Ömrüne sevinç elbisesini giydir
Sevinçle hayatın sırrına er gönlünü
güldür
Harama yaklaşma, kalbini üzme
Kalbini hep sevindir bataklıklarda
yüzme
Bir bulut gibi ömrün gelip geçmeden
Sen sevmeye devam et üzmeden
Sevgili ile dostlar sevmezse de devam
et
Kazanan sensin
Kaybeden onlar
Kin gütme sakın kalleşçe
Gönlünü sevgi ile yıka ol ana bahçe
Gece gündüz sakın gönül yıkma ver
cömertçe
Mutluluk olmadan gönül ne yapar deme
ol dervişçe
Mutluluğu gören göz nerede
Mutluluğu tattıran göz ol her yerde
Yüce Rahman gönlünde misafirdir
Kinle orayı kirletme Rahmandan utan o
her şeye muktedir
Rahmana teslim et gönlünü biçimlendir
Gerisine karışma
Sen Rahmana secdede şükür et yeter, her
söze karışma
Sonumuz bir avuç topraktır iyi bil, ahmaklaşma
Bilmem dünya malını ne eylersin
aptallaşma
Elinde biriktirme dağıt ne
biriktirirsin ağırlaşma
Rahman gönlünde bekler dağıtmanı
vermeni ne beklersin
Ölüm uykusu kucaklamadan ver dağıt ne
bakarsın
Mehmet Aluç