Rabbime Şükür

 

Geceden sabaha çıkaran Rabbime şükür

Karanlığı aydınlık nuruyla aydınlatandır Rabbim

Karanlık fikri nuruyla aydınlat kalbim

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Kuru olanı canlandırandır Yüce Rabbim

Bahar gelince canlılık verir kâinata

Bin bir nimetle donamış baksana fıtrata

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Gör bak bizlere verilen bin bir fırsata

İnanamazsan şöyle bir bak sen etrafa

Günah işleyene tövbemle gel der bertaraf’a

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

 Hak yolda hakka yürü haktan ol sen bitaraf

Nefis şeytan günaha batırsa da var gel der ederim af

Bir an daldınsa Salih amelle kazan der bol bol sevap

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Bak şöyle etrafına senin için yaratıldı bu dünya

Bil dünya ile değerini artık iman et hakka anlaya anlaya

Dünya yalan olsa da doğru ile doldur anlat her canlıya

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

 Gözden akan yaşla yalvar var Hakka ağlaya ağlaya

Hayatın seni dertle hoplatsa da hoplaya zıplaya

Dert kul içindir bir diriliş varıştır

Hakka varılıp sarılmaya yarıştır

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Hayat bir varıştır bir noktadan bir noktaya

İlk noktadan son noktaya hakka varıştır kul korkmaya

Korkutan olsa da hakkın verdiği güçle yok et var oraya

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Kırılmasın Rabbim gönlün telleri

Rabbim yardım et ağlamasın gönül dilleri

Lal olursa gönül dilleri tutmaz gönül elleri

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Geceden sabaha zulmü sen yıkasın Rabbim

Zulümle koşanları sen yıkasın Yüce Rabbim

Nur Resul aşkına ağlayan gönülleri sar Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Bu âlemin sensin sahibi yüce Rabbim

Sahip çıkmadık sen çık sahip Rabbim

Mecalsiz kaldığımız ana sen kudretinle yetiş Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Zulümle yıkanları sen yık yüce Rabbim

Zulümle abad olmak isteyenleri güçsüz bırak

Dillerini niyetlerini sen yakasın Yüce Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Rabbim gönüller ağlar kuruyan çöl olmasın

Yıkılır bu dünya sanki Rabbim kül olmasın

Zulümle bu âlem yakılır sen yaktırtmayasın

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Sabah doğarken nurunla karanlığa gömmek isterler

Masum insanları evinden yurdundan etmek isterler

Gülen bebeleri yetim bırakmak için zulüm ederler

Sen bu niyetlerini sinelerine oklarla saplayasın Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Bir cadı kazanı kaynar dünyamızın altında

Sanki binlerce hançer saplanır cümle canlara

Hançer saplayanlara sen hançerlerini yüreklerine saplat

Niyetleriyle niyetsizleri bin bir çileyle meçhule at

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Gönül perdelerimizi nurunla berekete açtır rabbim

Zulümle koşanları çelik halatınla bağla Rabbim

Zulümle musallat olanları sen musallatlarıyla boğ Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Zulümle gökyüzünü kana karanlık sise bürüdüler

Gülmek isteyenleri gülüşleriyle zulümle öldürdüler

Gülmek isteyenleri yaralı bırakanları sen sar Rabbim

Bu zulmü sen güç kudretinle sona erdir sen Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Kul Mehmet’im istediğin varsa Rahman’dan sen iste

Ömür bitiyor yürü durma hak yolda aheste aheste

Ömür bir anlık hayat bir anlık bitendir bir nefeste

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbim sana şükür

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Zerre Zerre Bu Kâinat Biz Gülen İnsan Kokmalı

