Rahman Yazarsa Olur Mukadderat

Gönül sevince candan açılır namütenahi

Boşuna beklemesin o zaman ihaneti uman

Gönül severse gönlü canda sevmeyen hani

Nefret kini ile yok olur sanki uçan bir duman

Karşıda bakınca zevahir görünüşe aldanma

Yakından tanı insanı ondan sonra yakınma

Zeyrek ol zevahirden ol uzak koluna sen takma

Nefret kini ile yok olur sanki uçan bir duman

Kaderini önüne geleni meyus kaderin sanma

Meyus sanmak yıkar insanı sen yakın ol uzak olma

Karmaşık olanı çözülmez sanma okumak için yaklaş

Nefret kini ile yok olur sanki uçan bir duman

Haddizatında her şey açık beyan belli niyet önemli

Her zorluğu yıkmak için inan ki gönülden gülmeli

Uzak kaçmış isen insanda biraz yaklaşman gerekli

Nefret kini ile yok olur sanki uçan bir duman

Gönlünde merhameti olana deseler de safderun

Sen aldırma halden bilemez insana onun yeri sanki Enderun

Sen ol sıdkı derun gönüllerde olsun bir yerin olmaz sorun

Nefret kini ile yok olur sanki uçan bir duman

Bak aleme sen gör al sana ait olan manayı

Hazırla insanlar için kendin için gönülde sarayı

Tek başına yaşanılmaz gönüle attırma sen narayı

Ara bul manayı kur sarayı attırma narayı bul arayı arayı

Nefret kini ile yok olur sanki uçan bir duman

İyi bil efendi nefret kin ederse bedene sirayet

Ona yakışmaz giydireceğin bedenine hiçbir kıyafet

Canhıraş nefreti sevme ismi gibi sende et nefretten nefret

Gönülden seversen gelmez sanma nefrete kifayet

Onu yıkmak için Alemlere Nebiye verilmedi mi Risalet

Nefret kini ile yok olur sanki uçan bir duman

Munis olan insandan gelmez insana zarar

Munis olan değil mi gönlü anında sarar

Yaklaş yanına durma bu değil mi güzel bir karar

Saran için ver bir karar yoksa nefreti olan seni yakar

Nefret kini ile yok olur sanki uçan bir duman

Ey kul Fevkalbeşer isen hakkın yardımıyladır

Alemlerin sahibi Rahman bak her an yanındadır

Merhamet bil ki bu gönlün içinde onun kapsamındadır

Ecel kula uzak değil bilin ki kulun yakınındadır

Nefret kini ile yok olur sanki uçan bir duman

Kul Mehmet’im Rahman yazarsa olur Mukadderat

İnsana karşı eğik ekşi olmamalıdır o surat

Sabırla devam edilir yola budur işte hayat

Ahirette olur bu dünyada pek olunmazsa da rahat

Surat hayat rahat bazen gönüle çöker rehavet

Nefret kini ile yok olur sanki uçan bir duman

Mehmet Aluç / Kul Mehmet

Haydi Başlayalım

İman ediyorsak hakka gerek yok şaşmaya

İman ederek haydi başlayalım biz yaşamaya

Hakkın yolunda bulunur hayâ hakikat erlerine

Haydi, başlayalım şimdi hak yolunda koşmaya

Ne ararsak vardır hak yolunda ihtiyara gence

Masal gibidir bu dünya fazla dalmayalım bence

Dünya cennete döner biz gönülde gülümseyince

Haydi, başlayalım şimdi hak yolunda koşmaya

Hakikat sırrına ermeyi haktan gönülden isteyelim

Hak yolundan başka güzel yol yok bunu bilelim

Haydi, tanıdık tanımadık kim varsa selam verelim

Haydi, başlayalım şimdi hak yolunda koşmaya

Yaşarken seçelim hakkı doğruyu akla karayı

İnşa edelim insanlık için gönlümüzde sarayı

Fazla önem vermeyelim sevmeyelim biz parayı

Haydi, başlayalım şimdi hak yolunda koşmaya

Bu âlemde bu ömürle hakka varmak için bir yarış

Ömür dediğimiz bir nefeslik nefes yolsa bir karış

Salih amel yaparak iyilikle etmeliyiz bizler yarış

Haydi, başlayalım şimdi hak yolunda koşmaya

İman etmeyen kul âleme bakmış gerçeği görmemiş

Hak hakikat güzellik nedir iman etmeyen bilmemiş

İnsan denilen insan iman etmeyi neden sevmemiş

Haydi, başlayalım şimdi hak yolunda koşmaya

Kul Mehmet’im iman etmek imanlı göçmek ne güzel

İman haktan gerçeğe iman ederek koşan kuluna özel

Cenneti kazanmak için ödenir elbette ki bir bedel

Haydi, başlayalım şimdi hak yolunda koşmaya

Mehmet Aluç /Kul Mehmet

Ecel Şerbetini İçirir Rahman

Miadın dolunca ey kul varlığın yok olur

Dünya aradığın aramadığın gelir seni bulur

Bir ömür kaçtığın gelmez sandığın başına gelir

Ecel şerbetini içirir Rahman dünya hayatını son buldurur

Bir ömür peşinde koştukların seni terk eder

Kazandığın ya da kaybettiğin o zaman sana yeter

Boşuna kıvranma dönemezsin gücün yetmez

Ecel şerbetini içirir Rahman dünya hayatını son buldurur

Bir daha açılmaz o bakan kapanır çeşmi ahu

Bana neler oluyor dahi diyemezsin sen yahu

Boş torba gibi düşer beden o bedende ayırırlar ruhu

Ecel şerbetini içirir Rahman dünya hayatını son buldurur

Rabbim yaşarken imanla ölürken imanla gidenlerden eyle

İman etmeden hakka yürümeden yaşanmaz imansız böyle

Dilin yaşarken söylesin hakkı son nefeste dile denilmez söyle

Ecel şerbetini içirir Rahman dünya hayatını son buldurur

Hakikat sırrından kaçardın şimdi artık kaçamazsın

Hakikat neymiş yalan neymiş anlarsın kıvranırsın

Yaşadığın koştukların masalmış anlarsın sende haklısın

Ecel şerbetini içirir Rahman dünya hayatını son buldurur

Yaşarken Rahman söylemişti yüce Kur’an’da anlamazdın

Şimdi anlasan da ne yazık ki faydasından yararlanamazsın

Tüm bedenin kilitlendi artık kıvranma sen kıvranamazsın

Ecel şerbetini içirir Rahman dünya hayatını son buldurur

Altın öğütleri değiştirdin değersiz üç kuruş pula

Kadir kıymet vermezdin çevrendeki hiçbir kula

Şimdi ağla sessizce kurumuş mezarını kendin sula

Ecel şerbetini içirir Rahman dünya hayatını son buldurur

Hani komşun vardı duldu yan gözle bakardın sen o dula

Hani derdin param çok herkes kapımda el pençe divan dura

Beklemezdin ya sen işte başına yıkıldı dünya aliyyülala

Ecel şerbetini içirir Rahman dünya hayatını son buldurur

Kul Mehmet’im var sende şimdi git ol biraz düşünür

Ecel her an beklemezsen de sen kapıda sana görünür

Kazandığın milyarlık elbise çıkarılır beden kefene bürünür

Ecel şerbetini içirir Rahman dünya hayatını son buldurur

Mehmet Aluç/ Kul Mehmet

Dikkat Et Elinde Kalmasın Sapı

İşte sana dünya bir han iki kapı

Dikkat et elinde kalmasın sapı

Senden istenilen güzel bir yapı

Yıkarsan hanı elinde kalır sapı

Ecelle gidersen derler hani yapı

İyilik yapmak zor muydu yani

İyi olmak iyilik tabi miydi vergiye

Elinde görürlerse dünyanın sapı

