Ağlatma beni ey dilber bu can aşkı sende bulduysa
Aşk meyvesini gönlünde tatmak için umudu olsunsa
Lütuf edip gönlünü bağışla bana aşkım gönlüm senin oysa
Arayıp bu fakir gönlüm zenginliğini senin gönlünde buldu
Aşktan güzel yol var mıdır gönlü kuş gibi uçuran ileri geri
beri
Sevmezsen sen beni ben kalırım bu dünyada bir kemik deri
Bu gönlümün son durağı mutluluk yeri hanın senin gönlünün
yeri
Arayıp bu fakir gönlüm zenginliğini senin gönlünde buldu
Gel söndür aşkın ile yanan köz olan gönlümü sinemi
Seven gönlün kadri kıymeti kıymet vermemek mi?
Sana gülümseyerek kapında sabahlayan aşığı sevmemek mi?
Arayıp bu fakir gönlüm zenginliğini senin gönlünde buldu
Didarın çevirdin benden gönlümde yara var görmezsin
Terk eyledin gönül diyarımı halin nicedir sen bilmezsin
Seni seveni sevmedin aşk’sız sen hiç bu âlem de gülmezsin
Arayıp bu fakir gönlünüm zenginliğini senin gönlünde buldu
Kul Mehmet’im yar sözünü bağlamadın sen hala ikrara
Yolumu döndürdün ikrarsızlığınla yüksek çıkılmaz dağlara
Söyle nasıl ekeyim gül gülümsemezsen viran olmuş bağlara
Arayıp bu fakir gönlüm zenginliğini senin gönlünde buldu
Mehmet Aluç (Kul Mehmet)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder