Aşk İle Sarmıştı Sevdiğini

Gönlü mevsimleri yaşamaz yaşadığı dört mevsim sonbahar

Terk ettiği sevdiği ağlar gözlerinde yaş nedir bilmez bahar

Doğsa da güneş üstüne hep üşür yağar sanki üstüne dört mevsim kar

Aşk ile sarmıştı sevdiğini cihanı onunla doldurmuştu her an

Sisler içinde bakıyor yarına haykırsa da sevdiğinin ismini boş

Durmaz yerinde sığmaz cihana hasret ile yanar hali hal değil hiç hoş

Bir ses duysa sevgili geldi sanır gönlü der durma haydi uçarak koş

Aşk ile sarmıştı sevdiğini cihanı onunla doldurmuştu her an

Matemi yaşar matem açar ondan yıkılır matem yanında

Her an sonbaharı yaşar dökülür yaprak gibi aşk gezmez artık kanında

Kime baksa gözleri sevgilisi ile yaş ile dolar kimse çare bulamaz o anda

Aşk ile sarmıştı sevdiğini cihanı onunla doldurmuştu her an

Gün doğar her gün yeniden yeni umutlara o hiç uyanmaz

Gözleri yollarda fıldır fıldır döner haber bekler sevgilide hiçbir söze kanmaz

Her sözü her kelimesi ateşten kor yakan sevgilim kelimesi sözü hiç usanmaz

Aşk ile sarmıştı sevdiğini cihanı onunla doldurmuştu her an

Kul Mehmet’im söyleyecek söz yok terk edilen aşığa anlamaz sözlere karnı tok

Terk edilen aşığa nazlı sevgilisinden başka derdine çare yok

Her anını yaşar onsuz hasret ile çoğu anlarında olur şok

Aşk ile sarmıştı sevdiğini cihanı onunla doldurmuştu her an

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Yarar Sağlamaz

Ne işe yarar düşündün mü o diller

Ne işe yarar yanda duran o eller

Ne için yaratıldı verildi o gözler

Bilmedinse neye yarar sana söylenen o sözler

Ah o diller ne güzel konuşur aşk ile

Ah o eller ne güzel sarar şefkat ile

Ah o nur gözler ne güzel bakar merhamet ile

Sende yoksa aşk neye yarar aza ile beden

Bilmedinse neye yarar sana söylenen bu sözler

Gönül aşk ile bilmeli hürmeti

Sabırla beklemeli gurbeti

Silmeli gönlünde nefreti

Aşk ile iman ile hak etmeli nimeti

Bilmedinse neye yarar sana söylenen tüm sözler

Az ne olur bu sözleri dinle

Hayat yaşanır en güzel din ile

Az değer versen insana kendine

Dönsen yönünü Kur’an yönüne

Bilmedinse sana yarar sağlamaz güzel sözler

Bazen düşsen de bu dünyada cefaya

Sabırla varırsın ancak sefaya

Yaşamak için geldik bir defa bu dünyaya

Var insanları merhametle sarmaya

Bilmedinse sana yarar sağlamaz nasihat ile sözler

Düşün sana kim dedi gönülleri yık

Merhameti tak gönlüne az yola çık

Nefis şeytanı bir torbaya tık

İman yolu bak her kula açık

Bilmedinse sana yarar sağlamaz bu güzel sözler

Rahman ne diye yarattı biz kulları

Merhametle donat dedi yolları

Secdeye var dua ile aç sen kolları

İncitme sakın der Rahman kulları

Bilmedinse sana yararı yok nasihat dolu güzel sözler

Kul Mehmet’im bazen yaşarken şaştım

Şaştım hemen Yüce Rahmana koştum

Nefis şeytandan iman ile kaçtım

İman gözlüğü ile âleme baktım

Bilmedinse sana yarar sağlamaz güzel sözler

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Gel Varalım Rahman’ın Yanına

Derman bulunmaz mı sandın

Kul Rahman ile olunca

Derman bulunmaz sandın işte yanıldın

Gel varalım Rahman’ın yanına

Sende yanma bende yanmayayım Allah aşkına

Kul Allah ile olunca

Dağlar mı girer araya

Gönül denilen saraya

Varalım gelelim bir araya

Gel varalım Rahman’ın yanına

Sende yanma bende yanmayayım Allah aşkına

Ben kulum sende kulum diyelim

Gönül bağını düğümlemeyelim

İman ile Rahman’a yürüyelim

Gönül bağlarında gül derelim

Kurumuş gönüllere gül ekelim

Gel varalım Rahman’ın yanına

Sende yanma bende yanmayayım Allah aşkına

İmansız gezenleri görün neleri kaldı

Nefis şeytan aldı insanlığını bitirdi çaldı

Ecel gelince hepsi çıplak kaldı

Oda yandı âlemde yandı

Olmaz olsun böyle insanlık

İmansız kaldı insan böyle çıplak kaldı

Gel varalım Rahman’ın yanına

Sende yanma bende yanmayayım Allah aşkına

Kul Mehmet’im kul durmazsa sözünde

Muradı hep kalır gözünde

İman güldürür yeryüzünde

İman ile kal tut sözünü sende

Var, inanma sen nefis şeytan sözüne

Gel varalım Rahman’ın yanına

Sende yanma bende yanmayayım Allah aşkına

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Bu Dünya Bana Olur Dar

Önüme nefret ile çıkanı döverim

İnsan insan gibi ise insan gibi severim

İnsanlara küsüp sanmayın başım alır giderim

Nar ateşinde yansam da sabır ile beklerim

O ateşi söndürmez isem bu dünya bana olur dar

Ah edeni görünce yüreğim sıkılır ahına çare ararım

Acı dertlerin içine bal reçel azda neşe katarım

Kattığım neşeyi pazarda bedavaya satarım

Sanmayın her gece herkes gibi döşeğimde yatarım

O ateşi söndürmez isem bu dünya bana olur dar

Dilleri har sözler yakar görür üzülürüm

O sözlerin karşısında sanmayın yeni gelin gibi süzülürüm

Dilime güzel sözleri alır yakan sözleri uçurumlara süpürürüm

Bu gidişat iyi olsun diye formül arar gece gündüz düşünürüm

O ateşi söndürmez isem bu dünya bana olur dar

Kul Mehmet’im şükür et sen bu gününe

Güzelliği al ser sen bu milletin önüne

Güzelliği bilmeyenin sok sen o kör gözüne

Hakkı bilen millet ile sen dön yönün hakkın yönüne

O ateşi söndürmez isem bu dünya bana olur dar

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Ne Diye Verdi

Kiminin sırtına fazla yük yüklenmiş

Yükü az olan alsın diye sırla gönderilmiş

Sırrı insanlığı bilmeyen hep beklemiş

Yükü fazla olanın beli bükülmüş yıkılmış

Yüce Allah aklı ne diye verdi

Aklını kullanan her sırra erdi

Aklı sırrı bilmeyen ortamı gerdi

Akıl sırrı bilmeyen acep ne gördü

Yükü fazla olanın beli bükülmüş yıkılmış

Yükü fazla olan gönlünü ortaya serdi

Yükü olmayanın zaten hiç yok ki derdi

Yok derdi yükü olanın almadı yükünü

Ahirette sorarsa Rahman acep ne derdi

Yükü fazla olanın beli bükülmüş yıkılmış

Zengin olanın burnu hep yüksek yerde

Fakir görünce önüne çeker siyah perde

Bir gün sanmaz düşmez sanki o derde

Yarın ne olur hele yaşa kul sen gör de

Yükü fazla olanın beli bükülmüş yıkılmış

Aşk ile sev gönüllere ol pervane

Âşık olan zaten olur aşkla divane

Sev insanları arama başka bahane

Sevdikçe insan olur inan ki şahane

Mutlulukla dolsun yaşanılan her hane

Yükü fazla olanın beli bükülmüş yıkılmış

Dünya üç günlük misafir hane kimse bilmemiş

Üç günlük dünyaya dört günlük hesap yapan iflas etmiş

