Şiirlerin Konuşan Dili

Çökmüş isyan bulutları kör karanlık gecelere

Bekler kıskacına almak için hüzünlü gönülleri

Tozlu yollara unutulmuşluk ekmiş başak çiçekleri gibi açılan

Kara gözleri ile bekler geceleri,

İmdat çığlığında, sessiz akan göz pınarlarına gizlenmiş isyan

Saplanmış hançer gibi, yetim bir çocuk masumiyeti ile bekler yollarda

Bekler yollarda, yok oluşa giden yolun köşesinde yol ayrımında

Bekler, tüm çiçekler solsun tüm renkler yok olsun diye

Kararsın notalar, kelimeler gülüşler sözler diye

Haince, sinsice bekler yanaklar solsun diye.

Açar aşk güneşi gönüllerde, kör eder isyanı

Açar gönüllerde, zevki sefayı

Gör gözünle ahu gözlü Leyla''yı

Öp dudağında, görsün aşkı sevdayı

Yazık deme, geçen onsuz gecelere

Seni hazırlıyor, dudağında dökülecek kelimelere.

Aşkı ruhuna üfleyen gecelerle,

Gör de sarıl onunla geçen günlere, o sözlerle

Kul Mehmet der, Ağla gözlerim o yârin göğsünde,

Selam olsun, seven tüm gönüllerde, sevdiğini yüreğinde sevenlere.

Bırak geçmişi, yaşa bugünü, aşk tüten gecelerde.

Kalmasın, kavuşmak mahşerde, hüzünlü beklemelerde.

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

-Sana söylüyorum benim için mi geldin?
-Evet
-Suratında gülümsemeyi nerede bıraktın da bu ekşi suratınla mı bana geldin?
Elini yüzünde şaşkınlıkla gezdirirken, kadın kahkaha ile.
-Anlamıştım, hissetmiştim, kendine güvenin olmadığını, tam on ikiden vurdum.
-A...Ama nasıl olur?
-İnsan elini suratında gezdirmeden suratının ekşi olup olmadığını hissedemez mi? Hisseder, ama sende his kalmamış.
-Sen yoksa benimi gizli gizli takip ediyorsun, hem karşımda her şeyi bilen bir görüntün imajında yok!
Kadın afalladı, çantasında küçük aynasını çıkardı, baktığı anda erkek bastı kahkahayı.
-Pişti oldu, nasılda kendi oyununla seni alnının ortasından vurdum.
Kadın başını öne eğdi, elindeki pahalı ayna yere düştü paramparça oldu. Erkek üzüldü, yere eğilirken kadın.
-Sakın dokunmayın elinizi kanatabilirsiniz, artık benim aynaya ihtiyacım kalmadı, sana ders vermek isterken ben dersimi aldım, özür dilerim sizden. Aslında daha öncesinde aynadan kurtulmak zorunluluğunu hissettim ama atmak o kadarda kolay değilmiş, belki de zamanı değildi.
-Aman üzülmeyin bakın ben üzüldüm mü sizin gibi?
-işte bazen bu söylediğiniz pek mümkün olmuyor, hep sözlerimle insanları alt etmeye alışkın olan birisi için çok zor.
-İnanın bu hadiseyi bir sır gibi saklayacağım, içiniz ferah olsun.
Kadın gülümsedi,
-Size inanabilir miyim? Gerçekten benim için... Yok, buna ihtiyacım vardı hatta hak ettim ben.
-Haydi, ama biraz önceki gibi gülümseyin haydi, size çok yakışıyor inanın. belirli ki uzun zamandır ciddiyetinizi takındığınızdan beri gülmüyorsunuz.
-O kadar belirli oluyor mu?
-isterseniz aynaya bakın...
-Yok, bu defa beni kandıramazsınız çünkü çok doğru söylediniz yani aynaya gerek yok.
-Öksüz kalmış çocuk gibisiniz gülmeye karşı, bakın az güldünüz öksüzlüğünüz gitti, dünyanın en zengini oldunuz.
-Sahi kuzum siz bu akşamın karanlığında bu barda tek başına nereden karşıma çıktınız?
-Bilmem! Güzelliğinize vurulmuş olamaz mıyım?
-Ben be güz... Beni kandırmayın, çöl gibi ıssız yüreğim benim.
-Oraya güller laleler diksem yeşermez mi diyorsun?
-Evet.
-Var mısınız bahse girmeye?
-Evet, karşılığı ne olacak?
-Benim için sizi kazanmak yetecek, sizi bilmem...
-Vay alçak gönüllüğünüz elinizde pekâlâ benim içinde sizi kazanmak yeterli olacaktır.
-Beyaz mavi veya sarı size çok yakışacak, önce kıyafetlerinizi değiştirelim.
-Hayatta kabul etmem ben o renkleri giyemem, siyah sade olacak benim için.
-Beyazlar hassas günler de...
-Onu da hal ederiz o günlerde siyah giyersiniz canım sizde. Şimdi ölü olmayan sizdeki bu ölü imajı değiştirelim.
-Ağzınızda çok güzel sözler çıkıyor yoksa siz beni tavlamak için mi geldiniz buraya?
Mehmet Aluç-Kul Mehmet
Devam edecek inşallah