Gösterirler sana çok güzel çapı

Dönersin süt dökmüş kediye

Hayattı sana verilen bir hediye

İçini boşalttın döndürmedin sergiye

Söyle ne için değer miydi ne diye

İyi olmak iyilik tabi miydi vergiye

İyilik yapmak zor muydu yani

İyi olmak iyilik tabi miydi vergiye

Elinde görürlerse dünyanın sapı

Gösterirler sana çok güzel çapı

Eline sapı almanı isteyen hani

Yalakalık için değer miydi yani

Hakka inanan olmadın sen kani

Açmadın gönülde sen dükkânı

Yıktın açık olanı güzel imkânı

Neydi sana engel olan mani

İyilik yapmak zor muydu yani

İyi olmak iyilik tabi miydi vergiye

Elinde görürlerse dünyanın sapı

Gösterirler sana çok güzel çapı

Karalama amel denilen defterin

Düşün bakalım nedir senin ederin

Bak bu âlemde var mı bir sevenin

Var mı âlemde ahirette yerin

Otur düşün az biraz derin derin

Alsan haktan ne olur bir aferin

Hayatta almadın mı hiç doktrin

Dünyaya nefsine şeytana oldun şirin

Hani gönül harap nerede vitrin

Âlemi gönlünü kaplamış kirin

İyilik yapmak zor muydu yani

İyi olmak iyilik tabi miydi vergiye

Elinde görürlerse dünyanın sapı

Gösterirler sana çok güzel çapı

Kul Mehmet’im gönlünde olsun bir sergi

İyilik yapmak için Mevla istemiyor vergi

Nedir bu sen değilsin ki oynayan bir çengi

Neden kendini edersin basılan bir üzengi

Yıksana hakkın gücüyle önünde ki bendi

Olmasana sen uşak olsana bir beyefendi

İyilik yapmanı söylesene kim engelledi

Nefreti kini kim gönlüne habersiz ekledi

İyilik yapmak zor muydu yani

İyi olmak iyilik tabi miydi vergiye

Elinde görürlerse dünyanın sapı

Gösterirler sana çok güzel çapı

Mehmet Aluç /Kul Mehmet

Ramazan Manileri 1

 Ramazan gönüllere geldi buldu onu hoş

Doldurdu o nuruyla ey kul sen nuruna koş

Ramazan kulağına ne fısıldıyor sende duy

Var doyur bir fakiri nuruyla kul sende coş

Mehmet Aluç /Kul Mehmet

Nice Nice Âlemler Bizde Gönülde

Cennet bizde cehennem bizde

Hakkın Rahmeti bizde değil denizde

Hiçbir eksiklik aramada hakta

Ne eksikliği aldın yaşarken sen o cana

Nice nice âlemler bizde gönülde

Dil bizde söz amel insanlık bizde

Ahirete varmadan bil bakalım yerin nerde

Nefis sende şeytan tatile çıkmış sende

Cennet bak gör gönlünde gülüşünde

Cehennem aldığın bir parça nefretinde

Nice nice âlemler bizde gönülde

Dil bizde söz amel insanlık bizde

Duanda temenni dilekler insanlık için

Hak yolda giderken kırılsa da o dişin

Bir gün elbet çekilecek elbet fişin

Geride kalır ya nefretin ya gülüşün

Nice nice âlemler bizde gönülde

Dil bizde söz amel insanlık bizde

İyilik yaparsan hayrandır melekler

Kötülük yaparsan kör olmuştur gözler

Hak yolunda yürürken kırılsa da o dizler

Hakka teslim olmalıyız elbet bizler

Nice nice âlemler bizde gönülde

Dil bizde söz amel insanlık bizde

Güzelliği alırsak gönülde güzelliği yazarız

Nefreti alırsak gönülde güzelliği kazırız

Nefretle cehenneme girmeye biz razıyız

O zaman cennete kapılarını bizler kapatırız

Nice nice âlemler bizde gönülde

Dil bizde söz amel insanlık bizde