Kavgalı gürültülü olsa da bu şehirler

Bizi alıp bizden götürse de bu iller

Yaşamak zorundayız bir lokma ekmek kavgası için

Uzaklaşmak şehirden varmak eski mahalleye dersen

Ne eski mahalle kaldı nede o eski mutluluklar

Ne şenlik kaldı ne bir tatlı gülümseme

Yuttu bu şehirle çok kazanma hırsıyla kendini bilmeme

Akşam yatış sabah kalkış bir telaş kimseyi görmeme

Uzaklaşmak şehirden varmak eski mahalleye dersen

Ne eski mahalle kaldı nede o eski mutluluklar

Ne toprak kaldı ne bir açan taze bir çiçek

Bu güzellikler acep ne zaman geri gelecek

Yoksa farkına varmadan bu hayat böyle çiçeksiz mi geçecek

Uzaklaşmak şehirden varmak eski mahalleye dersen

Ne eski mahalle kaldı nede o eski mutluluklar

Gönüller ki gülmenin sevmenin varmanın kapısı

Vatan toprağında vatanın gönüllerde bir yansıması

Aynı din iman vatan bayrak ile bir yöne birlikte varılması

Uzaklaşmak şehirden varmak eski mahalleye dersen

Ne eski mahalle kaldı nede o eski mutluluklar

Zerre zerre bu kâinat biz gülen insan kokmalı merhametle

Söyler misiniz bu göğsümüzde taşıdığımız bu kin nedir

Var imanınla birlik kardeşlikle bu kin nefreti devir

Yüce Rahman sana verdiği imanla her yaptığını bilir

Uzaklaşmak şehirden varmak eski mahalleye dersen

Ne eski mahalle kaldı nede o eski mutluluklar

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Bire Sen Var

 

Rabbim kulunu etmez perişan

Sen gece gündüz Rahmanı an

Rahmanla olursa dirilir bu can

Bu dünya dediğin iki kapılı han

Biri çıkış biri geri giriş san

Var birlik yolunda bire sen var

 

Dertler çileler içinde yanarsan

Dert çiledeki sırrı elbet anlarsan

Anlamak istemezsen isyana varırsın

Dert kul içindir bir diriliş varıştır

Hakka varılıp hakka sarılmaya yarıştır

Var birlik yolunda bire sen var

 

Anlarsan bu hayat senin içindir

İçinde imanla olursan gülüşündür

Rabbim kendine koşanı güldürür

Koşmayanı nefis şeytan süründürür

Hakka varan kul nuruna bürünür

Var birlik yolunda bire sen var

 

Hak yolda yürümek pek çetindir

Çetinin için de sabır emeğindir

Emekle varınca hayat güzeldir

Bu dünya Rabbimden kuluna özeldir

Kul imanla Rahmanla olunca gülendir

Var birlik yolunda bire sen var

 

Nefis şeytanla olanı yakar

Cehennemde kızgın har

Var hak yolda hakka sen var

Varmazsan dünya ahiretin olur dar

Var hakkın kullarını sende sar

Şerrin içine imanı güzelliği kat

Ondan sonra var git rahat yat

Var birlik yolunda bire sen var

 

Arsız olana ar neylesin

Bil her an Rahmanla birliktesin

Gönülleri seversen gönüllerdesin

Kendini Hakkı bilmezsen

Nefis şeytanla kendini bitirensen

Var hak yolunda hakka sen gülersen

Var birlik yolunda bire sen var

 

Hak yolda Rahmana teslimsen hürsün sen

Hak yolda hakka yürümezsen körsün sen

Hak yolda hakka doğru yürü gülsün gül sen

Nefis şeytanla olursan ölmeden ölensin sen

Var birlik yolunda bir olan Rahman’a sen var

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

 

Rabbime Şükür

Geceden sabaha çıkaran Rabbime şükür

Karanlığı aydınlık nuruyla aydınlatandır Rabbim

Karanlık fikri nuruyla aydınlat kalbim

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbime şükür

Kuru olanı canlandırandır Yüce Rabbim

Bahar gelince canlılık verir kâinata

Bin bir nimetle donamış baksana fıtrata

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbime şükür

Gör bak bizlere verilen bin bir fırsata

İnanamazsan şöyle bir bak sen etrafa

Günah işleyene tövbemle gel der bertaraf’a

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbime şükür

Hak yolda hakka yürü haktan ol sen bitaraf

Nefis şeytan günaha batırsa da var gel der ederim af

Bir an daldınsa Salih amelle kazan der bol bol sevap

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbime şükür

Bak şöyle etrafına senin için yaratıldı bu dünya

Bil dünya ile değerini artık iman et hakka anlaya anlaya

Dünya yalan olsa da doğru ile doldur anlat her canlıya

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbime şükür

Gözden akan yaşla yalvar var Hakka ağlaya ağlaya

Hayatın seni dertle hoplatsa da hoplaya zıplaya

Dert kul içindir bir diriliş varıştır
 Hakka varılıp sarılmaya yarıştır

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbime şükür

Hayat bir varıştır bir noktadan bir noktaya

İlk noktadan son noktaya hakka varıştır kul korkmaya

Korkutan olsa da hakkın verdiği güçle yok et var oraya

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbime şükür

Kul Mehmet’im istediğin varsa Rahman’dan sen iste

Ömür bitiyor yürü durma hak yolda aheste aheste

Ömür bir anlık hayat bir anlık bitendir bir nefeste

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbime şükür

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Gidemezsin

 

Gitmek istesen de öyle çekip bende gidemezsin

Beraber yaşıyoruz aynı çatı can altında bilmelisin

Benimde bir canım var sen gibi duygularım var insanım

Canın istediğinde çekip gitmek istesen de gidemezsin

 

Birbirimizi severken hasrete koşmayacağız demiştik

Beraber severken ayrı duyguların esiri olmayacaktık

Sensiz bensiz bir hayat bizi yıkar demiştik ayrılmayacaktık

Canın istediğinde çekip gitmek istesen de gidemezsin

 

Her arzuna esir olup ta beni terk edip sen gidemezsin

Beni yalnızlıkla sensiz bırakarak başkasını sevemezsin

Gitmek istesen de bırakmam seni bensiz gidemezsin

Canın istediğinde çekip gitmek istesen de gidemezsin

 

Gerçek duygularınla bir daha düşün sana ben derim

Sevmiyorum diyorsan eğer yolun açık olsun derim

Sensiz yaşayamazsam da nereye bilmem ben giderim

Canın istediğinde çekip gitmek istesen de gidemezsin

 

Aşkımı gönlümün virane mezarlığında sensiz saklarım

Sensiz gecelerde ben sensiz sokaklarda sanma yatarım

Bakarım ufuklara gülmeyen yarınlarıma kendimden kaçarım

Canın istediğinde çekip gitmek istesen de gidemezsin

 

Erimezse de buz tutsa dondursa da bu gönlümün karları

Ben sensiz hiç yaşayamam inan mutlulukla ben yarınları

Viran illerde viran edilmiş ötmez bülbülüm bağlarımda

Canın sağ olsun çekip gitmek istedin git gidebildiğin yere

 

Sen bu aşkı saklayamazsın ben gibi boşu boşuna harcarsın

Benden gittin gittiğine yaklaştın sanma mutluluğa koşarsın

Pişmanlık içinde kalırsan bu mutlu günleri bir gün ararsın

Canın sağ olsun çekip gitmek istedin git gidebildiğin yere

 

Sensiz bir an bu hayatı aşkı sensizliği sandım ki ben ölüm

Kaybettim sandım bir daha bulamam dedim ben yönüm

Fazla sevmek bağlanmakla hata etmişim ben zaten körüm

Canın sağ olsun çekip gitmek istedin git gidebildiğin yere

 

Ey dünyam mutsuzluğuma sende benimle durma ağla

Gözümde akan her damla hatırına o yâri bana sen bağla

O yar terk etti sen terk etme yaşayamam böyle bu canla

Canın sağ olsun çekip gitmek istedin git gidebildiğin yere

 

Kul Mehmet’im artık anladım sensiz ölmem artık kahrımda

Artık seni hiç düşünmem ben artık yalnız başıma kaldığımda

Seni unuttum artık seni düşünmüyorum artık ben uzaklarda

Canın sağ olsun çekip gitmek istedin git gidebildiğin yere

 

Mehmet Aluç-Kul Mehmet