__________________
Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile...

Beni aşk ile kollarında aşkın sıcaklığı ile saran

Gönlümü saran içinde fırtınalar koparken susturan

Yanımda kalıp sessizce gülümseyerek duran

Biraz eve geç geldiğimde yollara çıkan yoluma bakan

Son nefeste son durağa kadar yolculuk eden

Sılasına dönen sen benim canım sevgilimsin

Hasret hançerini yüreğime vururken bekleyen

Vuslat uzaklara kaçarken yüreğime türküler söyleyen

Üzülme sevgilim Mevla’m kerimdir diye beni avutan

Güzel saçın örgüsü benim yokluğumda açmayan

Son nefeste son durağa kadar yolculuk eden

Sılasına dönen sen benim canım sevgilimsin

Rüzgâr estikçe güneş gibi sımsıcak gönlü ile ısıtan

Geniş gönül yaylasında aşkın bin bir çeşit çiçeklerini koklatan

Sevda gibi umman olan o güzel gönlünü bana okutan

Aratıp Mevla’yı bu canda bulduran yol aldıran

Son nefeste son durağa kadar yolculuk eden

Sılasına dönen sen benim canım sevgilimsin

Kul Mehmet’im Rahat uyu Makberde

Sılasına dönen yârin döner günün birinde

Açılır aranıza çekilen ölümden çelikten perde

Kavuşursun sen yine o güzeline eskisi gibi günün birinde

Son nefeste son durağa kadar yolculuk eden

Sılasına dönen sen benim canım sevgilim

Dirilmek için beklerim senin gülüşlerinde

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

En sonunda anladım sevmeyenin gönlü dar bana

Derdini aşkını anlatsan da anlamam ben diyor sana

Aşkı sevgiyi yudum yudum tattırsan da içmem diyor kana kana

Öyle ise devam et yoluna uğraşma zaman geçiyor boşa

Gönül kuşunu teslim etsen de sen ona

Bakarsın başlangıca değil gidiyor ahvali kötü sona

Bu nedenle fazla uğraşma gönlünü verme ona

Öyle ise devam et yoluna uğraşma ömür geçiyor boşa

Acı olsa da sen yaşa bu gerçek olan gerçekle

Yoluna yeni seven çıkar hem de büyük bir destekle

Bakarsın Aşk’a senden fazla olur istekle

Öyle ise devam et yoluna uğraşma an geçiyor boşa

Bu gerçek belini bükse de sabırla devam et yola

Sırtındaki yükü alan mutlaka çıkar yola

Bu yolda mutluluk sabırla gönlüne dola

Öyle ise devam et yoluna uğraşma hayat geçiyor boşa

Yuvasız kuşun ötelerde uçarda gelir

Başına dünya evi kurmak için coşar da gelir

Gözün açıp kapadığın da mutluluğu önüne serer

Öyle ise aramaya devam et vefasızla uğraşma günler geçiyor boşa

Kul Mehmet’im çok az bulduğun kar sana

Az bulduğun mutlulukla yapışır o seven cana

El ele yürü bu yolda varırsın bu yoldaki üç günlük hana

Bu az mutlulukla devam et yola insanları sev ömür geçmesin boşa

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Eline ne geçti koca bir hiçten başka

