ortada kalmazdım boşuna taşlar üstünde yatmazdım

İlk defa değil başımı taşlara vuruşum

Hesapsız hesabımla bin defa beş kuruşsuz kalışım

Akılsız hesapla bu ilk değil bininci yanlışa koşuşum

Sap gibi ortada kalmazdım boşuna taşlar üstünde yatmazdım

E elden ne gelir sabırdan başka

Derdi veren Rahmanın şifası bambaşka

Hatanı bil otur yerinde koşma çamura bata çıka

Sap gibi ortada kalmazdım boşuna taşlar üstünde yatmazdım

 Kul Mehmet’im hatalarım oldu bir tecrübe

İnsan dediğin okumak anlamak için değil alfabe

Her yanlışa koştuğunda yiyor insan bin bir darbe

Sap gibi ortada kalmazdım boşuna taşlar üstünde yatmazdım

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Gül Ek Gönlüne

Ey gönlüm sen yalana hiç ulaşma

Kendi çıkarın için hiç söyleme buluşma

Şeytan karşına çıkarsa sakın konuşma

Boş işler ile dünya ve ahretini yakma

Merhametle iman her kulda bulunmaz

Her insanda merhamet imanla yaşamaz

Bu dünyada kazandığın mezara konmaz

Boş işler ile dünya ve ahretini yakma

Gül ek gönlüne gönlünde koksun dağlar

Bazen hüzünlenince gönül için için ağlar

İnsan insan kıymetini yalnız kalınca anlar

Boş işler ile dünya ve ahretini yakma

Git bak anla mezarda kimler yatıyor

Orada yatanlar dün sağ iken şimdi yatıyor

Nefis şeytan insan ömrünü günaha çağırıyor

Boş işler ile dünya ve ahretini yakma

Kul Mehmet’im iman aşkla çık yola

Fazla koşma az nefes al biraz rahatla

İman ve merhametle insan olduğunu kanıtla

Boş işler ile dünya ve ahretini yakma

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Son Veda Busesi

Sizlere En Güzel Şekilde  Şiir Çalışmaları Sunan Tüm Farklı Duygular Yoğunluğu Katarak Sizleri Bambaşka Alemlere Sürükleyeceklerini İdda Eden Edebiyat Sitesi Olan Son Veda Busesi,
Hikaye Kısmında da En İyi Olma Yönünde Hızla İlerliyorlar  Sizleri Çizilen Bambaşka Dünyalarda Farklı Ütopyalara Taşıyacaklarına ve Bu Dünyalarda Sizlerin Farklı Boyutlara Akış ,Hayal ve Gerçek Arasında Gidip Geleceğiniz Hikayeler Okumak İstemez misiniz ?
Deneme Çalışmalarında Sizleri Ciddi Düşüncelere Farklı Tatlara Yönlendirecek Olan Deneme Yazılarında Sizleri Farklı Düşünmeye Zorluyorlar.
Şiir Seslendirmeleri İle Okumanın Yanı Sıra Kişilerin Şiir ve Hikayeleri Duygu Yüklü Ses Tonlarıyla Sizleri Kendinizden Alıp Götürecek Seslendirmeleri Dinlemek Hoşunuza Gidecektir.
Sizden Gelenler Kısmı İle Sizlerinde Rumuz Eşliğinde Paylaşımlarınızı Gerçekleştirebilir.Sizinde Edebi Yazılarınızı İnsanlara Duyurabilecekleri Hoş Bir Ortam Sunuyorlar.
www.sonvedabusesi.com Senin Edebiyat Siten

Ya Ağlarım Ya Da Gülerim

Giderken gönlümde kaldı yüzün

Yüzünle baktıkça gönlümde başladı hüzün

Hani gidip gelecektin bu güzün

Bekliyorum yolunu ya ağlarım ya da gülerim

Gece olunca gelmiyorsun nede gündüzün

Yaşadığım bugün değil hep geçmiş dün

Beklemekten usandım seni ben her gün

Bekliyorum yolunu ya ağlarım ya da gülerim

Seni ben candan sevdim yok mu üstünde bir hakkım

Şimdi ben seni yollarda beklerim kaldım şaşkın

Deliler gibi severdik birbirimizi hasreti gönlüme taktın

Bekliyorum yolunu ya ağlarım ya da gülerim

Beklerim bugünde gelmezsen şayet

Seni ederim ben yüce Allah’a şikâyet

Aşkımız adına bu olur sonu nihayet

Bekliyorum yolunu ya ağlarım ya da gülerim

Çektin gittin sanki işledin cinayet

Gitti gelmez diye başladı rivayet

Gel de bitsin artık bu dedikodu şikâyet

Bekliyorum yolunu ya ağlarım ya da gülerim

Gelmezsen en sen ne ben kalır şimdilerde

Gezerim sokakları seni ararım yüzüm yerde

Arar bulamam seni ben hiçbir yerde

Bekliyorum yolunu ya ağlarım ya da gülerim

Kul Mehmet’im gelişin bin bir deva derde

Aramıza neden çektin tülden perde

Ararım bulamam ey sevdiğim izlerin nerede

Bekliyorum yolunu ya ağlarım ya da gülerim

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Sağlam et gönlümüz de dinimiz

Usandık Rabbim yaşadığımız nefretten

Kurtar bizi ele yaşadığımız mihnetten

Uzak eyleme bizi nur dine hizmetten

Rahmetini esirgeme biz ümmetinden

Sağlam et dinimizi yaşadığımız zamanda

Rahmetinle yardımının esirgeme Rabbim

Koru bizi nefis şeytanın esaretinden

Eksik eyleme gönlümüzü hamiyetten

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

İman Eden

Rabbim merhameti yaratan sensin

Gönderdin sen bin bir güzelliktedir

Gönlümüze biz alırsak bizdedir

Cefa nefret sende değil bizdedir

Senden ne alırsak o karımızdır

Cümle kulların bizim canımızdır

Gönlümüzde iman senden nişandır

xxx

Merhamet amel dünyada kalandır

Bundan başkası dünya hep yalandır

Nefis şeytan amelleri çalandır

İman eden yolunda yol alandır

Nefis şeytanla olan yolda kalandır

Cümle kulların bizim canımızdır

Gönlümüzde iman senden nişandır

xxx

Ey kul imanı al gönlü canlandır

Şeytan ile nefis hep kandırandır

Nefret der isen yolda bırakandır

Nefsi şeytanı imanla cezalandır

Kirli olmasın elin merhamete batır

İmanla sen gönül sev iki satır

Cümle kulların bizim canımızdır

Gönlümüzde iman senden nişandır

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Eyle Bizi İmanla Sen Son Nefesle Emekli

