Gittiğimiz Mezar…

 

Gördüm ilerde sanki zalimi can çekişirken feryat figan içinde

Açılmıştı gözleri fal taşı gibi amansız çaresizdi

Yardım ister gibiydi bir anlığına çaresizliğine

Çırpına çırpına can verdi çaresizlik içinde

Şimdi gittiği yer zaten çaresizlik çukuru oldu

Gittiğimiz mezar ya cennet bahçesi olacak

Ya da cehennem çukurundan bir çukur olacak

Herkesin bir iyi bir son kötü gülüşü olacak

İyi yaşayan için iyi olacak her gün ve son gülüşü

Kötü ile kötüyü yaşayanın kötü olacak her an ve son gülüşü

Muhakkak olacak her canlın bir gün ölüm günü bitişi

Rabbim gülüşle giden gülenlerden bitirsin bitişi

Zaten gülüşle giden yolda gidersen Rabbim yardım eder

Gittiğimiz mezar ya cennet bahçesi olacak

Ya da cehennem çukurundan bir çukur olacak

Ey zalim arattın en kötü günleri insanlara

Para güç güç dedin inandın şeytana

İnsanlığını sattın bir kâğıt parçasına

Kâğıt gibi parçalandın son nefeste ecel ile

Hep dedin yükseleyim ama hep düştün görmedin

Bir gün gülümsemedin gülümsettirmedin ağlattın

E olacak feryat figan içinde ölmen ne bekliyordun

Gittiğimiz mezar ya cennet bahçesi olacak

Ya da cehennem çukurundan bir çukur olacak

Dönüşü olmayan yola şeytan ile girdin

Her şey sadece benim olsun dedin ezdin yıktın

Unuttun ezen ezilir yıkan yıkılır

Dönüşü olmayan yola gidişin sonun oldu

Feryat figan çaresizlik içinde ölümün güzel oldu

Hep koşturdun insanları çığlığa

Sen düştün hiç bitmeyen sonsuz çığlıkla çukura

Eden bulur unuttun sırıttın

Şimdi cehennemin dibinde tek başına çığlıklarınla kaldın

Gittiğimiz mezar ya cennet bahçesi olacak

Ya da cehennem çukurundan bir çukur olacak

İman et diyenlere güldün

Merhametli ol diyenlere püskürdün deli dedin

Ölüm var dedin bana uzak dedin büyüklük tasladın

Ecel ensene soluksuz bırakmak için yapıştı şaşırdın

Param parça oldun o son nefeste parçalandın

Gittiğimiz mezar ya cennet bahçesi olacak

Ya da cehennem çukurundan bir çukur olacak

Mehmet Aluç-Kul Mehmet