Yalnızlık sevgisizlik ömre zarar

Bu gece kırgınım kendime

Hatta kızgınım kendime öylesine

Seni üzen aptallığıma üzgünüm böylesine

Zaman zaman her mekân da gülüşüne

Değişmeyen gözlerindeki bana anlamsız bakan ifadene

Seni anlamayan aptallığıma kızgınım

Sevda tek başına yaşanmazmış aşığınım

Yalnızlık tek başına yaşanmazmış aptalım

Sancılar içimde yüreğimde acılar içinde hayranınım dön bana

İçime yayılan sıcaklığınla gel bana bekliyorum seni yana yana

Aşkı içeyim gönlünde kana kana

Ne olur gel bana olalım yan yana

Tüm sancılarımı sar olalım can cana

Ne zamandır sensizim

Gittiğinde beri kimsesizim

Seni özlemeyi

Özlemini yaşam düzeyini

Özlüyorum güzelliğini

Bilemedim aşkının aşkımızın içinde 

Mutluluğumuz mutluğum yarınlarımız var olduğunu bilemedim

Değiştim 

Sen kadar olmazsa da az düzeldim

Artık anlamsız sözlerin içine sıkışmıyorum

Artık ne kendimle nede seninle savaşmıyorum

Tüm eksik yanlarımı senin içine kattım görebiliyorum

Artık kendimi anlayan bir yanım yok

Bizi anlayan gören tek bir yanım var

Canıma batan sensizlikte yok artık biz varız yar

Felç gibi bedenime inen anlamsız bakış açımda yok oldu gel de beni sar

Tek kendime kendimi ve seni anlamayan mazime günlerime kırgınım yar

yoruldum sensiz günleri yaşamaktan gel ne olur üstüme yağmadan kar

Gel seni kaybettikçe kaybolan beni çıkar yaşat her yer bana oldu dar

Gözlerim yorgun dizlerim hissiz yürüyemiyorum bahçemde sana yetiştirdim nar

Gel artık yar

Gel de beni sar

Çek şu gönlüme bir ayar

Gel de eyle beni bahtiyar

Gezdirme beni ne olursun diyar diyar

Arkanda dolaşayım seyyar seyyar

Yolda yürü iken sen yokken gönlüm uçurumlara kayar

Sen olunca gönlüm çiçeklere konar

Gönlüm bakışınla aşkı kâinata yayar

Gel artık sensiz yüreğim kanar

Sanki bitiyorum azar azar

Saatlerim seni dakika dakika sayar

İnandım ki yalnızlık sevgisizlik ömre zarar

Mehmet Aluç

Senin benim olmayan fikirlerimiz

Senin benim olmayan fikirlerimiz 

Ne kadar güzel olabilir yürüyüşlerimiz

Anlamsızdır gülüşlerimiz

Fikrimizle düşüncemizle güzeliz

Hayal ettiğimiz düşlerimizle özeliz

Yoksa sancılı yarınların kucağında öksüz

Beraber gezdiğimiz şehrin içinde köksüz

Ümitlerin içinde ümitsiz yolda dönüşsüz

Yaşarız beraberce formül ’süz

Mehmet Aluç

Hayal perdemde zaman ve ben şair

Hayal perdemde zaman

Çile yumaklarında sevgim var bana bakan

Deniz gibi çalkalanmayan kelimeleri kalemim ile gönlümdür yazan

Hislerimde duru mısralara koşan

Hüzün ’süz şehirlerde şiirler yazan

Hayal perdemde ben ve zaman

Kelimesiz’lik diyarına kelimeleri sevgi ile yazan

Gökyüzünde kayan yıldızlar gibi gönüllere akan

Hayal perdemde ben ve zaman ve şiirlerim

Hayal perdesinde gerçekleri yazan bir şair ve sevgim

Şiirler yazıyorum mutluluk ile gönüllere dolan

Susmuyorum

Ben sussam da mısralarım susturtmuyor

Yazıyorum

Dertli dizelere mısralara aşkı ekliyorum

Sancılara duyguları iliştiriyorum

Mahkûm duygulara gülümsemeler katıyorum

Hece ’siz sözlere anlam katarak şiir haline getirerek

Aşkı sevgiyi hisleri katıyorum

Şair yazdıkça yaşar

Okundukça yaşar

Yazmazsa da yaşar

Okunmazsa da yazar

Okuyucularının düşlerine şair koşar

Koşar yazar

Coşar yazar

Düşer yazar

Yazar bakar

Bakar hissiz kelimelere hislerini katar

Düşlere yüreğinin renklerini katar

Hecelere rüyalarını katarda yazar

Gönüllerde şiir ile yaşar

Pişmanlığın telaşlı kararlarını katmaz da yazar

Okuyucularına gönlündeki aşkı katarda yazar şair

Yüreklerdeki yangınları yazar bir bir

Renksiz utanç dolu kelimelere renk katarak

Utanç dolu kelimelere edep katarak yazar

Çocukların kuyruğu olamayan uçurtmalarına mısralardan kanat takar

Gönül yükü olanların yükünü alır şair

Güzellikler dolu gönlünden bakar

Düş görmeyen âşıklara düşler yazar

Susmuş dillere dil katar

Yurtsuz gönüllere yurt yapar

Sevmelerin imkânsızlığına ışıktır şair

Hayal perdemde ben ve zaman

Şiirlerim ve ben şair her an

Mısralarımla okuyucularının gülen gözlerine bakan

Okuyucularının gülen gözlerinde gezen ve yazan

Mehmet Aluç