Terk ettin kaçtın gittin mutlu mu oldun

Yıktın gittin yıkan mutlu mu olur bildin

Yıktın yıkıldın mutsuz ettin mutsuzluğa koştun

Okuyamadın gönlümdeki tertemiz aşkı

Gönlüme seni yazdım karaladın gittin

Gözlerimde akan yaşta sen vardın görmedin

Yaşı görmedin yaş gibi damlayarak yıkan Nehir’e koştun

Şeklinle kendini gurura benliğe kaptırdın

Anlamsız sözler içinde anlamsızca kayboldun

Seni tüketecek yılların peşinde koşarak coştun

Tüketecek yılları görmeden yakan rüzgârların içinde yok oldun

Gönlümdeki hasreti ben söktüm attım

Onun içine azda mutluluk kattım yaşadım doğruldum

Kalbimde gönlümde izlerini sildim mutlulukla arkadaş oldum

Sen mutsuzluğu görmeden kendini uçurumlardan aşağıya attın

Kul Mehmet’im zaman her zaman doğru olanın yanında

Zamanın yanında mutluluk onun arkasında kolunda

Sabır dersen kul için içinde az dolaşmak gerek mutluluğa varmak için

Sabırda da sabrın yoksa vakitsiz zamanlar içinde kaybolursun

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Sazı aldım elime

Şimdi aklıma ne gele

Vurdum sazın teline

Başlayalım atışmaya

Karşıda geçit vermez yüksek dağlar

Çiçek açmış neden kokmaz o bağlar

Gece gündüz bizimle tüm sağlar

Ölen için yakınımı ağlar

Ölen için yakını ağlar

Gece gündüz karalar bağlar

Yas bitince kimin öldüğünü kim anlar

Yas gününde olan sonrasında nerde canlar

Yas gününde olan sonrasında unutulur canlar

Bir sonraki ölümü bekler ziyaret için onlar

Ölmeden önce neden bir araya gelmez canlar

Dünya meşgalesi elleri gönülleri bağlar

Dünya meşgalesi elleri gönülleri zorla kim bağlar

Vefasızlık değil mi yaşarken yüreğimizi dağlar

Ölümden sonra bir dakika pişmanlık duyar

Ondan sonrasında ayrılık yürekleri düğümleyerek kaçar

Yüreklerin düğümünü sevgi çözer

Biraz gülümseme ile cümle ayrılıklar biter

İnsan değil miyiz sıramız gelince elbet gider

Bunu unutan kullar elbet vefasız olur

Kul Mehmet’im dünya fani

Dünya benim diyenler hani

İnsanları sevmeyen olur cani

Aldanır bilmez bu dünya fani

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Rabbim senden ayrı olmazdım

Nefis şeytanla gezmezdim

Ayrılık nedir hiç bilmezdim

Meğer ayrılık acıdan acıymış

Varlık dünyasında yoklukla yok olmakmış

Yolundan ayrı kalmak kabir azabıymış Rabbim

Nefis şeytan ardan namustan edecek

Helal var iken haram ile yok edecek

Nefis şeytan beni hiç sevmeyecek

Beni tekrar ulaştır yoluna rabbim

Beni benimle nefsimle şeytanla bırakma

Yolundan ayrı kalmak kabir azabıymış Rabbim

Beşerim bilmedim sonumu

Gençliğime güvendim seçemedim yolumu

Bilirim derken bilemedim yönümü

Acizliğimi bilmeden kaybettim yolumu

Varlık dünyasında yoklukla yok olmakmış

Yolundan ayrı kalmak kabir azabıymış Rabbim

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Dünya dili ile gülme ’sekte

Cennet dili ile güleriz

Bizi mutlu görmeyenler utansın

Biz cenneti alanın kokusu ile mutluyuz

Dünya tadı ile kavuşama ’sakta

Ahirette Rahman’a gül Resulle kavuşmaya koşarız

Yaramız derindir sananlar

Yolda kalmamızı umanlar

Etrafımızda çalı diye dolanlar

Yaramızı yüce Rahman sarar

Yolumuzu Yüce Rahman açar

Çalıları bir rüzgârla rahman açar

Gerek onlar yansın yaralarına

Yolsuz kalıp yolda kaybolduklarına

Çalı diye nefret ile ateşe coşanlar

Dünya tadı ile kavuşama ’sakta

Ahirette Rahman’a gül Resulle kavuşmaya koşarız

Biz Rahman ile beraberken

Ey gafiller kendi halinize yanın

Çıkmaz bizim değil sizin yolunuz

Şaşkınlık sizin sağınız solunuz

İhanet sizin düşünceleriniz

Oturun kendi çıkmazınıza ağlayın

Gece gündüz karaları bağlayın

Yardımcınız şeytan diye karaları bağlayın

Dünya tadı ile kavuşama ’sakta

Ahirette Rahman’a gül Resulle kavuşmaya koşarız

Sizlerde bulunmaz gönül yaylası

Sizdeki kin bağlamış gönül kayası

Bizdeki gönül merhametin yaylası

Sizde taş bağlanmış nefretin karası

Gece gündüz kanar gönlünüzün yarası

Taşlaşmış hissedilmez gönül ovası

Yalnız ecel ile kalınca anlaşılır feryadı figanı

Ateş ile dolacak makberinizin her anı

Kul Mehmet’im iman ile doldurmalı zamanı

Zamanı da namazla doldurmalı o anı

Ahirette belli olur kaybeden ile kazananı

Dünya tadı ile kavuşama ’sakta

Ahirette Rahman’a gül Resulle kavuşmaya koşarız

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Ele ele gönülden verelim cümle zalimleri silek

Mazlumun mazlum olduğunu yanında olmak gerektiğini görek

Bu yolda birlik beraberliğin bize lazım olduğunu bilek

Gönüllerin deryasında olsun birbirimize iyi dualarla dilek

Haydi, koçlarım durmayalım dünyada cenneti haydin görek

O zaman dünyada bizim cennet yurduda bizim

İçtiğimiz olmazsın zalimle beraber nefretle şarap

Onu içinler zalimle beraber dünyayı yapar harap

Onunla olup olmasın dünya âlem nefretten türap

O yolda olmanın başı da sonu da inanın ıstırap

Gönüllerin deryasında olsun birbirimize iyi dualarla dilek

O zaman dünyada bizim cennet yurduda bizim

Ağlama gözlerim bu dertlerde gelir geçer

Kul bazen yanlışlıkla hep kederi elemi seçer

Bazen doğru yolu bulmadan bu dünyadan göçer

Bazen en kısa yolda kardeşliği beraberliği seçer

Gönüllerin deryasında olsun birbirimize iyi dualarla dilek

O zaman dünyada bizim cennet yurduda bizim

Dün ben düşümde gördüm bu birliği kardeşliği dileği

Üstümüzde nurlar yağdıran uçarken cümle meleği

Kul Mehmet’im son nefesine kadar terk etme dileği iyiliği

Tarihin silinmez taşına yazılacak dilek ile kardeşlik beraberliği

Gönüllerin deryasında olsun birbirimize iyi dualarla dilek

O zaman dünyada bizim cennet yurduda bizim

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Karşımda sallanıp güzeldir duran

Halim nedir diye her gün sen soran

Gönlümde saraylar tahtları kuran