Ne zaman gezdiğimiz sahile gitsem sen yoksun
Şiir dolu gözlerine bakarak aşk dolu şiirler okuduğum
O şiir dolu gözlerinde de zaten yoktum
Bilmem amma ben neden senin yanındaydım
Sen benle değil kendi kendinle iken
Sonbahar rüzgârları gibi saçını okşarken
Yaz sıcağı gibi tenine kendimi umut diye sarılırken
Ben yanındaydım ama sen yoktun
O düşlerin arasında ben hep vardım sen yine yoktun
Bilmem amma ben neden senin yanındaydım
Sen benle değil kendi kendinle iken
Umut diyordum belki, umut taşımayandan
Sevda diyordum, sevda sahillerinde dolaşmayandan
Gülümser diyordum gülümsemeyi unutanda ne diye bekliyorsam
Ne diye yanında oluyorsam bilmem belki muamma
Bilmem amma ben neden senin yanındaydım
Sen benle değil kendi kendinle iken
Yanında otururken
Yalnızlığın elini tutarken koynunda yatarken
Yalnızlığın fısıltılı ürpertisi içimi yakarken
Sen sessizliğinle buz gibi dururken
Benimle konuşmadan sen yaşarken
Yoksa bu gerçek olmayan bir rüyamıydı
Umutlarımdan uzak
Senden uzak mı uzak bilinmez
Bilmem amma ben neden senin yanındaydım
Yoksa yalnız olan ben miydim, konuşmayan seninle
Sen benimle iken ben mi kendi kendimle iken
Ben miydim seninle konuşmayan
Aptallık bende şimdi anlıyorum
Gökyüzünde bulutlar gibi yüklü olmayan
Yağmur taşımayan bulutlar gibi boş olan
Sevmek için kapımda bekleyen sen miydin?
Ben hiç farkında olmayan bu bir rüya mı?
Gerçeğimi hatırlatan mı acaba
Yok, mu cevap veren bana anlatan
Ben miydim seninle konuşmayan
Aptallık bende şimdi anlıyorum
Mehmet Aluç (Kul Mehmet)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder