Hiddet ve Şiddet...

Bu nasıl nereden çıkar şiddet

Şiddeti bilen görmez neden

Başına gelmeyince görmez

Başına gelince ister medet

Hani bizde olunca suçlu çoktu

Onlarda olunca bir tane oldu

Ağzı olan konuşur bizde

Neden birlik var onlarda

Yıkılmak karşıda bilinmez

Başına yıkılınca bilinir

Görülmeyen acı görülür

Çok ses kesilir tek ses olur

Ders almak gerekir bence

Karşıda seyretmek olmaz bizce

Yüreklerimiz ağlar yıllarca

Söz dinlemez söz dinler böyle

Keşke olmasaydı yanmasaydı yürekler

Yakıp yıkan ilk başta ezilseydi başı

Yürek değmeseydi lanet taşa

Şimdi birlik olda gerçeği gör yaşa

Kimse görmesin kendini dev aynasında

Sormalı kendine ben kimim yaşamında

Işığa karanlık ışık tutanlar unutmayın

Karanlık ışık sizi kör eder yalan sanmayın

Harami gibi mağarada yaşayanlar

Haramilere destek verenler gülenler

Verenler vermeyince korku ile kendine gelenler

Ağlatanla bir olanlar ağlar bilemediniz

Kul Mehmet bitsin artık şiddet

Şiddet olmasın istenmesin medet

Karşımızdakine ne bu celal hiddet

Hiddetle olan başına gelir şiddet

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Yüce Allah'ım

Bir avuç dua ile kapındayım Allah'ım

Kalbim de damarımdasın bilirim Allah'ım

Her adımımda nefesimde yanımdasın Allah'ım

Ne zaman düşsek sıkıntıya yanımızdasın Allah'ım

Yolum çıkar bazen uçuruma bırakmazsın Allah'ım

Günah deryasına düşsem tövben ile af edersin Allah'ım

Yalnız kaldım desem hâşâ yalan söylerim Allah'ım

Ne zaman düşsek sıkıntıya yanımızdasın Allah'ım

Yüzüm çevirsem nefsime uyup yönüne çevirirsin Allah'ım

Şeytana uyup yoldan çıksam ayağım kaydırır döndürürsün Allah'ım

Sevap işlemek için yol çıkarırsın karşıma yüceler Yücesi Allah'ım

Ne zaman düşsek sıkıntıya yanımızdasın Allah'ım

Düşerim karanlığa Nur Kur'an yetişir imdadıma Allah'ım

Acıdın kullarına Âlemlere Rahmet peygamberi gönderdin Allah'ım

Seni övmekten anlatmaktan kâinat gibi acizim Allah'ım

Ne zaman düşsek sıkıntıya yanımızdasın Allah'ım

Şimdi düştük sanki biraz gaflete Allah'ım

Nur peygamberin ashabı gibi koşamadık mazlum yanına Allah'ım

Gece gündüz İslam için ter dökemedik af et bizi Allah'ım

Ne zaman düşsek sıkıntıya yanımızdasın Allah'ım

Ellerimizle mazlum gözyaşı silenlerden eyle Allah'ım

Dünyaya değil ahirete çalışanlardan eyle Allah'ım

Kazancını kasalarda saklayan değil,

İnfak olarak verenlerden eyle Allah'ım

Ne zaman düşsek sıkıntıya yanımızdasın Allah'ım

Kul Mehmet derki feraset ver  bize Allah'ım

Mazlum garip yanına koşanlardan eyle bizi Allah'ım

Çaresizlik seninle aşılır bize güç kuvvet ver Allah'ım

Ne zaman düşsek sıkıntıya yanımızdasın Allah'ım

Mehmet Aluç

Âlemlere Rahmetsin Nurdan Muhammed (S.A.V.)...