Rabbim koru bizi gazabından

Olur, isek şeytanla bir yandan

Sevmez isek insanları candan

İman ile olmazsak bir yandan

Uzak kalırsak biz merhametten

Koru sen bizi müşkül hallerden

Yıkarsak biz insanlık yolunu

İman denizinde yüzdür bizi

Koru bizleri şerli kulunda

Oyun kurarsak insanların ardında

Zalimin yanında olursak ardında

Yok, eyle içimizdeki şerri anında

Uzak kalırsak biz merhametten

Koru sen bizi müşkül hallerden

Ateş gibi yakarsa sözlerimiz

Nefret ile bakarsa gözlerimiz

İman ile olmazsa özerimiz

Yok, et bu şerli hallerimizi

Rahmetinle yardım et

Hal edelim işlerimizi

Ya da yok et böylesi bizleri

Ağlamasın zavallı birileri

Uzak kalırsak biz merhametten

Koru sen bizi müşkül hallerden

Yüz bin cefa içinde koşarsak

İnsanların canını yakarsak

Nefret gözlerimizde bakarsak

Yok, et böylesi bizleri

Kapat gözlerde fenerleri

Sevmesin bizi birileri

Bitsin nefret sözleri

Kahhar isminle kahret böyleleri

Böyle nefret ile gezenleri

Uzak kalırsak biz merhametten

Koru sen bizi müşkül hallerden

Devasız soluksuz bırakırsak insanları

Ağlatırsak bu nurlu güzel canları

Soldurursak o güzel yarınları

Akıtırsak sebepsiz kanları

Öldürürsek güzelim yarınları

Kahhar isminle kahret böyleleri

Böyle nefret ile gezenleri

Uzak kalırsak biz merhametten

Koru sen bizi müşkül hallerden

Gönüllerde yakarsak satır başlarını

Kış edersek cümle yazlarını

Ağlatırsak masumların analarını

Eşkıya nefesi ile yakarsak ocaklarını

Bırakırsak yetim çocukların

Dul bırakırsak eşlerini

Kahhar isminle kahret böyleleri

Böyle nefret ile gezenleri

Uzak kalırsak biz merhametten

Koru sen bizi müşkül hallerden

Rabbim iman yürekli eyle bizleri

İman ile aç sen bu bakan gözleri

Koruyalım cümle dul ve yetimleri

Keselim soluklarını zalimlerin

Eşkıya bakışlarına şiş sokalım gözüne

İman ile gezelim sürekli

Sen Rahman ve Rahimsin Kadirsin

Eyle bizi yufka yürekli

Seninle olalım sürekli

Bize iman ile Kur’an Resulün gerekli

İman ile senin ve Resulün yolunda

 Eyle bizi imanla sen son nefesle emekli

Kahhar isminle kahret böyleleri

Böyle nefret ile gezenleri

Uzak kalırsak biz merhametten

Koru sen bizi müşkül hallerden

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Haydi, Az Gülümse Bana, Gamzende Çiçekler Açsın.

---

Hayatın Başlangıcına ve sonuna nasıl sahip değilsek onu değiştirerek yönetemiyorsak, kendimizi değiştirmeden insanları değiştirmeye başlıyoruz. Sana ben binlerce kez söyledim aşka da müdahale etme takip et git peşinde, tıpkı hayatı takip edip peşinden gittiğimiz gibi.

Bırak aşk kalbimize hassas dokunuşu ile dokunsun, gülümsetsin gülüşü ile.
Bırak uzak geçmişin sisli hatıralarında gezinmeyi, uzat bana ellerini bugünün silinmez müziğin nağmeleri kulaklarımızda raks ederken bizde onu mırıldanırken, gel seninle güneşe doğru aşkla yürüyelim. Silinmeyen hatıralarda el ele olalım.

Aşka dair ne varsa beraber gönül gönül’e yaşayalım, sen ben ayrılık korkusunu yaşamadan, haydi az gülümse bana, gamzende çiçekler açsın.

