Bu Blogda Ara

23 Nisan 2016 Cumartesi

Sanma Gönlüm Sen Biçaresin

    


Ey gönül aşk seni arar sen neredesin
Nazlı yar aşk gözüyle bakar sen kiminlesin
Ağlatma o yâri ağlatırsan gün görmeyesin
Aşk Rahman’dan hediye sanma gönlüm sen biçaresin

Aşk ile ol gönlüm haydi aşk ile sen nurdan bir çiçeksin
Aşk çiçeği ile âlemi renklendiren sen aşkın gönül merkezisin

Aşksız ey gönlüm derdin bitmez çareler gelmez
Gülmek istesen de aşksız yüzün gülmez
Bak gör yârin gamzesine aşk ile açan çiçekleri,
Sen ey kendini bilmez Hakkın rahmetini görmez
Aşk Rahmandan hediye sanma gönlüm sen biçaresin

Aşk ile ol gönlüm haydi aşk ile sen nurdan bir çiçeksin
Aşk çiçeği ile âlemi renklendiren sen aşkın gönül merkezisin

Aşk yoksa sende ey gönlüm seni kim neylesin
Aşk ile nazlı yârin cemalini gör hangi viran eldesin
Viran olmuş gitmişsin hangi ilde hangi zalimlesin
Aşk Rahmandan hediye sanma gönlüm sen biçaresin

Aşk ile ol gönlüm haydi aşk ile sen nurdan bir çiçeksin
Aşk çiçeği ile âlemi renklendiren sen aşkın gönül merkezisin

Seyret yârin cemalinde kendi cemalini
Yok, et aşk ile sen içindeki nefretini kinini
Yoksa sen aşksız göremezsin kendi gölgeni
Aşk Rahmandan hediye sanma gönlüm sen biçaresin

Aşk ile ol gönlüm haydi aşk ile sen nurdan bir çiçeksin
Aşk çiçeği ile âlemi renklendiren sen aşkın gönül merkezisin

Nazlı yârin gamzesindeki güller cihanı dillendirdi
Aşksız kaldın bak her şey senin için değerini yitirdi
Aşk ile sevenler merhamet ile gönülleri sevinçle ürperdi
Aşk Rahmandan hediye sanma gönlüm sen biçaresin

Kul Mehmet’im ey gönlüm seni aşka layık sanırdım
Seninle ben aşkı nerde görsem hemen tanırdım
Şimdi harap illerdeyim beni nazlı yârden sen ayırdın
Aşk Rahmandan hediye sanma gönlüm sen biçaresin

Aşk ile ol gönlüm haydi aşk ile sen nurdan bir çiçeksin
Aşk çiçeği ile âlemi renklendiren sen aşkın gönül merkezisin


Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Gittiğimiz Mezar…

 
Gördüm ilerde sanki zalimi can çekişirken feryat figan içinde
Açılmıştı gözleri fal taşı gibi amansız çaresizdi
Yardım ister gibiydi bir anlığına çaresizliğine
Çırpına çırpına can verdi çaresizlik içinde
Şimdi gittiği yer zaten çaresizlik çukuru oldu
Gittiğimiz mezar ya cennet bahçesi olacak
Ya da cehennem çukurundan bir çukur olacak
Herkesin bir iyi bir son kötü gülüşü olacak
İyi yaşayan için iyi olacak her gün ve son gülüşü
Kötü ile kötüyü yaşayanın kötü olacak her an ve son gülüşü
Muhakkak olacak her canlın bir gün ölüm günü bitişi
Rabbim gülüşle giden gülenlerden bitirsin bitişi
Zaten gülüşle giden yolda gidersen Rabbim yardım eder
Gittiğimiz mezar ya cennet bahçesi olacak
Ya da cehennem çukurundan bir çukur olacak
Ey zalim arattın en kötü günleri insanlara
Para güç güç dedin inandın şeytana
İnsanlığını sattın bir kâğıt parçasına
Kâğıt gibi parçalandın son nefeste ecel ile
Hep dedin yükseleyim ama hep düştün görmedin
Bir gün gülümsemedin gülümsettirmedin ağlattın
E olacak feryat figan içinde ölmen ne bekliyordun
Gittiğimiz mezar ya cennet bahçesi olacak
Ya da cehennem çukurundan bir çukur olacak
Dönüşü olmayan yola şeytan ile girdin
Her şey sadece benim olsun dedin ezdin yıktın
Unuttun ezen ezilir yıkan yıkılır
Dönüşü olmayan yola gidişin sonun oldu
Feryat figan çaresizlik içinde ölümün güzel oldu
Hep koşturdun insanları çığlığa
Sen düştün hiç bitmeyen sonsuz çığlıkla çukura
Eden bulur unuttun sırıttın
Şimdi cehennemin dibinde tek başına çığlıklarınla kaldın
Gittiğimiz mezar ya cennet bahçesi olacak
Ya da cehennem çukurundan bir çukur olacak
İman et diyenlere güldün
Merhametli ol diyenlere püskürdün deli dedin
Ölüm var dedin bana uzak dedin büyüklük tasladın
Ecel ensene soluksuz bırakmak için yapıştı şaşırdın
Param parça oldun o son nefeste parçalandın
Gittiğimiz mezar ya cennet bahçesi olacak
Ya da cehennem çukurundan bir çukur olacak
Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Sorulara Takılma Cevap İle Ol

 
Haydi, ne duruyorsun imanın içinde ne var baksana
İmanı gönlüne al gönüllere imanla aksana
Bu dünyaya neden geldik ne olacağız az anlasana
Cevap içinde sorulara takılma cevap ile ol
Yok, eden şeytan ile değil sonsuz Hayat Sahibi Yüce Rahman ile ol
 
Ey kul sen Yüce Rahmanla merhamet iman ile olan bir cansın
Bunlar yoksa sende söyle sen insan değilsin adın batsın
Nefis şeytan sana Yüce Rahmanı Merhameti İmanı aman unutturmasın
Yok, eden şeytan ile değil sonsuz Hayat Sahibi Yüce Rahman ile ol
 
Sakın olan bir fiske dahi vurma cümle cana
Sonra ahını alırsın çaresizlikle yanarsın yana yana
Aç nurdan Kur’an’ı neler söylüyor az oku anlasana
Yok, eden şeytan ile değil sonsuz Hayat Sahibi Yüce Rahman ile ol
 
Bizler ölümlüyüz ölümsüz Rahman ile her an olmalıyız
Her an olamazsak ta onu hiç unutmamalıyız
Az unutursak ta şeytan ile zalimle yan yana olmamalıyız
Yok, eden şeytan ile değil sonsuz Hayat Sahibi Yüce Rahman ile ol
 
Kul Mehmet’im işte geldik işte gideceğiz
Az düşün bakalım mezarda ne edeceğiz
Gönülde Yüce Rahman iman Gül kokan Resul merhamet varsa güleceğiz
Eğer bunlar hiç yoksa aman Allah’ım ne edeceğiz kime gideceğiz
Yok, eden şeytan ile değil sonsuz Hayat Sahibi Yüce Rahman ile ol
 
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-
 
Not: Bu Şiirimi Kardeşim Çiftçi Babanın” Soru İçinde Soru” şiirinden ilham alınarak yazılmıştır. Teşekkürler ederim kendisine böylesine güzel bir şiiri ile bana ilham olduğu için.
 
 
 

22 Nisan 2016 Cuma

İnandıramadım ki Kendime

 
Unuttum desem de gözlerini sözlerini
İnandıramadım kendime inan hepsi yalan
Gittin sen söyle ne kaldı bende o an
Bittim gittim seninle ben kalmadı bende söndü inan bu can
Mutluyum desem de
Gülüyorum sensizde
Hayatım devam ediyor desem de sensiz
İnan bana hepsi yalan
İnandıramadım ki kendime ben bir an
Yalan söylüyorum inanma sen sana
 
Teselli bulmak bunlarla doğru değil
Yalanla yaşarken yaşamak bu değil
Yıkılırken her an adım atmak kolay değil
Matemi yaşarken gülümsemeye çalışmak çok zor inan
Mutluyum desem de
Gülüyorum sensizde
Hayatım devam ediyor desem de sensiz
İnan bana hepsi yalan
İnandıramadım ki kendime ben bir an
Yalan söyleyerek yaşayamıyorum inanma sen bana
 
Her adımında ben battım bataklığa inan
Senmişsin bu gönlüme can olan canan
Seni ne çok seviyormuşum ben anladım şimdi bu an
Dön gel desem gelir misin bana sen olmaz mısın derman
Mutluyum desem de
Gülüyorum sensizde
Hayatım devam ediyor desem de sensiz
İnan bana hepsi yalan
İnandıramadım ki kendime ben bir an
Yalan sözlerle kendimi kandırdım ben o an inanma sen bana
 
Hatırlar bana yeter dedim
Kendimi içinde seninle bulurum diye sevindim
Hatıralar içinde gözlerinde ben o an öldüm
Sensiz hayatı yaşamak çok zormuş şimdi gördüm
Mutluyum desem de
Gülüyorum sensizde
Hayatım devam ediyor desem de sensiz
İnan bana hepsi yalan
İnandıramadım ki kendime ben bir an
Yalan söylüyorum gururuma yediremedim inanma sen bana
 
Dön gel ne olur bitsin kâbus dolu günlerim
Seni ben inan senden daha çok çok severim
Hatam ne ise söyle ben senden binlerce kez özür dilerim
Sevmek sevilmek en güzeliymiş bilemedim söyle nereye giderim
Mutluyum desem de
Gülüyorum sensizde
Hayatım devam ediyor desem de sensiz
İnan bana hepsi yalan
İnandıramadım ki kendime ben bir an
Yalan söyledim sana giderken bilmem neden inanma sen bana
 
Kul Mehmet’im söyle seni nasıl unuturum söyle
Hasretine nasıl dayanırım yıkılmayla ben böyle
Sevgin olmazsa sırtımı nasıl dayarım söyle neye
Dön bana seni her gün götüreceğim kırlarda neşeye gülümsemeye
Yoksa anlamı yok sensiz bu hayatı devam ettirmeye
Mutluyum desem de
Gülüyorum sensizde
Hayatım devam ediyor desem de sensiz
İnan bana hepsi yalan
İnandıramadım ki kendime ben bir an
Yalan söyledim sana giderken bilmem neden inanma sen bana
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-
 

Sulamamış Çiçeği Bahçıvan

 
Gül açarken âleme kokusuyla gülümsemiş
Bülbül başında öterken gülümsemiş
Çiçek açmış gül ötmüş insanlar bu iki güzelliği görmüş sevmiş
Bahçıvan gülü kıskanmış renginden öten bülbülden dolayı
Sulamamış çiçeği hem gül ölmüş hem de bülbül aynı gün ölmüş
 
Artık ağlar bahçıvan sebep oldu diye iki ölüme
Çaremi olur ağlamak güle bülbüle o ölüme
Terk eder şehri varır kıraç dağlara söylemez tek kelime
Ağlasa boş kendi uçurumlara atsa bilir boşuna
Sulamamış çiçeği hem gül ölmüş hem de bülbül aynı gün ölmüş
 
Yüksek dağın başına bir gül dikmiş
Gece gündüz gözyaşı ile sulamış gülmüş
Gün gelmiş çiçek açmış bülbül uzak diyarlardan gelmiş gülmüş ötmüş
Bahçıvan sevincinde dünyalara sığmamış gülmüş gül ile bülbülü sevmiş
Artık bahçıvan gül bülbül dağın başında mutluluk içinde yaşamış gülümsemiş
 
Gün gelir artık ayrılık vaktidir kara kış kapıdadır
Ayrılmak çok zordur gül kurumakta bülbül eriyip bitmekte
Bahçıvan ise üzülüp yüreğinden parçalanmaktadır
Artık bahçıvan gül bülbül dağın başında yaşaması zormuş
Bu zorluğu çözecek çareler peşine sürüklemiş
 
Bahçıvan alır gülü koynuna bülbülü eline
Girer dağın içinde en derin mağaraya diker gülü yeniden
Sular gözyaşı ile sevgi ile yeniden açar rengârenk yeniden
Artık çıkmazlar mağarada bir ömür boyu gülümsemişler
Gün gelmiş üçü birden ölmüş aynı yerde aynı mezara gömülmüşler
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-
 