İnsanlığı sırrı bilmeyen zaten hep nefsini görmüş

Açıkgözü var iken görmeyen zaten hep körmüş

Yükü fazla olanın beli bükülmüş yıkılmış

Kul Mehmet’im sev gönlün güle benzesin

Ne kadar yaşarsan yaşa gelir kula ölüm kesin

Helal kazan helal ye muhtaç olana ver oda yesin

Verdikçe azalmaz hep dolar çoğalır kesin kesen

Sırrı insanlığı bilen hemen yükü almış gülümsemiş

Yükü çok olan oh demiş sağ olasın kardeşim demiş

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Kimisi Bazısı

Kimi yaşar dünyada alamaz hazzı

Bazısı yemek ister her gün kazı

Elinde olan anlamaz boşa çalar sazı

Odunu olmayan istemez kışı yaşamak ister hep yazı

Kimi kadın çok güzeldir çekilmez nazı

Ne alamettir bilinmez kiminin peşinde hep koşar tazı

Ara dur tek başına imkânı, taşıma içi boş para olmayan cüzdanı

Fakir azda olsa varsa paylaşır bilir hakkı

Zengin dersen bilmez hakkı yemez yedirmez her kuruşu saklı

Kimi insan doymaz hep yer haram kursaklı

Duyulmaz sanma iş yaparken çalan, sanma işin gizli kapaklı

Rahman izin verir mi yiyesin insan hakkı ey haram kursaklı

Ara dur tek başına imkânı, taşıma içi boş para olmayan cüzdanı

Kimi çiçek derer kokusunu gönlüne siner hep gülümser

Kimisi gül bahçesinde gezer koku almaz ayakları ile ezer

Bazısı muhabbet sevgiden anlamaz boş yollarda boş gezer

Kimisi gülümser hayran kalırsın muhabbetle gönülleri gezer

Kimi gönül sever gönüllerle oynar köşe kapmaca şefkati sezer

Halden anlamaz işi gücü çalmak her köşede şeytanca kullar demez yeter

Ara dur tek başına imkânı, taşıma içi boş para olmayan cüzdanı

Kul Mehmet’im, yarın ne olur halden anlayan bilir,

yarınını insanları ahiretini düşünür

Kimisini şeytan aldatır, halden anlamaz öküzdür,

dünya ahiretini yıkar övünür

Mazlum sessizdir alçak gönüllüdür,

zulüm altında zalim inletir, az düşünür

Zalim iyice azar, mazlum el açar Rahman’a sığınır,

zalim zamanı gelir yerlerde sürünür

Ati karanlık olsa da,

az sonra aydınlık olarak ufukta gülümseyerek görünür

Mazlum aradı buldu imkâna dermanı,

içi bazen boş olsa da ara sıra dolar, gezdir sen cüzdanı

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Malatya’m Malatya’m

Malatya’m plakan kırk dört

İnsanın dersen civanmert

Herkes güzelliğine hasret

Bağlarında insanların gibi cömert

Benim canım Malatya’m

Malatya’m Malatya’m

Sensin benim rüyam

Kar yağar Beydağ’ıma

Sen çaresin sancıma

Kaysın karışmış kanıma

Sen cansın bu canıma

Benim canım Malatya’m

Malatya’m Malatya’m

Sensin benim rüyam

Kernek’te akar serin suyu

İnsanlarının çok güzeldir huyu

İnsan arkasında kazmazlar kuyu

Açıktır hepsinin de altıncı duyu

Sakindir herkes vardır sağduyu

Benim canım Malatya’m

Malatya’m Malatya’m

Sensin benim rüyam

Gündüz bey de var serin pınarın başına

Hayran olayım güzel kalem kaşına

Daha yeni girmiş yirmi yaşına

Ağlama sen dayanamam gözyaşına

Yalnız gezsen de korkma bir şey gelmez başına

Benim canım Malatya’m

Malatya’m Malatya’m

Sensin benim rüyam

Etrafında tarih yatar güzeldir mazin

Tarihe şan verir ecdat Battal gazin

İnsanları sağduyulu çok mütevazı

Toprağında dolaşır binlerce gazi

Benim canım Malatya’m

Malatya’m Malatya’m

Sensin benim rüyam

Kaysının tadı bilinir ezelden

Gönül vaz geçer mi senin gibi güzelden

Sever insanların seni canı gönülden

Çiçeklerin yetişir bağından tek bir elden

Benim sevgim gerçek söylemiyorum ezberden

Benim canım Malatya’m

Malatya’m Malatya’m

Sensin benim rüyam

Gurbet ele giderken ilk mola verilir güründe

Yolda selam verir insanı her gördüğünde

İnsan kadir kıymetini bilirler ilk öncede

Çiçek gibi kokar gönülleri ilk sözde

Mutluluklar okunur her gözde

Benim canım Malatya’m

Malatya’m Malatya’m

Sensin benim rüyam

Akçadağ’ın gülle bezenmiş çevresi

Misafiri severler her bir tanesi

Karapınar da gezer güzellerin hepsi

Kaysı toplarken ellerinde düşmez tepsi

Gönülden severler taşa uzanırken kaçar hepsi

Benim canım Malatya’m

Malatya’m Malatya’m

Sensin benim rüyam

Kul Mehmet’im hasretinde bunları söyler

Etrafını çevirmiş güzel insanı ile köyler

Herkes her köyünde birbirini sever

Birbirini sevmeyende terk edip gider

Terk eden pişman olur gönülden sever

Benim canım Malatya’m

Malatya’m Malatya’m

Sensin benim rüyam

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Sensin Nurdan Ahmet

Akşam ne akşamdı

Sabah ne sabahtı

Kalmamıştı aile hayatı

Zulümle inler her yer olmuştu ayakaltı

Sen geldin Ya Nebi

Kurudu zulmün mürekkebi

Sendin gönüllerin varlık nedeni

Zulüm yok oldu ezildi akrebin cesedi

Zulümden kurtuldu dağlar taşlar

Gözden akmaz oldu artık yaşlar

Eğikti zulümle kalktı o başlar

Kur’an İman sel oldu çıktı insanlar

Mekke’nin Medine’nin dağına

Bir zamanlar oralarda insanlar ağlaşırdı

Yürekler dağlanır gönüller parçalanırdı

Seni çok şükür gönderdi Yüce Yaradan

Nur Kur’an yayıldı âleme ta oradan

Nur Nebi Cennet Kokan Nebi

Sendin gönüllerin varlık nedeni

Gelişinle umut kesilmedi bir daha haktan

Umut dualarına seni gönderdi yaradan

Seninle kabileler birleşti oldu yurt oldu vatan

Yanlış yolda giden atam yanlışta ise uyulmadı hiçbir zaman

Nur Kur’an Nur Sünnetine uyuldu her an

Mümin olan sana uyan değil insanları aldatan

Nefreti bizler değildik zalimler di başlatan

Sen geldin ya nur Nebi

Zalimler oldu ağlayan

Gönülleri merhametle sendin saran

Müminler sana koştu senin için onlardı can atan

Kesildi dilleri tükendi sonu sana dil uzatan

Mazlumlar dı sen gelmeden önce göze batan

Sersefil aç susuz yatıp kalkan

Zalimler yanıldı körler di bilemediler

Senin geleceğine inanmadılar

Bu gerçeği hesaplarına katmadılar

Pamuk ipliği gibi koptular

Cehenneme koştular şeytanla yandılar

Seni çok şükür gönderdi Yüce Yaradan

Nur Kur’an yayıldı âleme ta oradan

Seninle beraberdi mücahit

Yaydınız âleme siz Tevhidi

Kalanlar oldu gazi

Ölenler oldu şehit

Melekler gülümsedi imanlarına oldular şahit

Kucakladılar melekler

 Nurlarla cenneti alaya vardı cümle şehit

Vuranlar sürenler

Vuruldular sürüldüler

Dağıtıp yıkanlar

Bir bir yıkıldılar 

Sen Âlemlere Rahmet Nur Muhammed

Sen gönüllere Rahmet Nurdan Ahmed

Şefaatine talibiz ya Nurdan Muhammed

Sensin kâinata cümle kullara Rahmet

Hiçbir kul seninle çekmedi zahmet

Sende bulunmazdı hiç haşmet

Merhameti dağıttın sen demet demet

Sensin Nurdan Ahmet

Sensin Nurdan Muhammed

Rahmanın gönderdiği sendin Hikmet

Sensin Nurdan Ahmet

Sensin Nurdan Muhammed(S.A.V.)