Ahir zamanda kaldık göremedik seni

Gülüşün gül kokun hala esiyor âlemde

Nur bakışın sünnetin buluşturur bizi

Sen Âlemlere Rahmetsin Nurdan Muhammed

Nasırlaşmış umutsuza umutsun sen

Yolda kalmışa mutluluksun sen

Cahil kalmışa iman sunan sensin

Sen Âlemlere Rahmetsin Nurdan Muhammed

Usanmaz tüm yürekleri dinlersin

Çare olmak için gece gündüz dinlemezsin

Ümmetim ümmetim diye nurdan gözyaşı dökersin

Sen Âlemlere Rahmetsin Nurdan Ahmed

Solmayan nurdan bir gülsün sen gönüllere

Sensiz hayat olmaz sensiz yaşayan ömürlere

Koşarak gelirsin gülerek seni candan sevenlere

Sen Âlemlere Rahmetsin Nurdan Ahmed

Seninle başlar nurlu secdeye vardı

Senden önce cahillik ile zulüm vardı

Gelişinle nurdan rahmetler yağdı

Sen Âlemlere Rahmetsin Nurdan Muhammed

Merhametine her zaman muhtacız

Şefaatinle cennette biz kucaklaşacağız

Sen olmazsan biz bu âlemde ne olacağız

Sen Âlemlere Rahmetsin Nurdan Muhammed

Seni gönderdi Rahman şükürler olsun acıdı kuluna

Âlemleri isminle yarattı çıkardı kul yoluna

Hayran olduk gülüşüne merhametine bakışına

Sen Âlemlere Rahmetsin Nurdan Muhammed

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Hala Yüreğim Yanık

Ben gönlünde düştüm düşeli

Yine sensin gönlümün güzeli

Sen hala beni üzdün üzeli

Gönlüm vaaz geçmiyor

Hala yüreğim yanık

Soğutmak istesem de

Sana karşı soğumuyor

Kaç mevsim geçti üstünde

Yüreğime hala kar yağmıyor

Hala seninle bahar ayında

Gözlerine dalmış

Seni hala seviyor

Dudaklarının izi tadı

Hala dudaklarımda

Teninin sıcaklığı

Hala tenimde

Senden bir kırıntı

Kalmadı sansan da

Hala sen varsın

Ayrılık rüzgârını

Estirdiğini bilsem de

Esen bahar rüzgârı sanki

Sen kokan

Esen kasırga seni

Yüreğimde söküp atamadı

Ben gönlünde düştüm düşeli

Yine sensin gönlümün güzeli

Sen hala beni üzdün üzeli

Gönlüm vaaz geçmiyor

Hala yüreğim yanık

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Bir Asi Delikanlı...

gönül içine sığamadı bir sevgi

aradı tüm limanları sığınmak için

gökyüzü karanlık gönüller simsiyah

korktu sığındı bir karanlığa oldu kapkara

yoldan geçerken bir asi delikanlı

takıldı ayağı yerdeki taşa uzandı yere

karanlıkta saklı duran kapkaranlık sevgi

simsiyah haliyle girdi gönlüne yanlışlıkla

ne kadar uğraşsa da bembeyaz olamadı

girdiği o kapkara gönüldende çıkamadı

gülümsemek isterken gülümseyemedi

dalganın sert kayaya vuruşu gibi

dalganın o sessiz çığlığı gibi serseri oldu

yanlış gönle girmişti sanki elden ne gelir ki

gülümsemeye zorlanırken sıktı kendini

kıpkırmızı oldu sarardı soldu

en sonunda nefessiz kaldı sanki can verdi

asi delikanlı günlerdir huzursuzdu bir garipti

aradı sebebini bulamadı suratını ekşitti

şimdi asiliği ile özgür kaldı sandı

iki karanlık bir gönülde olmazdı sevgi anlamıştı

emanet bir yerde durmak zordu

bakışı umudu söndü şimdi olan oldu

son nefeste gülümsemeden öldü sanki bu sevgi

asi olan sanki alışmıştı az buçuk sevgi gölgesine

şimdi yoktu gönlünde neden bilmez huzursuzdu

giderken sevgiden kalan bir damla gözyaşı

yüreğinin köşesine sımsıcak damlamıştı

yok, ediyordu sevgisizliği parça parça

bir parça huzur duydu derinden bir oh çekti

bu ne güzellik Allah'ım dedi yaşadığım neydi

meğer ben ne asi bir kulmuşum

 yaşadığım tam trajedi imiş

huzur var iken huzursuz yaşamışım

anladı döndü gönlüne attı içinde sevgisizliği eskisini

dönek sevgisizlik yuvarlandı düştü karanlık dehlize

nezaket tebessümsüzlük başına dert almış yalnız kalmıştı

bağırsa da sesi duyan olmazdı 

karanlık dehlize döküldü bir ton moloz altında kaldı

asi delikanlı son bir hamle ile döndü

son bir hamle ile sevgiye yaptı suni teneffüs

ani bir sıçramayla şevk ile kalktı musallada sevgi

sihirli sevgi şarkısı hala kalbinde atıyordu

gülüyordu kahkahasız neşeyle gülücükle

alnında damla damla gülüşü akıyordu

yıkandı bu gülüşle asinin gönlü gülümsüyordu

musallada kucağına aldı asi olmayan artık o delikanlı

hayatın sonsuz ufuklarına yürüdüler iç içe gülümsemeyle

gezdiler tüm sokakları o gülümsemeyle

dağıttılar bolca sevgi gülücük

aldılar onlarda bolca öpücük

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Bendeki az buçuk delilik olmasaydı...