Kendi Yazıp Yönettiğimiz Dünya Hayatı



Bir gün geride kalır
Arzularla hevesler gözün son çırpınışı ile kapanınca
Anlaşılır son nefeste boş olan hevesler arzular çığlık çığlık
Açılan gözler açılmaz tutmaz beden toprağa varınca
Sabahın seheri olmaz artık çığlıkların arasında
Uzanır sanır el kapıya açılmaz son kapanışıyla
Eser alevden bir rüzgâr kor kor alev
Arzular hevesler gibi yakan kor bakış
Faydası yok yalvarış yok artık faydasız
Açılır bir pencere kor alevden dersin anlamsız
Anlaşılır arzular heveslerle dünya bomboş kor alevmiş
Okunan ezanların secdelerin nurdan gerçeği gerçekmiş
Zaman bitmiş ömür bitmiş ceset bedenle bitmiş
Bitmeyenler yok yanında eyvah tükenmiş
Bitmeyip gelene alışmamış beden boş heveslerle gülmüş
Hayat mıydı yaşadığı bir anlık bir film dizi fragman mı neydi
Olamaz derken kör düşünce daha sıcak benle yok alakası derken
Ben değilim olamam ben böyle avare sersefil
Figürana benziyor hatta bana az çok benziyor
Olamaz ben böyle olamam gerçek değil
Hey duyan yok mu bu film hayır hayat hayır fragmanlar karışmış
Kime etmeli şimdi şikâyet her yer sımsıcak
Duyan yok aynı figüran o oyuncu gibi
Olur, mu hiç sessiz kalmak ne kadar iğrenç korkunç
Kim yazdı bu senaryoyu hem bu oyuncuda çok berbat oynuyor
Senaryo berbat ondan olacak
Birazdan biter oyuncu ile senaryoyu yazan ismi çıkar
Ne kadar bilmeden yazılmış oynuyor figüran hep ezberci
Hayat bu yaşanılmaz böyle ciddi olmalı insan bulmalı bir rehber
Dipsiz bir hissizlik alakadar’sızlık mevcut bu nasıl duyarsızlık
En kötü film seçilecek galiba bu ne kadar iğrenç bir rol ile senaryo
Bitiyor işte film çok şükür yo bu bu olamaz yine yanlışlık var
Benle ne alakası var ben mi yazdım ben mi oynadım benmişim yönetmeni
Ne anlarım film çevirmekten yönetmenlikten ancak seyrederim delicesine
Hem ben ne zaman buralarda bulundum bir saniyelik bir anda
Ben hep buradaydım nasıl giderim oralara
Kalkamıyorum yürüyemiyorum oysa
Belli ki karışmış her şey
O filmdeki figüranın yaşadığı hissetmediği duyarsızlığı gibi karışmış
Bir kalp taşır mı bu kadar çelişkiyi
Anlamsız bir yoldaki anlamsızlıklarla dolu tuzağı hissetmeyişi
Azap dolu anların bitmez ki bu fikirsizlik ile çilesi
Az önceki yola girseydi
Gerçek olanı yaşayacaktı
Hak yolda olacaktı o an arzu heveslerle boş işlerle olmayacaktı
Eyvah yoksa gerçekten olamaz bu kadar salaklık geri zekâlılık olamaz ki
Yok, yok ben değilim
O kadar akıllıydım değil miydim?
Bana gülümserken sahte miydi o gülüşler
Bana sakın gitme diyen o üzerinde kırk yamalı çulu olan zavallı dediğim
Adamın sözümü gerçekti acaba olur mu yok yok
Hem o pek bilgili değil evet evet
Karnını doyurmaktan acizken bana akıl verirken anlamıştım
Yoksa ben mi yanıldım
Sanki onun gülümsemesi daha mı gerçekti
O zaman neden farkına hiç varamadım
Sözleri sanki evet sanki çok gerçekçiydi
Hey kimse yok mu neden sesim duyulmaz
Şöyle karşıma çıksa da tekrar sorsam
O sözlerinin kaynağı nedir diye
Gerçi hiç yabancı değildi
Şimdi anlıyorum sanki o zamanlar
Etrafımı bir huzur sarmıştı
Gittiğim yol doğru değil gibi sanki hissetmiştim mi ki
Yok, yok olamaz böyle bir şey saçma
Ama benim yetişmem gereken toplantılarım
Yeni villamın temel atma töreni vardı
O zaman pek değer vermemiştim sözlerine
Sanki şimdi yankılanıyor kulaklarımda bir hoş
Dünya hayatı boş mu hoş mu yok yok
Boş demişti hoş deseydi tasdik eder hatırlardım
Bir de ne demişti…
Ne demişti her neydi her canlı kim canlı tamam hatırladım
Her canlı yok yok nefis dedi ölümü tadacaktır
İçilen bir şey miymiş ki bu bu bu…
Olamaz yoksa oyuncusu olduğum hayatın
Kendi yazıp yönettiğim dünya hayatı filmi gerçek
Ve ben şimdi öldüm müüüü…

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Yayınlarım

Bugünü Elinden Alına Adam Geleceği İçin Ne Yapabilir?

  Bugünü Elinden Alına Adam, Geleceği İçin Ne Yapabilir? Cevaplarınızı bekliyorum. Mehmet Aluç