Dokunmuştu Gönlümüze

 

Ağır yaralı mısralarım

Hecelerim mi bana küsmüş

Yoksa yazmaya mı isteğim yok

Anlayınca bu acı gerçeği

Koştum mısralarla hecelerin başına

Yalnız bırakmaz yakışmazdı

Gönül etrafında gezintisine devam etmeliydi

Rabbim nasip etmişti

Dokunmuştu gönlümüze

Verdiği istek güçle yaz demişti

Ölüm gibi âşıktık mısralara hecelere

Hecelerle yazılan şiirlere

Gönüllere gönülden gülümseyen gönüllere

Durur muyum beklemeyle

Sevdanın gülümsemesiyle yaklaştım mısralara hecelere

Bir kahve tadında yudum yudum içtim

İçimdeki sevgiyle mısralarımda hecelerim de büyüsün

Vurulmasın vurulan düşler gibi dedim

Mısralar heceler beni buyur etti

Beraber gülümsedik gönülleri yazdık

Gülenlerin güzelliğini yazdık

Rabbim nasip etmişti

Dokunmuştu gönlümüze

Verdiği istek güçle yaz demişti

Ölüm gibi âşıktık mısralara hecelere

Hecelerle yazılan şiirlere

Gönüllere gönülden gülümseyen gönüllere

Ağır kanamalı geçmesin dedim düşünceler

Hasta bakışları silelim dedik

Ayrı kalırsak birbirimizden gönüllerden

Hangi tabip yaralarımızı sarardı

Bir an bu korku içinde ürperdik

İhanete yer yoktu aramızda

İhanetleri yazarken ihanet etmeyecektik

Kendimize birbirimize gönüllere

Hep bir arada olmalıydık

Birbirini ısıtan sarılan gönüller gibi

Kanatır ihanetler gönülleri

Çaresi zor bulunur

Maskelerle dolaşmaya zaten karşıydık

Maskeye karşıydık zaten

Gülümsedik sarıldık yazdık

Rabbim nasip etmişti

Dokunmuştu gönlümüze

Verdiği istek güçle yaz demişti

Ölüm gibi âşıktık mısralara hecelere

Hecelerle yazılan şiirlere

Gönüllere gönülden gülümseyen gönüllere

Sahipsiz gönüller gibi sahipsiz kalmak beyhudeydi

Yalnızlıkla ölmek acıydı

Yaklaşmanın huzurunda huzursuzluğa kaçmak zordu

Kara kış kara boran dı karanlıktı

Akarsa gözyaşlarımız

Gözyaşları bunun hesabı verilmezdi

Gülmeliydik birbirimize gönüllere

Buydu amacımız yazmamızın gayesi

Dünyaya gelişimizin amacı

Coşkun ırmaklar nehirler gibi

Gönüllere akarak coşmalıydık

Tek başına mısra ’sız hece ’siz gönülsüz

Aşılmıyordu engeller coşulmuyordu

Mutluluk yaklaşmıyordu

Güldük yazdık

Yazdık güldük

Gönüllerle buluştuk huzura erdik

Rabbim nasip etmişti

Dokunmuştu gönlümüze

Verdiği istek güçle yaz demişti

Ölüm gibi âşıktık mısralara hecelere

Hecelerle yazılan şiirlere

Gönüllere gönülden gülümseyen gönüllere

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Bunun Başka Bir İzahı Yok

 