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Sen Girerdin Odama

Itır ıtır kokarken saçların

Yarınları örüyorum ölü topraklar üstüne

Itır ıtır esen saçlarının kokusu

Toprağa damlarken

Solan çiçekler yeşeriyor toprakların üstünde

 Isıtır beni saçlarının ıtır kokusu

Gizli gizli ellerime dolanırken

Sabah güneşi sevdanla üzerime doğarken

Senli nasibi beklerim yeryüzünde

Sil baştan başlıyorum senli düşlere

Öptüm ruhunu koydum cebime

Masum gülüşün ısıtırken yüreğimi

Gülümsüyorum ben sana senin gibi

Ay doğar gecelerime avucumda sen

Yüreğimde hep sen sen sen benimlesin

Sensizlik çığlıklarımı hapis ettim gecelere

Zamansız ölümlere açıkken kapılarımız

Bir gün sen koşacaksın zamansız ölümlere

Bir gün ben koşacağım seni aşk ile sarmaya

Şimdi yoksam yanında

Sen gittin ise zamansız ölümlerle

Yok, olmam seninle değilim demek değil

Seninle olmak için hızlı adımlarla koşarken

Zamansız ölümlere sana sonsuz kavuşmaya

Gelmek için sana yoldayım seninleyim

Ellerim buz gibi uzatayım tut ve bak

Sensizlikten üşüdüm bak avuçlarımdasın

Itır ıtır saçlarının kokusu hala var

Yalnızlığımız bir çocuğun ağlayışı gibi masum

Aydınlıkla beraber sen girerdin odama

Saklanmış tüm sensizliğim kaybolurdu

Çekilirdi mevzilerine sensizlik

Yönsüz’ lük ekseninde boğulurdu

Yalnız olduğumu sandığımda

Yanılırmışım hep sen vardın ya yanımda

Seninle atan yüreğimde seninle eskimeyen

Kulağım çınlardı beni her andığında

Her terennümlerinde seni dinlerdim sendeki beni

Yıkıcı zamanları inşa ederdik seninle

Sessizce bizi bizden alan sessizliği yakalardık sessizce

Bizden aldıklarını alırdık

Çıplak kalırdı üşürdü sessizlik

Yalnızlığımızın hatırası kalırdı üstünde

Onu almazdık onunla bırakırdık bizi anlasın diye

Her zaman bize arsız arsız gülmesin sarmasın bizi

Leyla ile mecnunu katardık düşlerimize

Onlarla beraber ağlardık dertlerine

Hasretlerine

Bazen Leylayı Mecnuna

Bazen Mecnunu Leyla ya katar

Çöllerde buluştururduk

Hiç kavuşamayanları biz buluştururduk

Baş başa kaldıklarında

Hayranlıkla onların aşklarını dinlerdik yüreklerinde

Kefenle sarılı maziyi kefeninden kurtarır aşkla sarardık

El ele koşardı Mecnun Leyla'ya Kerem Aslı’ya çöllerde

Anlardık hakikat aşkın yüreğinde imiş

Binlerce yıl geçse de Leyla Mecnuna aşkı ile hala yanıyor

Hala Leylasını arıyor

Ve çok şükür ki bizim düşlerimizde sadece buluşuyorlar

Vahalarda yaylalarda bizimle koşuyorlar

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Maşallah

Aşk ile nur bakışların oldu nurani

Gönül güzelliğin ile açma kapılardan hicranı

Aşk ile isterim sürelim bir ömür boyu devranı

Aşk ile gülüşüne derim maşallah

Rabbim uzun ömür versin tüm cana inşallah

Herkes suçlar buluruz suçu felekte

Aslında yapılan işler bilinmez kelekte

Aşk sevgi dersen bulunur  yürekte

Aşk ile gülüşüne derim maşallah

Rabbim uzun ömür versin tüm cana inşallah

Unutur bilmez hep gözü yüksekte

Ne yapsın bu kula söyleyin felekte

Gece gündüz hep yer işi gücü keleklikte

Aşk ile gülüşüne derim maşallah

Rabbim uzun ömür versin tüm cana inşallah

Gerçek niyetini söyle sen biz bilek

Seninle ağlayıp seninle beraber gülek

İnsan yürekte sevmezse nereye gidek

Aşk ile gülüşüne derim maşallah

Rabbim uzun ömür versin tüm cana inşallah

Gel ey insan sevelim olmasın gönül harap

Harap olan gönül çeker her daim ıstırap

Daha fazla yıkılmazsın yazıktır o mihrap

Aşk ile gülüşüne derim maşallah

Rabbim uzun ömür versin tüm cana inşallah

Ayağımız altında bir gün kayar zemin

Dün sağlamdı şimdi öldü derler demin

Bu dünya âlemi düşün bakalım kimin

Aşk ile gülüşüne derim maşallah

Rabbim uzun ömür versin tüm cana inşallah

Aşk ile imanla yürüyelim olalım emin

Doğru yolda olan eder güzel tahmin

Doğruları yaz düşmesin elde kalemin

Aşk ile gülüşüne derim maşallah

Rabbim uzun ömür versin tüm cana inşallah

Aşk iman kullara Rahmandan ihsan

Kendini bil Rahmanı tanı sen insan

Boşa geçmesin yazık olur bunca zaman

Aşk ile gülüşüne derim maşallah

Rabbim uzun ömür versin tüm cana inşallah

Üç günlük dünya dört günlük yapma hesap

Nur Kuran indi işte sana yol işte sana nur kitap

Ölümden sonra vardır unutma zorlu bir hesap

Aşk ile gülüşüne derim maşallah

Rabbim uzun ömür versin tüm cana inşallah

Yazık değil mi gözde akar giryan

Çıplak geldik gideceğiz sanma üryan

Aşk iman ile yürüsün bu dünyada kervan

Aşk ile gülüşüne derim maşallah

Rabbim uzun ömür versin tüm cana inşallah

Eser gönlümüze her sabah soğuk rüzgâr

İnsanda az bulunmalı tertemiz ar

Yoksa âleme her mevsim yağar kar

Aşk ile gülüşüne derim maşallah

Rabbim uzun ömür versin tüm cana inşallah

Bu cana gelir ölüm ansızın

Hayatı yaşamayalım aldırmaksızın

Aşk iman en güzeli budur akla yatkın

Aşk ile gülüşüne derim maşallah

Rabbim uzun ömür versin tüm cana inşallah

Kul Mehmet’im sev gönülleri olsun Ruşen

Açılsın gönül bahçelerinde rengârenk Gülşen

O zaman bak bakalım değişmeyen olur değişen

Aşk ile gülüşüne derim maşallah

Rabbim uzun ömür versin tüm cana inşallah

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Ruşen: Aydınlık, parlak

Gülşen: Gül Bahçesi

Giryan: Gözyaşı

Üryan: Çıplak