Kul Mehmet’im inci sözleri gönüllere diz  

İnci sözleri hak sözüyle söylemeliyiz

İnsanları imanlı isek bizler sevmeliyiz

Nefreti kini bizler anında terk etmeliyiz

Birbirimizi severek hakkın yolunda yürümeliyiz

Nice nice âlemler bizde gönülde

Dil bizde söz amel insanlık bizde

Mehmet Aluç /Kul Mehmet

Geldi İse Aşk Aç Gönül Kapını

Boşuna mıdır hali gül başında öten bülbülün

Boşuna mıdır sevmesi delicesine bu gönüllün

Anlamak için boşa çaba sarf etme anlamazsın

Aşka yetmez boşuna tüketme senin sözün

Aşk gelirse Gönül’e çıkarmaya olmaz senin gücün

Kendini de harap edersin uğraşma sen büsbütün

Geldi ise aşk aç gönül kapını içeriye sessizce al

Almazsan da o girer içeriye sen deryasına dal

Uzat elini eline sürsün tadına bak yediğindir bal

Hasret görünürse ufukta kaçma var biraz içinde kal

Aşk gelirse Gönül’e çıkarmaya olmaz senin gücün

Kendini de harap edersin uğraşma sen büsbütün

Aşk ne söylerse kabul et aldığın olsun bu karar

Aşkın sözünü dinlemezsen kazandığın olur zarar

At gönlünü içine yar ile kendini o sizleri sarar

Hasret yakar gibi görünse de öyle sanma yakar

Biraz cilve ile sabır iline salar sonra koluna takar

Aşk gelirse Gönül’e çıkarmaya olmaz senin gücün

Kendini de harap edersin uğraşma sen büsbütün

Âşık Gülveren’im aşkı anlatmaya yetmez mürekkep

Aşk yoksa gönlünde boşa taşıdığın yüke olursun merkep

Aşk yoksa gönlünde canını yakar taşıdığın o akrep

Yoksa dua ile Rahmandan iste eyle bir sen talep

Rahman önüne gelmesi için çıkarır elbet bir sebep

Aşk gelirse Gönül’e çıkarmaya olmaz senin gücün

Kendini de harap edersin uğraşma sen büsbütün

Mehmet Aluç /Âşık Gülveren

Hayat Bir Yürüyüştür

 Hayat bir yürüyüştü haliyle bilmedi

Hayatı anlamadı o nedenle gülmedi

Hudutlar belliydi hudutlar geçilmez

Etrafına baktı baktı lakin olanı görmedi

Mutluluğu içemedi maalesef kana kana

Garibanlık bir hayat duruşuydu görmedi

Hayatın özü sabırdı sabır deryasına inmedi

Hayat safını belli etmekti verilenle yetinmedi

Döndü yanlış yana dönmedi doğru yana

Mutluluğu içemedi maalesef kana kana

Zenginliği asalet bildi içine gömüldü

Olanları görmeyecek kadar zaten kördü

Zenginlik vermekti verilen zenginlik gibi, fır döndü

Fır dönmesinde zaten yoktu hiçbir içgüdü

Mutluluğu içemedi maalesef kana kana

Yaşadıkça hep beni beni dedi

Kazandığını tek başına bencilce yedi

Aradı bulamadı konuşacak bir kedi

İnsan dedi neden kıymetimi bilemedi

Olmayan nasıl bilinir bunu düşünemedi

Mutluluğu içemedi maalesef kana kana

Yıkılmıştı gönlünün mihrap yeri

Akıtmamıştı kazanmak için teri

Yaklaşmadı hep kaldı geri geri

Yalnızlığı geldi ona seri seri

İşte şimdi yalnızlıktan kalmadı feri

Mutluluğu içemedi maalesef kana kana

Kul Mehmet’im nasıl hayata bakarsan öyle görürsün

Gönlünde sevgi verirsen kendinle herkesi güldürüsün

Bir şey vermez hep benim dersen kendinle herkesi öldürürsün

En sonunda tokadı yersin yerlerde kendin sürünürsün

Mutluluğu içemedi maalesef kana kana

Mehmet Aluç /Kul Mehmet

Mevla’yı Bulamadın mı?

