Ölümle Ölmez İnsan...

Ömür kervanı çıkar yola hayat bu yürür sona

Yolda karşılaşır bir an Azrail denen o cana

Biten son yeniden sonsuza koşar ölüm sunar yaşam

Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar

Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar

Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar

Ölüme bulunmaz çare öyleyse bu kibir nedir

Halini bilmeze dersen senin sonun acep nedir

Aç derdini Rahman'a ölüm gelse de o güldürendir

Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar

Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar

Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar

Konuşurken doğru söyle sakatlama o gül dilini

Veren el eyle alan eyleme o uzanan nur elini

Yara açıp yakma insan gönlünü bükme belini

Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar

Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar

Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar

Soluksuz dertlere peşinde koşma dermanın kalmaz

Yüce Rahman kulunu dertsiz yola girince yüzüne bakmaz

Dertsiz yola girenin eli kolu kırılır yukarı kalkmaz

Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar

Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar

Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar

Birlik yolunda giderken nankörlükle sapma yanlış yola

Beden gönül yara alır yara açma tende girilmez kola

Yalnız kalırsın nankörlükle ondan sonra halin ne ola

Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar

Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar

Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar

Gönül gönül dağından gel diye seslenir bahar gelsin

Gönül halinden anlamayan bahar yazı ne bilsin

Halden anlamayan durmasın karanlık mağaralara girsin

Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar

Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar

Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar

Ömür heybesine iyilik toplayan iyilik götürür

Ömür heybesine kötülük toplayan ateş götürür

Neşe ile gülen dağıtan cennete neşe götürür

Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar

Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar

Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar

Merhametle ol salma başını sen derde

Gönül penceresine nefretle çekme sen perde

Lazım olur gönülde merhamet günün birinde

Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar

Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar

Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar

Bu can emanettir merhametle donat teslim et

Helal kazan helal ye olsun sana can kardeşim afiyet

Görünmeyen yolda bilinmez ne olur son akıbet

Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar

Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar

Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar

Kul Mehmet'im Rahman derdimize tek dermandır

Kulu mutlu olsun diye huzur dolu yolu gönül'e açandır

Kul bilmez nankördür gönülde huzuru bırakıp kaçandır

Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar

Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar

Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-