Avuçlarımda ki Duama Âmin Demeden

   Oysa hasretin izlerini gönlümün derinliklerine gömmüştüm, cama anlımı dayayınca izleri bellimi oluyor camda, yansıyor mu gönlümdeki hasret, bana aitti bu hasretim seninle başlayan ve devam eden… Sen gelmeyince bitmeyecek olan yakan… Gözlerim hep hasretin uçurumlarına dalıyor çok mu belli oluyor? Demet demet hasret diye seni gönlümde biriktiriyorum, gönlümün tarlasına seni ekiyorum uzaklarda hissedebiliyor musun bilmem, gerçi hissetmek olsaydı sende, gönlümdeki sarayımda seni ne kadar sevdiğimi görür ve gitmezdin!

   

Yoruyor bitap düşürüyor bu hasret beni, sen yoksun yanımda, sakın şikâyet sanma sizlerde sanmayın sakın sadece yaptığın yanlışın gerçeğini görmen için, bir dilleniş bir yol haritası olarak gör bu sözlerimi… Giderken terk edip gittin mi sandın kopardın gönlümü beraber aldın da gittin, şimdi yeri bom boş, belki kal deseydim ama sen kalmaya layık değildin ki, gitmek senin için bir arzu istekti, yanmaktı yanmanı istemedim ama yanmadan da ayıkamazsın bilemezsin diye kal diyemedim...

  

Vuslat bu âlemde olmaz bilmen gerekir, ben dönmeni bekliyorum senden, gidenler dönmez, terk edenler pişmanlığı ile geri döner anla artık bunları… Hasretin sokaklarından yürürken pişmanlığını yazıyorum sokaklara, belki gelir görür okur ve anlarsın diye… Bir damla gözyaşı döker etrafına değil de gönlüne bakarsın ve içinde hala benim olduğum gerçeğini görür, avuçlarımdaki duama âmin demeden önce bana doğru koşarsın gelirsin koşa koşa… Bir şafak vaktinin serinliğinde sana bakan gözlerimin içinde hep kendini bulacaksın, işte bu nedenledir ki sen gönlümde hiç kaybolmayacaksın sen kaybolsan bile yanımda… Sevmeler böyledir, emanete sahip çıkmak böyledir. Her sabahın seherinde secdeye vardıktan sonra, sana gönderdiğim gönülden davetime icabet et ve gel, kapım sana her zaman açık, senin kapın bana kapalı olsa da gel… Yetimleri nasıl yetimlik sarsmıyorsa ve Yüce Rabbim onları da bizleri de koruyorsa her an her saniye, hasretinde beni sarsmıyor, yüreğimdeki sana sadece bir parça daha uzak kalınca, sevmelerin vuslatın kavuşmaların dönmelerin ne kadar güzel olduğunu hatırlatıyor…

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-