Yıkıyorum yine yarınsız düşleri zor bela

Sen yanımda yoksun bırakıyorum kendimi

Beni bilinmezliğe götüren yollara

Bu yollar ya beni bitirecek ya da sana ulaştıracak

Bunun başka bir izahı yok

Bir canım var tek başına yaşanılmayan

Ümitlerim var paylaşılmadan ümit olmayan yarınsız

Anım zamanım var mı yok mu belirsiz

Sensiz düşlerim yarınlarım kimsesiz küskün

Bu yollar ya beni bitirecek ya da sana ulaştıracak

Bunun başka bir izahı yok

İsyan ediyor bana tüm duygularım

Anlarım zamanlarım bom boş değersiz

Gözlerimde bakışlarım zehirden bir ok yüreğime saplanan

Her ahımda sensizlik yıkan bir balyoz darbesi

Bu yollar ya beni bitirecek ya da sana ulaştıracak

Bunun başka bir izahı yok

Bu canı tek başına yaşarsam benim olmaz

Mutluluk tek başına gelip gönlüme konmaz sarmaz ağlar

Kaybettim kendimi gülüşlerimi sensiz kayıp oldum

İçmek istiyorum avuçlarında aşkı yudum yudum anında

Bu yollar ya beni bitirecek ya da sana ulaştıracak

Bunun başka bir izahı yok

Meçhule yürümek bir ıstırap cehennem

Yok, olanı bulmak bu dünyada bilinmeze koşmak

Gönülden sarılmak mutlulukla baharları yaşamak var olmak gönlünde

Ararım işte gündüz gece ben seni kendimi

Bu yollar ya beni bitirecek ya da sana ulaştıracak

Bunun başka bir izahı yok

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Karşılıklı Çıkarı Olmaz!

 

Sevmenin karşılıklı çıkarı olmaz

Severken gönülden ayrı durulmaz

Sevileni sevmek bir yük olmaz

Çıkar için seven bu yolda kaybolur

Sevmenin karşılıklı çıkarı olmaz

Haykır sevdiğini tüm dünya duysun

Gönül kapısında gülüşlerin sesi var olsun

Niyetin sevgi ile yaşamak olsun

Bu âlem sevgin ile dolsun

Sevmenin karşılıklı çıkarı olmaz

Sevgi ile sevmenin para ile hesabı olmaz

Severken kazanmanın hesabı sorulmaz

Seversen sevilirsin başka yolu olmaz

Her şeyi alsan da parayla sevgi alınmaz

Sevmenin karşılıklı çıkarı olmaz

Sevgidir bu pazarda hiç satılmaz

Sevgidir bu parayla karşılık bulunmaz

Seversin sevilirsin başka izahı olmaz

Sevginin gönülde ticareti olmaz

Sevmenin karşılıklı çıkarı olmaz

Sevgidir bu bakar gönüle akar

Gönülde kir pas varsa o hemen kaçar

Gönül tertemizse ışığını saçar

Sevgi ile olan gönüllerde huzurla yatar

Sevmenin karşılıklı çıkarı olmaz

Sevgi alır derya olur âlemi kaplar

Sevgi ile canlanır tüm canlar

Sevgi yoksa akar kanlar

Sevgiye koşalım haydi canlar

Sevmenin karşılıklı çıkarı olmaz

Sevgi dediğin gönüllere akmaktır

Gönül içinde gönüllere kendine bakmaktır

Fani olan dünyada bir an mutlu kalmaktır

Sevgisiz gönüller baksana ağlamaktadır

Sevmenin karşılıklı çıkarı olmaz

Severken gülüm canım desen ne olur

Arayan seni bu sözlerle anında bulur

Açar gönül sarayını yanında oturur

Arayan sevgiyle en güzelini bulur

Sevmenin karşılıklı çıkarı olmaz

Sevgi aşkın akan pınarının gözüdür

Sevgi dilde çıkan sözlerin gönlüdür

Aşka sevgiye ceza veremezsin öldürür

Biraz değer verirsen seni âlemi güldürür

Sevmenin karşılıklı çıkarı olmaz

Meçhulden gelmedin meçhule gitme

Sevgi ile sen sev kendini yitirme

Bu kısacık ömrü nefretle bitirme

Yolda bir pınardır bir parça iç ziyan etme

Sevmenin karşılıklı çıkarı olmaz

Susamışlar sevgiyi kana kana sende içsin

Sende içenlerin gönlüne gir çilelerin bitsin

Gönülden sevmezsen bu gönül çaresiz mi gitsin

İç sende gönüllerdeki pınardan sevgiyi sevinsin

Sevmenin karşılıklı çıkarı olmaz

Kaybederiz sevgisiz yarınları ümitleri

Yıkmayalım gönüldeki güzellikleri

Sevmenin zamanı her zamandır sev gönülleri

Kaybetmezsin kendini sefaletle göster sevgileri

Sevmenin karşılıklı çıkarı olmaz

Değerini bilmezsen ararsın sevgi dolu günleri

Neden kaybettim dersin ben gülüşleri

Arayan soran seven olmaz yanında birileri

Kaybeden yıkılan sen olursun kaybetme gönülleri

Sevmenin karşılıklı çıkarı olmaz

Kul Mehmet’im sevgisiz hayatın tadı olmaz

Sevgisiz yolların yolu karanlıktır çıkılmaz

Sevgisizlik dert pınarıdır zehir akıtır tadılmaz

Sevgi ile aşkın kapısından başka mutluluk bulunmaz

Sevmenin karşılıklı çıkarı olmaz

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Söze Değer Vermemek Sözü Yıkmak Değersiz Kılmaktır

    Söz ne içindir?  Ya dinlemek ders almak içindir, ya da güzel sözlerin güzelliğinde gönlü dupduru pınarında yıkamaktır. Boşa dinlenmek sözü söz olmaktan çıkarır yük haline getirir, söze değer vermemek, sözü yıkmak değersiz kılmaktır. Söz söylendiğinde gönül merkezindeki merhametin imanın kuşatması altında, gönlü okşayan ders vererek hizaya getirmek, yolundaki çakılları dikenleri temizlemeye işaret eden dilin tatlı rüzgârıyla gönülden gönüle eserek kaplamasıdır. Bu dünya biz kullar için bir imtihan ve ahireti kazanma dünyasıdır. Hepimiz gönül merkezinde çıkan dil ile şekillenen her sözümüze, dilimizden çıkmadan önce sahip çıkmak adına düşünerek tartarak söylemeliyiz. Sözlerimiz yıkmamalı, yakmamalı yalnız bırakmamalı…

    Sözler, gönüle alınan merhamet imanla yıkanarak çıkarsa söz olur gönül kapısını açan anahtar olur. Herkes söylediği söz ile değer kıymet bulur, bunun ekseninde yaşar ve değeri ne ise karşılığını muhakkak bulur. Gönülde bulunan her ne varsa, dil ile hayat bulur ve yaşar ve yaşatır veyahut yıkar öldürür ağlatır… Sadık olmak sadık kalmak gönlümüzde yetişen bir çınardır, pınardır, kul isterse çınarla pınarla süsler karşılığını alır, ister dikenle nefretle doldurur çöl eder kurutursa bununda karşılığını alır, işte bu seçimi Âlemlerin Rabbi yüce Allah imtihanı gereği kuluna bırakmıştır.

    Sözüne sadık diline gönlüne sadık olan, sadık olarak Rahmanı yanında bulacaktır, bunun tersini yapansa yanında nefsini şeytanı ve cehennemi bulacaktır. Gönlünde dilinde elinde ne varsa onun karşılığını alacağımız, bir hayatın ve imtihanın içerisindeyiz. Nasıl ki dünya hayatı için bin bir hesap yapıyorsak, ahiret hayatı içinde bin bir hesap yapmak zorundayız. Aşkı gönüle devamlı akan bir berrak ırmak gibi gönüle yerleştiren Yüce Allah, onun vermiş olduğu gibi merhameti imanı gönlüne bunların ekseninde nakış nakış örersen, dünyanı da ahiretini de nakış nakış ellerinle örmüş kurmuş olacaksın. İman merhamet sadakatle yola çıkarsan, karşında bunları bulursun ve karşılığını bu dünya ve ahiret hayatında karşılığını bulursun, gönülleri bu güzelliklerle okursun hayat güzellikleri bulursun mutlu mesut olursun.

Al gönlüne imanla merhameti

Ara sen bul gönül erlerini

Aç bulursan gönlünü al gönüllerini

Varsa ver gönül sevgilerini

Ne verirsen onu bulursun

Alnı açık hakka secdeye durursun

   Durmak, çok önemlidir ne için kimin karşısında ne için durduğumuz çok önemlidir, bu konuda yüce Allah c.c. hesap vereceğimizi hiç unutmamalıyız. Biz kullara değer veren hepsinin cennete girmesini isteyen, yüce Rabbimiz hatamız olduğunda telafi için zaman ve tövbe kapısını açık bırakmış mühlet vermiştir. Muhatap olmak bu âlemde hem de cenneti az bir çaba ile bize sunan Âlemlerin Rabbince muhatap alınmak en güzelidir. Bakın şöyle âleme hayatımıza yaşantımıza, kim bizi muhatap alarak dinliyor veya bir hatamız olduğunda suratımıza kapıyı kapatmadan gülümseyerek bekliyor? Hangi bir kula derdini üç dört defa açtığında, seni dinliyor ve ilgileniyor bulabilen var mı? Ben Âlemlerin Rabbinden başkasını bulamadım, günde yüz defa halimi arz etsem de günahımla tövbe dilesem de her an her daim beni dinleyen, affı ile kuşatan değer veren dertlerime deva sunan Rabbimi buluyorum. Ne mutlu biz Müslümanlara ki Müslüman olmakla, Rabbim bizi şereflendirdi kendisine kul habibi nurdan Muhammed (S.A.V.) ümmet yaptı İslam’la Nur Kur’an’la yolumuzu dünya ve ahiretimizi nurlandırdı. Bundan daha büyük onur ve şeref olur mu kul için? Elbette ki olmaz başka hiçbir yerde, bu kadar değeri kıymeti onuru şerefi merhameti bulamayız. Her an bu dünya hayatında buna liyakatli olmamız dileğimle selam ve dua ile.

