Gözlerde yaş akıtanlar

Gözlerde yaş akıtanlar

 


Ülkemin toprağında ihanet ile gezenler şunu iyi bilin ki


Gözlerde yaş akıtanların gözlerinde cehennemde ateş fışkıracaktır


Gözlerde yaş akıtanların gözlerinde ateş ıstırap fışkıracaktır


Gözlerde yaş akıtanların gözlerinde ateş ıstırap feryat fışkıracaktır


Gözlerde yaş akıtanların gözlerinde ateş ıstırap feryat yandım anam sözleri fışkıracaktır


Gözlerde yaş akıtanların gözlerinde ateş ıstırap feryat fışkıracaktır ama derman gelmeyecektir.


Mehmet Aluç

Ülkemin Hiç Mi Yok İnsanı İle Değeri

Ölüm değirmeni sanki niyetsiz niyetlerin niyeti

Bilmem ne uğruna nefret kin ile olur insanlar zihniyeti

Koltuk uğruna ne zormuş insanların memnuniyeti

Ülkemin hiç mi yok insanı ile değeri

Bilmem nerede alındı bu insanlığın ehliyeti

Kör ile niyetsiz ile yatanın budur zihniyeti

Söyleyin nefret kin midir insanlığın medeniyeti

Bu ülkemin askeri polisi katl etmek eziyet

Eziyet çektirmek değil gâvur eziyeti

Hani nerede aydın gezinen aydınlar heyeti

Bilmem nerede alındı bu insanlığın ehliyeti

Kör ile niyetsiz ile yatanın budur zihniyeti

Vatanımda işlenen resmen insanlığın cinayeti

Şerefsizler bakar şerefsizlik akar niyeti

Sanki insan canının kendisidir almış onundur mülkiyeti

Koltuk uğruna koltuk sevdasına ne zormuş

Koltuk sevdasında kör insanların memnuniyeti

Askerim polisim ölüyor

Hala düşmanla savaşan suçlu ona verirler maliyeti

Niyetsiz fikirsiz katl eder bilinmez masum denir

Edepsizce gezen o şerefsizlere

Bilmem nerede alındı bu insanlığın ehliyeti

Kör ile niyetsiz ile yatanın budur zihniyeti

Kör seçilmişler ülke birliğinde kaçar nefret ile olanı seçer

Kör nefreti ile olanla olan hesap sormaz niyetsize,

 Niyeti iyi olanı günah keçisi seçer

Parçalanır aileler yuvalar yürekler

Bu mudur bu insanlığın vatan sevgisinin değeri

Nefretle yatan onunla olan nefretinde boğulur bilinir faaliyeti

Bilmem nerede alındı bu insanlığın ehliyeti

Kör ile niyetsiz ile yatanın budur zihniyeti

Ölümlerden zevk alınır koltukta oturan fikirsiz zatlar,

Ölüm değil sanki edepsizle yaşanır şenlik festivali

Bin bir baskı ile verildi doğuda korku ile onlara ehliyeti

Onlar korku ile verdi, ya mecliste onlara destek verenin kör zihniyeti

Bu mudur masum insanların nedir günahları

Çözüm müdür bu batı zihniyeti

 Hani fikirlerin özgürlüklerin zihniyeti

Bilmem nerede alındı bu insanlığın ehliyeti

Kör ile niyetsiz ile yatanın budur zihniyeti

Nefret ile gezenin olanın nefret ile dolacaktır o mezar

Dünya ahreti elbet olacaktır nefreti ile dar

Bu âlem de ahiret hayatında olmaz hiç bir emeline mahzar

Hani nerede aydın geçinen okur aydın denilen yazar

Onlarda mı onlarla oldu ülkem insanına mezar kazar

Elimle barış uzatıyorum der edepsiz görmez elindeki keskin hızar

Bilmem nerede alındı bu insanlığın ehliyeti

Kör ile niyetsiz ile yatanın budur zihniyeti

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Sırılsıklam Aşk Koksak

 

