Dönemezsin Kıramazsın Krişi

Elbet bir gün çekilir bu gidişin fişi

Adam olmalı adam olmalı kişi

Her gün de papaz pilav yemez dersen

Senin gözün doymaz bu neyin gidişi

Her gün insan dönemez ki köşe krişi

Yakalanırsın yengeye anlatamazsın işi

Vah vah işin iş senin yok yerin

İtiraz edemezsin dönemezsin vallahi krişi

Beton gibi suratına çarpılır o köşe krişi

Kapsama alanını daraltma sessiz yürüme

Kapsama alanına girersin boşa sen sürünme

Çekim alanının sihrine sakın kapılma

Bitim alanına girer aşna fişne sakın aldanma

Bak yengenin gözünü kin bürümüş

Elinde oklava ile seni bekliyor

Zokayı yuttuğun an bugünmüş

Yerle yeksan oldu o zengin görünüş

Boş ver diyenleri boş ver takılma onlara

Bekara karı boşamak kolay geliyor

Dayağı yok içinde sırıtarak bakıyor

Vah vah işin iş senin yok yerin

İtiraz edemezsin dönemezsin vallahi krişi

Vah vah işin iş senin yok yerin

İtiraz edemezsin dönemezsin vallahi krişi

Beton gibi suratına çarpılır o köşe krişi

Kapsama alanını daraltma sessiz yürüme

Kapsama alanına girersin boşa sen sürünme

Çekim alanının sihrine sakın kapılma

Bitim alanına girer aşna fişne sakın aldanma

Kim veriyor sana her gün boş havayı

Her gün boşa dolduruyorsun kafayı

İç iç nereye kadar içeceksin

Kendinden geçeceksin

Yengeyi evde tek başına bekleteceksin

Vah yazık sana yazık

Hazırlanıyor yiyeceğin kazık

Az insan olsan sevsen birazcık

Ayrana olacaksın bir gün cacık

İlişkiniz olacak vıcık vıcık

Olma salataya sen kıvırcık

Var mı söyle buna cevabın

Her gün tek başına yenilmez ki adana kebabı

Her gün insan dönemez ki köşe krişi

Yakalanırsan yengeye anlatamazsın işi

Vah vah işin iş senin yok yerin

İtiraz edemezsin dönemezsin vallahi krişi

Beton gibi suratına çarpılır o köşe krişi

Anla artık ey er kişi çekme fişi

Her gün insan dönemez k köşe krişi

Yakalanırsın yengeye anlatamazsın işi

Arama bulamazsın bir yer serin

Otur derim düşün derin derin

Düşmeden şapka görünmeden kelin

Vah vah işin iş senin yok yerin

İtiraz edemezsin dönemezsin vallahi krişi

Beton gibi suratına çarpılır o köşe krişi

Kapsama alanını daraltma sessiz yürüme

Kapsama alanına girersin boşa sen sürünme

Çekim alanının sihrine sakın kapılma

Bitim alanına girer aşna fişne sakın aldanma

Gözün doymaz nefsin doymaz

Her gün eğlence neşe olmaz

Yenge bekler bekleyenin kapıyı açmaz

Bir gün otur evinde elinde saz

Hem söyle hem de gönlüne aşkı yaz

Yoksa diğer türlü insan adam olmaz

Yediğin dayakta yanına kâr kalmaz

Seveceksin yengeyi seveceksin

Yoksa kapı dışarı edileceksin

İnsan olacaksın insan olmalı kişi

Her gün insan dönemez ki köşe krişi

Yakalanırsın yengeye anlatamazsın işi

Vah vah işin iş senin yok yerin

İtiraz edemezsin dönemezsin vallahi krişi

Beton gibi suratına çarpılır o köşe krişi

Seninle olanın zordur işi

Zor doyurursun sen o nefsi

Her gün baklava yenmez ki tepsi tepsi

Bir gün kafanda paralanır hepsi

Yenge derse haydi defol senin olsun cümlesi

Bekletme pezevengini al sen son nefesi

Kurulur bu gidişle aile hukuk mahkemesi

Kaldığın yer  olur hava müzesi

İnsanında vardır bir kaidesi

Sadık olmalı hanımına er kişi

Her gün insan dönemez ki köşe krişi

Yakalanırsın yengeye anlatamazsın işi

Vah vah işin iş senin yok yerin

İtiraz edemezsin dönemezsin vallahi krişi

Beton gibi suratına çarpılır o köşe krişi

Kapsama alanını daraltma sessiz yürüme

Kapsama alanına girersin boşa sen sürünme

Çekim alanının sihrine sakın kapılma

Bitim alanına girer aşna fişne sakın aldanma

Mehmet Aluç /Kul Mehmet

Hayatın Sırrı Sensin Değerlisin Ve Özelsin