Rabbime Şükür

 

Geceden sabaha çıkaran Rabbime şükür

Karanlığı aydınlık nuruyla aydınlatandır Rabbim

Karanlık fikri nuruyla aydınlat kalbim

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Kuru olanı canlandırandır Yüce Rabbim

Bahar gelince canlılık verir kâinata

Bin bir nimetle donamış baksana fıtrata

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Gör bak bizlere verilen bin bir fırsata

İnanamazsan şöyle bir bak sen etrafa

Günah işleyene tövbemle gel der bertaraf’a

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

 Hak yolda hakka yürü haktan ol sen bitaraf

Nefis şeytan günaha batırsa da var gel der ederim af

Bir an daldınsa Salih amelle kazan der bol bol sevap

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Bak şöyle etrafına senin için yaratıldı bu dünya

Bil dünya ile değerini artık iman et hakka anlaya anlaya

Dünya yalan olsa da doğru ile doldur anlat her canlıya

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

 Gözden akan yaşla yalvar var Hakka ağlaya ağlaya

Hayatın seni dertle hoplatsa da hoplaya zıplaya

Dert kul içindir bir diriliş varıştır

Hakka varılıp sarılmaya yarıştır

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Hayat bir varıştır bir noktadan bir noktaya

İlk noktadan son noktaya hakka varıştır kul korkmaya

Korkutan olsa da hakkın verdiği güçle yok et var oraya

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Kırılmasın Rabbim gönlün telleri

Rabbim yardım et ağlamasın gönül dilleri

Lal olursa gönül dilleri tutmaz gönül elleri

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Geceden sabaha zulmü sen yıkasın Rabbim

Zulümle koşanları sen yıkasın Yüce Rabbim

Nur Resul aşkına ağlayan gönülleri sar Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Bu âlemin sensin sahibi yüce Rabbim

Sahip çıkmadık sen çık sahip Rabbim

Mecalsiz kaldığımız ana sen kudretinle yetiş Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Zulümle yıkanları sen yık yüce Rabbim

Zulümle abad olmak isteyenleri güçsüz bırak

Dillerini niyetlerini sen yakasın Yüce Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Rabbim gönüller ağlar kuruyan çöl olmasın

Yıkılır bu dünya sanki Rabbim kül olmasın

Zulümle bu âlem yakılır sen yaktırtmayasın

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Sabah doğarken nurunla karanlığa gömmek isterler

Masum insanları evinden yurdundan etmek isterler

Gülen bebeleri yetim bırakmak için zulüm ederler

Sen bu niyetlerini sinelerine oklarla saplayasın Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Bir cadı kazanı kaynar dünyamızın altında

Sanki binlerce hançer saplanır cümle canlara

Hançer saplayanlara sen hançerlerini yüreklerine saplat

Niyetleriyle niyetsizleri bin bir çileyle meçhule at

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Gönül perdelerimizi nurunla berekete açtır rabbim

Zulümle koşanları çelik halatınla bağla Rabbim

Zulümle musallat olanları sen musallatlarıyla boğ Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Zulümle gökyüzünü kana karanlık sise bürüdüler

Gülmek isteyenleri gülüşleriyle zulümle öldürdüler

Gülmek isteyenleri yaralı bırakanları sen sar Rabbim

Bu zulmü sen güç kudretinle sona erdir sen Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Kul Mehmet’im istediğin varsa Rahman’dan sen iste

Ömür bitiyor yürü durma hak yolda aheste aheste

Ömür bir anlık hayat bir anlık bitendir bir nefeste

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Mehmet Aluç-Kul Mehmet