Aradın yüce Mevla’yı bulamadın mı?

Nur Muhammed kokusunu almadın mı?

Yoksa sen yalancı dünyaya mı kandın

Ardın Mevla yolunda kendini bulamadın mı?

Nur Muhammed yoluna başın koymadın mı?

Bu yalan dünyaya kanma çok çekersin

Burada ne ekersen ahirette biçersin

Bir gün ecel gelir sende göçersin

Ardın Mevla yolunda kendini bulamadın mı?

Nur Muhammed yoluna başın koymadın mı?

Yalan dünya insanı bırakır yaralı

Yüzüne kara sürer kalırsın sen karalı

Arayıp buldun mu sen maralı

Ardın Mevla yolunda kendini bulamadın mı?

Nur Muhammed yoluna başın koymadın mı?

Aradığını bulamadınsa sordun mu?

Mevla’ya hakiki kul oldun mu?

Zulmün karşısında dik durdun mu?

Ardın Mevla yolunda kendini bulamadın mı?

Nur Muhammed yoluna başın koymadın mı?

Kul hakkın yolunda ancak güle

Güle neden konar sor sen bir bülbüle

Yaşarken hak yolda gönül dönsün küle

Ardın Mevla yolunda kendini bulamadın mı?

Nur Muhammed yoluna başın koymadın mı?

Kul Hak yolunda Nur Muhammed yolunda ayrı kalmaz

Dünyanın malına dalarak yola çıkmayı unutmaz

Hak yolunda Nur Muhammed’e varmayan mutlu olmaz

Ardın Mevla yolunda kendini bulamadın mı?

Nur Muhammed yoluna başın koymadın mı?

Kul Mehmet’im durma hakkın hak sözünü söyle

Gül kokmazsa açmazsa bülbül konmaz güle

Açan gül başında öter karışma sen bülbüle

Ardın Mevla yolunda kendini bulamadın mı?

Nur Muhammed yoluna başın koymadın mı?

Mehmet Aluç /Kul Mehmet

Aybüke Öğretmenim Cennette Gülenim

 

Aybüke öğretmenim cennete vardı

Açıldı cennette binlerce nurdan güller

Aybüke öğretmenim canlara candı

Nurdan Nebi kucak açtı nur oldu uçtu

Şehit oldu taşıyor şimdi onu cennete eller

 

Hakkın şehadet şerbetini içti cennete göçtü

Şahadeti arzulamadan bu âlemde yaşamak güçtü

Hakka iman ederek yaşamak zaten özgürlüktü

Şehit oldu taşıyor şimdi onu cennete eller

 

Ne kutlu bir yoldur şahadete erene

Şahadete varınca cennetten güller derene

Nurdan Nebice hoş geldin sen denilene

Bir onur şeref hikmet nurdur şehadeti isteyene

Şehit oldu taşıyor şimdi onu cennete eller

 

Ne mutlu kula Rahmanı nur Nebiyi görene

Şahadet olarak vatan hak yolunda ölene

Cennete giderken melekler nur Nebiyle gülene

Rabbim bize de nasip et sana gülümseyerek gelmeyi

Şehit oldu taşıyor şimdi onu cennete eller

 

Kul Mehmet’im Aybüke öğretmenim

Gelirsek bizi karşıla gönülden diyenim

Zalimlere cehennem haktır bilenim

Sen şimdi dersin Nur Nebiyle sohbet edenim

Bize de yer ayır nur Nebi yanında cennette gülenim

Şehit oldu taşıyor şimdi onu cennete eller

 

Mehmet Aluç /Kul Mehmet