Elimize geçen mutluluk anları, bizim için uzun boylu bir servet değildir. Hafifi hafif yudum yudum içerek, zamana yaymamız gereken bir an ve zaman dilimidir. Bu mutluluk gönülden sevmeyle gönüle değer vermeyle, elde edilen bir duygudur. Öylesine lafta kazanılacak bir duygu değildir, paylaşmak vermek kucaklaşmak ile elde edilendir bir ömür boyu. Bundan gayrısı uzun süreli değil, kısa olan bir mutluluktur, parayla anlık alınan mutluluk insanı bir an mutlu eder, ileriye taşımasına izin vermez, mutluluk vermekle paylaşmakla mutluluk olur anlam ve mana taşır. Karşındaki insanları gerçekten düşünen birisi olmak, mutluluğun bir ömür boyu sürmesine yetiyor. İstediğimiz hayatı kendi tercihlerimiz doğrultusunda bencilce yaşamak, yaşamak değil ama yaşıyoruz? Kendimiz için istemek kazanmak değil, en sonunda kaybetmektir bilmiyoruz, ya da biliyoruz belki değişir zaman o anda benim sadece benim olur egosu ile mutluluğun kapısını, kapatarak yaşıyoruz… 

Hayır, bu hayat bu ömür dünya benim değil, bizim demeyi öğrendiğimiz zaman mutluluk, hepimizin bir ömür boyu olacak ve ahirette de mutlu olmamızı sağlayacak, ama gel gör ki bunu söylemekten itiraf etmekten de uzağız! Ulaşılması mümkün olmayana ulaşmak, katlanılması tek başına zor olan sıkıntılara tek başına katlanmak, ne kadar aptalca ve delice olduğunu bilmemize rağmen hala peşindeyiz, tek başına ulaşılması mümkün olmayanın peşine… Oysa bizler beraberce yaşamak zorunda iken nasıl aptalca, insanları hayatımız merkezinde, sahilinde bir kalemde siliyoruz? Aslında onları silmek, kendimizi silmektir ama lakin iş işten geçtikten sonra öğreniyoruz, lakin buda fayda vermiyor, geri dönüşün kapısını açmıyor.

 Önce kendimiz için değil, toplum için yarınlarımız ailemiz için biz iyi bir vatandaş olmalıyız, iyi ve güzeli önce karşımızdaki için hissetmeliyiz ki, karşımıza da kendini iyi hissetsin ki bizde güzeli yaşayalım hissedelim mutlu olalım… Elimde olanları almaya geliyorlar mantıksızlığı ile köprüleri yıkmak, kendini yolunu yıkmaktır… Kendin için değil toplum için yaşamaya çalışırsan, yaşamayı mutluluğu gülümsemeyi bulursun ve anlarsın yaşarsın yaşatırsın…

Nefes alıp vermek dışında nefes olmak, hayatı boş görmek yerine, hayatın dopdolu olduğunu göstermek zor olsa da, seni o an anlayanların olması üzücü olsa da sen vazgeçmeden devam et, bu güzelliği insanlara vermeye kapısını açmaya girin gelin demekten vazgeçmeden anlatmaya göstermeye gayret et… Bakarsın bir süre sonra insanlar yanlışlarını görür, sana doğru koşarak gelirler, mutluluğa vererek sararak kucak açarlar… Yapmak istediğin bu güzellik, her zaman istediğimiz gibi olmasa da sen görevini yap insanlığın ne olduğunu göster, ömür boyu gayemiz öğrenme gayreti içinde olmakla öğrendiğimizle, insanlara ulaşmakla varmakla yanında olmakla alakalı.

 Hayat, acısıyla tatlısıyla, iyi günleri, kötü günleri ile var olan bizi saran, sabırla olmamızı birlikte el ele gönül gönüle yenmemizi hatırlatan, bir rehberdir. İnsan gülümseyemiyorsa onunla ağlamalı, acılarının yanında olduğumuzu göstermeliyiz, çaremiz varsa sunmalıyız yoksa da acısına ortak olmalıyız, budur insanlığın mutluluğun kaynağı. Ağlayanla ağlayabilmeli güldürmeli, gülenle gülmeli ağlatmamalıyız. Hayatındaki benlik duvarlarını hep bana bana mantığını yıkarak, insanları kucaklayarak yolumuza devam etmeliyiz. Yoksa kendi ördüğümüz duvarın altında kalarak mutsuz yalnızlığın havasızlığında ölür gideriz, elimiz gönlümüz ömrümüz boşa harcamış olarak. Ölümden sonra Yüce Allah “Ey kulum bana gelirken dünyada gönlünle elinle fikrinle ne getirdin diye sorduğunda” ne cevap veririz bunu da düşünmek zorundayız. Hayatın sırları gizemleri sensin ve sen bu değerlerinle değerlisin ve özelsin.

Mehmet Aluç