---

Aşk ile sevmek için ah bendeki az buçuk delilik olmasaydı nasıl, aşk vadisinde gözlerine bakarak yürür, yanına nasıl sokulurdum? Aşk bazen de az delilik olsa gerek, yoksa büyük bir cesaretle nasıl ilk görüşte âşık olduğuna inandığına yaklaşarak "seni seviyorum" diyebilir insan? Belki yiyeceğin aksi bir tokat, kötü gönül kırıcı bir sözle insanın dünyası yıkılacak iken, büyük bir cesaretle gözlerinin içine bakarak çekinmeden "seni seviyorum" diyebilir? Şu anda bu gülümseyen satırlarım yerine, acı dolu hüzün dolu satırları yazıyor olabilirdim!

İnsan bazen söylemeye korktuğu kelimeleri heceleri söylemeli, yoksa bir ömür boyu söylemediğine pişman yaşamak zorunda kalıyor. İlk bakışta bir tanem seni nasıl sevdim, nasıl kanım sana ısındı ve sen ilk sözümden sonra sana "seni seviyorum" dedikten sonra, öylesine güzel gülümsedin ki tüm dünyam gülümsedi, ben ömrü hayatımda hiç böylesine güzel gülüş görmedim ve ömrü hayatımda böylesine gönlüm sevinmedi, o gönlüm bir şahin gibi kanatlandı beni gökyüzüne çıkardı bir anda, bir anda geri yeryüzüne indirdi... Ah gözlerin aşk ile buluşunca ne kadar güzel bakıyor, ben kayboluyorum içinde resmen, heyecanla inip çıkan sinende açan gülleri sen görmüyorsun, ben gördüm o papatyaları gelincikleri laleleri sümbül renk renk açan o gülleri... Hepsinde sen kokuyordun gülüşlerin kokuyordu ah gözlerin aşk ile ne güzel ışıltılı bakıyor, ah ne kadar güzel gülüyordun gül tanem nur tanem!

Şimdiye kadar tadını alamadığım tüm tatları bir evet ile yani bende " seni seviyorum" deyişinle tattım ve hala tatmaya devam ediyorum... Artık hecelerim sensin, şiirlerim sensin, bakışlarım gülüşlerim sensin nur tanem... Hayatın avuçlarımda yalnızlığa doğru uçarken karşıma bir anda kader seni çıkardı, ah kader elleri öpülesi kader, sana nasıl teşekkür ederim bilmiyorum ama karşıma çıkardığın bu güzel gülüşlü sevgiliye ömür boyu, kendimden çok bakacağıma inanabilirsin... Onu sevmeye korumaya başım üstünde taşıyacağıma inanabilirsin, seni mahcup etmeyeceğim. Kaderimi yazan Yüce Rabbim, sana da binlerce kez şükürler olsun alnıma gönlüme yazdığın için, senin iznin yardımınla hep gönlümde seninle beraber taşıyacağım...

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

---

Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile...

Mana Âlemi Manevi Hayat Budur

Ebedi olan değil dünya

Yalancıdır bu dünya

Ahirettir ebedi olan dünya

İman olmalı iç dünya

Mana âlemi manevi hayat budur

Yaşadığın hayat olmaz yalancı dünya

İman ile gez dünyayı fersah fersah

Fıtrat bunu gerektirir olursun ferah

Gafil gezme gaflete dalma demezsin eyvah

Her şeye kadirdir yüceler Yücesi Allah

Mana âlemi manevi hayat budur

Yaşadığın hayat olmaz yalancı dünya

Fütüvvet imandandır bunu iyi bil

 Senden nefret edenleri af et olsun tatlı dil

Tövbe kapısından dur günahların sil

Haramdan uzak dur olsa da altınlar çil çil

Mana âlemi manevi hayat budur

Yaşadığın hayat olmaz yalancı dünya

Ölüm iman edene gülümser

İmanı olmayan ölüm ne eder

Sanma ölümden sonra hayat biter

Ölüm yeniden sonsuz yaşama doğru gider

Mana âlemi manevi hayat budur

Yaşadığın hayat olmaz yalancı dünya

Kul Mehmet'im der ki bilmeli halden

Koku almalı açan her gülden

Ölüm gelirse kula aniden

İman ile gitmeli ahirete imanı gönlünde

Mana âlemi manevi hayat budur

Yaşadığın hayat olmaz yalancı dünya

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Fütüvvet: Cömertlik-Kendi nefsinde başkasının üzerine bir meziyet, üstünlük görmemek. Hatalarını itiraf edenleri affetmek, hiç kimseye şahsî düşmanlık beslememek. Ahlâk güzelliği.