ah arayıp seni bir bulabilsem yarim

tutsam ellerinde seni yüreğime sarsam

aşk yağmurunda beraber ıslansak

sırılsıklam aşk koksak

sen bana aşk dolu gözlerle baksan

ben san aşk dolu sözlerle aşkımı anlatsan

seven gönlüne aşk dolu gözlerimle baksam

bir dağ gibi sinene yaslansam

tatlı sen kokan rüyalara dalsam

uyandığımda bana gülümseyerek bakarken bulsam

ah arayıp seni bir bulabilsem sevgili

tutsam ellerinde seni yüreğime sarsam

aşk yağmurunda beraber ıslansak

sırılsıklam aşk koksak

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Hala Anlamanı Bekliyorum

Ben mi anlatamıyorum

Sen mi anlamıyorsun bilmiyorum

Anlatırken zorlanıyorum

Yalnızlığıma çaresiz kalışına

Gözyaşlarıma aldırış etmene

Seni yüreğinde

Yaşaman izin vermeyişine

Anlam veremiyorum

Anlatamıyorum

Anlamsız kalıyorum

Yollar çekerken çilemi

Senin kayıtsız anlamsız

Kalmana şaşırıyorum

Yorgun hayatın üzerine uzanırken

Yorgunluğuma kayıtsız kalman

Ben yanarken senin yanmaman

Sanki biz yokuz

Âlem yok anlayışın yok

 Solmuş dalları kırılmış bir çiçek gibi

Kırık dökük bir kenarda bekleyişimiz

Nedensiz nedeni belirsiz

Ben mi anlatamıyorum

Sen mi anlamıyorsun bilmiyorum

Anlatırken zorlanıyorum

Yalnızlığıma çaresiz kalışına

Gözyaşlarıma aldırış etmene

Hala anlamanı bekliyorum

Anlamsızlığın  uçurumunda

Anlayabileceksen eğer

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Viran Gönlü Gönlüm Ne Eyler

Terk ettin gittin sanma bu gönül seni af eder

Sensiz kaldım karanlıkta etrafımı sardı keder

Artık gelsen de gelmesen de söyle ne fark eder

Bende terk ettim seni viran gönlü gönlüm ne eyler

Sakın bir daha yolumdan geçerek sen düşme

Yeter artık hayatıma kazdığın mezar yeter eşme

Mezarım başında sakın durma sakın eğleşme

Bende terk ettim seni viran gönlü gönlüm ne eyler

Aldırma yolunda geçen benim tabutuma

Seni bekledim yine gelmedin her gün her cuma

Artık gelip mezarım başında Fatiha da okuma

Bende terk ettim seni viran gönlü gönlüm ne eyler

Sen şimdi git özgürce hayatını yaşa

Ben mezarda kendimle kalırım baş başa

Sen artık kendinle nasıl yaşarsan yaşa

Bende terk ettim seni viran gönlü gönlüm ne eyler

Kul Mehmet'im sevdin sevdiğin alamadın

Sevdiğinin koynunda bir gece kalamadın

Şimdi sarıldın toprağa gerçek muradını aldın

Bende terk ettim seni viran gönlü gönlüm ne eyler

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Ben miydim Seninle Konuşmayan ?

 

Ne zaman gezdiğimiz sahile gitsem sen yoksun

Şiir dolu gözlerine bakarak aşk dolu şiirler okuduğum

O şiir dolu gözlerinde de zaten yoktum

Bilmem amma ben neden senin yanındaydım

Sen benle değil kendi kendinle iken

Sonbahar rüzgârları gibi saçını okşarken

Yaz sıcağı gibi tenine kendimi umut diye sarılırken

Ben yanındaydım ama sen yoktun

O düşlerin arasında ben hep vardım sen yine yoktun

Bilmem amma ben neden senin yanındaydım

Sen benle değil kendi kendinle iken

Umut diyordum belki, umut taşımayandan

Sevda diyordum, sevda sahillerinde dolaşmayandan

Gülümser diyordum gülümsemeyi unutanda ne diye bekliyorsam

Ne diye yanında oluyorsam bilmem belki muamma

Bilmem amma ben neden senin yanındaydım

Sen benle değil kendi kendinle iken

Yanında otururken

Yalnızlığın elini tutarken koynunda yatarken

Yalnızlığın fısıltılı ürpertisi içimi yakarken

Sen sessizliğinle buz gibi dururken

Benimle konuşmadan sen yaşarken

Yoksa bu gerçek olmayan bir rüyamıydı

Umutlarımdan uzak

Senden uzak mı uzak bilinmez

Bilmem amma ben neden senin yanındaydım

Yoksa yalnız olan ben miydim, konuşmayan seninle

Sen benimle iken ben mi kendi kendimle iken

Ben miydim seninle konuşmayan

Aptallık bende şimdi anlıyorum

Gökyüzünde bulutlar gibi yüklü olmayan

Yağmur taşımayan bulutlar gibi boş olan

Sevmek için kapımda bekleyen sen miydin?

Ben hiç farkında olmayan bu bir rüya mı?

Gerçeğimi hatırlatan mı acaba

Yok, mu cevap veren bana anlatan

Ben miydim seninle konuşmayan

Aptallık bende şimdi anlıyorum

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Gönlümün Zenginliğini Senin Gönlünde Buldum

Ağlatma beni ey dilber bu can aşkı sende bulduysa

Aşk meyvesini gönlünde tatmak için umudu olsunsa

Lütuf edip gönlünü bağışla bana aşkım gönlüm senin oysa

Arayıp bu fakir gönlüm zenginliğini senin gönlünde buldu

Aşktan güzel yol var mıdır gönlü kuş gibi uçuran ileri geri beri

Sevmezsen sen beni ben kalırım bu dünyada bir kemik deri

Bu gönlümün son durağı mutluluk yeri hanın senin gönlünün yeri

Arayıp bu fakir gönlüm zenginliğini senin gönlünde buldu

Gel söndür aşkın ile yanan köz olan gönlümü sinemi

Seven gönlün kadri kıymeti kıymet vermemek mi?

Sana gülümseyerek kapında sabahlayan aşığı sevmemek mi?

Arayıp bu fakir gönlüm zenginliğini senin gönlünde buldu

Didarın çevirdin benden gönlümde yara var görmezsin

Terk eyledin gönül diyarımı halin nicedir sen bilmezsin

Seni seveni sevmedin aşk’sız sen hiç bu âlem de gülmezsin

Arayıp bu fakir gönlünüm zenginliğini senin gönlünde buldu

Kul Mehmet’im yar sözünü bağlamadın sen hala ikrara

Yolumu döndürdün ikrarsızlığınla yüksek çıkılmaz dağlara

Söyle nasıl ekeyim gül gülümsemezsen viran olmuş bağlara

Arayıp bu fakir gönlüm zenginliğini senin gönlünde buldu

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Sende Sök Yüreğini Ellerinle

Söktün yüreğimi ellerinle yârim yerinden

Ağlar gözlerim yüreğim sızlar derinden

Çare yok mu artık bana o ellerinden

Sende sök yüreğini ellerinle yar fazla canlar yakmasın

Eser mi sabahın seherinde aşk’ın sam yeli

Seni sevdim oldum ben dünden deli

Çiğ düştü gönlüme akşam seherinde gel gör beni

Sende sök yüreğini ellerinle yar fazla canlar yakmasın

Aşkın için gönlüne oldum dilenci

Sen dersin bana gelişin çok erkenci

Aşkın badesini içmek için olayım sana ben öğrenci

Sende sök yüreğini ellerinle yar fazla canlar yakmasın

Söyle ey sevgili insan sevenine küser mi?

Küserde diyar gurbet ellere gider mi?

Bir söz için gönlünde aşk bağını keser mi?

Sende sök yüreğini ellerinle yar fazla canlar yakmasın

Beklerim sevgilim gönlünde aşk çiçekleri açsın

Seni seviyorum söyle bu can nereye kaçsın

Bir buse ver yanağından bu yüreğim daha fazla yanmasın

Sende sök yüreğini ellerinle yar fazla canlar yakmasın

Astın suratını gülmedin gezdim diyar gurbeti adım adım

Sevdim seni sen sevmedin bende alamadım muradım

Vefasızlığını anladım sanma bende ağladım

Sende sök yüreğini ellerinle yar fazla canlar yakmasın

Aşk ile sevdim nefretinle düştüm ben derde

Bu zamanda aşk ile sevenler hani nerede

Yanar yüreğim sökülür perde perde

Sende sök yüreğini yar ellerinle fazla canlar yakmasın

Sevdim ise candan sevdim seni ey canıma can canım

Seni sevdim ise al yüreğim söyle nedir benim günahım

Sen bilirsin aşkımı sen görüsün vefasız yârin halini Allah’ım

Sende sök yüreğini yar ellerinle fazla canlar yakmasın

Vefasızlığınla söyle yoksa baban mı kefenci

Biçersin yaşarken üstüme kefen seni düzenci

Sende aşk yok bendende sana olmaz zaten öğrenci

Sende sök yüreğini ellerinle yar fazla canlar yakmasın

Seni sevmemeye ettim ben yemin

Seni gördüm sen görmedin beni demin

Peşinden koşarken ayağım altında kaydı zemin

Sende sök yüreğini ellerinle yar fazla canlar yakmasın

Aşk derdine olamazsın derman sen tabip

 Söyle yârin gülen gönlü olur mu bana talip

Aşk deryasına yürüdüm de çıkamadım galip

Sende sök yüreğini ellerinle yar fazla canlar yakmasın

Ya rabbim haram mıdır bana yârin nazik teni bedeni

Ezelden beri çok şükür Rabbim bildim ben seni

Kavuştur yar ile beni Rabbim ne olur sen beni

Sen kavuşturmazsan Rabbim söyle elden ne gelir

Ya Rabbim sen kavuştur da o yar ne söylerse söylesin

Göreyim nur yüzünü her gün isterse beni candan sevmesin

Aşk yoluna bu kulun seven ağlayan canı kurban diye verilmesin

Sen kavuşturmazsan Rabbim söyle elden ne gelir

Ben sevdim Rabbim bu can için gülsün diye

Ağlayarak gözyaşı dökmesin mutlu olsun diye

Niyazım sana Rabbim sevenler çekmesin çile diye

Sen kavuşturmazsan Rabbim söyle elden ne gelir

Kul Mehmet’im sevince sevdiğinin aşkından ol emin

Sevgilinin sinesinde açar kokar çiçeklerden yasemin

Sevdiğinde gelsin aşk ile peşinde gayet emin

Sende sök yüreğini ellerinle yar fazla canlar yakmasın

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Kullar Sanma Yasta

Merhametli olmaya yetmedi ki zamanın

Şimdi feryat ile çıkar seninde o amanın

Önüne koymuşlar hakkındır ye samanın

Bir gün bitecek merhametsiz geçen zamanın

Ağlasan artık ne fayda artık kullar sanma yasta

Ayağın takılır sıratta düşersin cehennemde ateşe

Arasan da bulamazsın sana lazım olan can gülüşü

Vakit son çizgide son dakikada hesap ile bitişte

Bir gün bitecek merhametsiz geçen zamanın

Ağlasan artık ne fayda artık kullar sanma yasta

Beş vakit ezan sana dedi secde ile Rahman önünde eğil

Sen dedin gencim şimdi o bana şimdi lazım değil

Kararttın hayatları görmedin sanki oldun hayvandan fil

Bir gün bitecek merhametsiz geçen zamanın

Ağlasan artık ne fayda artık kullar sanma yasta

Gözlerin sanki gönlünle oldu başgardiyan

E artık sen şimdi git dermansız o derdine yan

Sana söylediler adam ol akıtma boşa kan

Bir gün bitecek merhametsiz geçen zamanın

Ağlasan artık ne fayda artık kullar sanma yasta

Hayatı sandın kumar namus ar desen yerlerde gezer

Merhameti olmayanı Yüce Allah ile kullar ne eyler

Ancak kul kendisi eker kendisi biçer bir metre bez ile gider

Bir gün bitecek merhametsiz geçen zamanın

Ağlasan artık ne fayda artık kullar sanma yasta

Yıktığın değildi duvar gönüldü kaçma altında kalacaksın

Mezar babanın yeri değil sanma ki rahat rahat yatacaksın

Hüsran içinde nefretinle zehrinle baş başa kendin kalacaksın

Bir gün bitecek merhametsiz geçen zamanın

Ağlasan artık ne fayda artık kullar sanma yasta

Arama artık merhameti ağlayarak an o zalim yıllarını

Nefret kin ateşi ile bağla uzanmayan o kollarını

Merhamet ekmedin tarlaya kurumuş dal görürsün,

 Şaşırarak bakma arama meyvelerini

Bir gün bitecek merhametsiz geçen zamanın

Ağlasan artık ne fayda artık kullar sanma yasta

Kul Mehmet’im soluma merhametsiz ayrılık havasını

Ömür geliyor sona bak gör saçında çıkan beyazını

Nur Kuran iman ile ol vur gönlüne gönüllere nişanını

Bir gün bitecek merhametsiz geçen zamanın

Ağlasan artık ne fayda artık kullar sanma yasta

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)