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

__________________
Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile...

Güle Solmak Bülbüle Figan Düştü

Takvim yaprakları gibi kopardın kendini gönlümde

Gönlümde düşen sen değildin bir can düştü gözümde

Maverada gülüşlerimiz söndü melekler bize küstü

Mutluluk dolu seslerimiz yokuşların ucunda uçurumlarda

Paramparça yarınlarımız uçurumun ateşlerinde bizimle yandı

Ne senden nede benden bize ait bir gölge kaldı yok oldu

Ne sende nede bende bir bakış kaldı yarına bizi götürecek

 Mutluluklar çehrende bizi sarmadı ebedi

Ben güldükçe parlamadı gözlerindeki aşk bana gülmedi

Ağaçta kopan dal gibi yaparak gibi düştük gönlümüzde ivedi

Güle solmak bülbüle figan bize de ayrılık zindanında yatmak düştü

Dolaşan ben olsaydı damarlarında aşkınla yaşardım aşkla özgürlüğü

Damarlarımda aşkımla dolaşan sen olsaydın verirdin bana hayat öpücüğü

Seninle takamadık hayata bizi bağlayacak bir nişan yüzüğü

Taktık gönlümüze şimdi ayrılığın yollarını gönlümüz bölündü

Şimdi ikimizde ağaçtan düşen iki ayrı yaprak

Rüzgâr aldı götürdü bizi ayrı yönlere savurdu

Artık ne biz kaldı ortada nede birbirimizi dinleyecek zaman ve an kaldı

Şimdi bizsizlik depremi ile ayrılığın altında can çekişen iki yabancıyız

Artık ne ben sana ne sen bana uzanabiliriz

Gözlerimizdeki ayrılığın feryadı ile artık ayrı mekânlar da

Sırılsıklam biz kokmayan bakışsızlığın altında ölebiliriz artık

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Zalim Size Yakışır İzmihlal

Yaşadığımız o an sanki kıyamet

Yaşadığımız an an değil nefretten bir an

İçinde yaşarken binlerce can

Gözsüz başlar içinde nefreti göğsünde

Çökmüş yollar evler gönüller bebeler

Nefrete koşan yollar çaresizlik içinde

Sen bir yerde ben bir yerde

Gönüllere çekilmiş kapkara perde

Toz toprak içinde binlerce adam

Adam içinde binlerce lanet kaynarken

Kaynayan lanet üstüne dökülür buzdan kayalar

Donarken nefret yeryüzünde başlar güzel aylar

İftihar edilecek şey yürekteki iman

Coşar gönüllerde vatan toprağında her an

İman ne güzel demişti nefreti yık

Gönüller gülsün artık

Görsünler bakalım kimler uyanık

Birazda onlar gezsin gönülleri yanık

Az da biz gezelim bağrı açık

Olmasak ta bizler kaçık

İman ile yaşarız

Yolumuza iman ile bakarız

Nefrete çok güzel el ele yumruk çakarız

Düşmez bu millet

Yaşatılmaz ona illet

Karşı çıkmanın olur maliyeti size yüksek

Yer iman gök iman ile coşar yeryüzünde olmaz tümsek

Bir kuru parça olsa da beraber yeriz tatlı gelir ekmek

Hiç bırakılıp gidilir mi söylesen vatanı olur mu gitmek

Vatanı olmayanın gitmesi gerekir hayâsızlar yönünü bilmemek

Bilmezse yönünü mezara çevrilir biter hayâsızca ürümek

Müslümandır imanı ile yaşayan Müslüman

Söyleyin Müslüman değildir ağlatan ağlayan

Müslüman değildir nefreti ile coşan koşan

Müslüman bir an sarsılsa da nefrete kanmaz

Nefret ile karnını doyurmaz

Başlar birazda vatanında olmayanın edepsizce velvelesi

Onlar için yoktur gelecek zaman istiklal el ele

Biraz sonra akacaklar iman ile coşup gelen sele

Helak etmek isterken olurlar helak

Boşa gider nefrete sarılmaları hırsları hele bak helke bak

Ne de hoş boğuluyor iman selinde ahmak

Sana izin verir miyiz vatandan bir parça ey avanak salak

Birlik kardeşlik iman yetişti imdadımıza o her an

Yazık olsa da vatanının nurlu evladına

Vatan verilmez bölünmez şahadetle ölünüp gidilmez

Çıkarır mıyız sizi sabaha

Önünüzde yakarız çıkamazsınız ateşten vaha

İzin verilir mi ihlalinize nefretinize

Konuşamazsınız olur dilleriniz lal

Yok, size toprağımızda istiklal

Git toprağında kur sana yakışmaz ya istiklal

Sana yakışır izmihlal

Yaşamak yaraşır siz pürmelâl melal

Ne hoş yakışıyor size feryat

Hazansız solarsınız her sabah

Matemi yaşamak artık senin hakkın

Ölüm şimdi cehennemle sana daha yakın

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

İzmihlal: Çöküntü

Melal: Can sıkıntısı, usanç