Üstüme örtün geceyi yârim den
ayrı kalmışım
Karanlık gönlüme kılıf
olur üşenmeyin örtün geceyi
Hasret sokaklarında hep
gezdim bana siz acımayın
O yar bana acısın onsuz
kaldım örtün üstüme haydi geceyi
Bırakın hiç uyanmayım
hep uykuda kalayım
Ayrılık zehirli ok
bırakın uykuda kalayım uyandırmayın beni
Yazdım tüm şiirlerimle
bıraktım kalemimi neden diye sormayın
Gönderdim yâre
şiirlerimi beğenmez ise sakın kızmayın ona
Şiirlerim benim gibi
üşür rüzgâr eserse benim üstüme örttüğünüz gibi
Üstüne siz geceyi örtmeyin
baharları örtün bahar koksun
Ah o vefasız yar
kendisine yazdığımı anlasın hatasını bilir belki
Ya da bırakın benim
gibi yabancı kalsın bir köşede okunmasın
Parçalayın yüreğim gibi
nasılsa değeri yok benim gibi
Silinsin yârin zülfünde
silinen ellerimin izi gibi üzülmeyin
Ben alıştım artık örtün
üstüme geceyi daha fazla işime karışmayın
Mehmet Aluç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder