Sordun Mu Kendine

Hiç düşündün mü kaç kalp kırdın

Hayat denilen yolda nasıl yalnız kaldın

Halim ne olacak diye sordun mu kendine

Ne için geldin cihana bildin mi sordun mu kendine

Gam yükünü boşa topladın elinde tuttun

Aradın da sanki dengini mi buldun

Sararan yapraklar gibi soldun

Ne için geldin cihana bildin mi sordun mu kendine

Bilmedin irfan yolunun kuluyuz

İrfan yolunda ağaç olmuş dalıyız

Yüce Allah’a şükür eden kuluyuz

Ne için geldin cihana bildin mi sordun mu kendine

Yürürken kendinden yükseğe bakma

Hayat denilen yolda gönül yakma

Nefis ile şeytanı koluna takma

Ne için geldin cihana bildin mi sordun mu kendine

Dert değmesin gönül denilen kuşuna

Kederler değmesin kara kalem kaşına

Nefretin taşı değmesin başına

Ne için geldin cihana bildin mi sordun mu kendine

Gönlünde iman ile seyreyle alemi

Merhametle çıkar gönülde kalemi

Merhameti al yanına kul gönlüne katma elemi

Ne için geldin cihana bildin mi sordun mu kendine

Çöl olan gönül tarlasında açılsın güller

Gönül yıkan derdi ne bilsin gülenler

Kul Mehmet’im haydi yaraya dermanı sarsın bilenler

Ne için geldin cihana bildin mi sordun mu kendine

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Kul Hidayeti bekler mi ?

Hidayet doğru hak olan yol, Kuran yolunda olup olmadığımıza bağlıdır. Hidayet yüce Allah tarafında kula verilir ve nasip ederse kul hidayete erer Kur’an yolunda sapmadan yoluna devam eder. Bundan sonra batıl’a gittiği yolu terk eder, hak olan yolda hayatına devam eder.

Yüce Allah’ın kulunu darlıktan genişliğe, onun rızasına ulaşmada kolaylık uyum içinde yolunda gitmesine yardım eder.

“(Resulüm!) Onları hidayete / hak yola getirmek senin görevin değil, lâkin Allah dilediğini hidayete / doğru yola getirir.”(Bakara, 2/272),

“Bu müminler hâlâ öğrenmediler mi ki Allah dileseydi bütün insanları hidayet eder, doğru yola koyardı.”(Rad, 13/31);

“Hiç kötü işleri kendisine güzel görünen kimse, iyilik edip dürüst işler işleyen kimse gibi olur mu? Allah dilediğini dalalete / sapıklığa, dilediğini hidayete / doğru yola iletir. O halde o insanlardan ötürü üzülüp kendini mahvetme! Çünkü Allah onların bütün yaptıklarını bilir.”(Fatır, 35/8)

(Allah, dilediğine hidayet verir [İslamiyet’e ulaştırır], dilediğini dalalette bırakır.)[İbrahim 4]

Kul bekler mi hidayeti, hidayet gelince bilir mi kıymetini, bilinmez amma hidayet her kula nasip olmaz, hayat yolunda bekle kul yolun var bir nihayeti, merhamet ile olursan alırsın hidayetin tacını takarsın gönlüne, okursun.

Kur’an ayetlerini hece hece gönüllere gülümseyerek gönülleri gülümseterek…
Hayat ile ölüm arasında mesafe bir adım bile değil bir bakarsın yolun sonundasın, haberin yok, şaşırır kalırsın! Bırak nefretin ile kulun peşini bırakmazsan veremezsin inan son nefesini… İman olmalı kafada gönülde, adımlar olmalı camide namazda, olmamalı barda pavyonda…
Kur’an ile haktan merhamet alan merhamet dağıtır, şeytandan kin nefret alan nefret kin dağıtır bu bellidir bunu aksini söyleyecek bir yiğit var mıdır? Hak ile doldur heybeni yarın için, yalan dolan doldurursan yolda aç kalırsın sen vermeyince, sızlan bakalım ince ince, şeytan nefis sana gülünce…
Rahman sana gönül vermiş, nefret nefis şeytandan uzak dur demiş, sen uzak durmaz isen Rahman sana ne yapsın, iyilik sana ne yapsın, sana koşan kul nefretinle yıkılırsa ne yapsın? Var mı cevabı olan? Gönüllerimize huzur ile dolduran Rahman bizimle her an, görmez isen geçer zaman, sonunda ölüm gelir o an.

Ne ararsın, kendi gönül bağın var iken başka bağlarda? Önce kendi gönül bağında meyveler yetiştir dağıt, sonra izin al gir gönül bağlarına, sonra seyran eyle gönüldeki o güzelim bağları… Çıkarsın dağlara inmezsin merhametle bağlara kul ne yapsın, Rahman ne yapsın sana, hak ettiğini çektirecek elbet sana… Tarihi araştır merhamet ile olanlar gönüllerde yaşıyor, merhametsizler nefretleri ile lânet b. çukurunda lâneti ile batıyor, yatıyor.

İman ile hayatta nöbet tutmak var iken, nefret kin kapısında köle olmak niye? Ne geçecek eline? Kuru bir b. oda işe yaramıyor artık köylerde oda yakılmıyor, doğal gaza geçti herkes! Sen hala uyu uyanığım diye geçin ey salak!

Bak tarihine hepsi ilim irfanla besleniyordu, sen nefret ile beslen nah kazanırsın, gönül güzellikleri ile ecdadın kâinata güzellik saçarak fetih ediyordu, senin benim gibi yatmıyordu yan gelip ağız üstü hem adamda satmıyordu, nefret ile öne arkaya da bakmıyordu.

Sen hala kendi fikrini fikirsizin aklına köle et, sonrada insanları yok et, yok edince sende yok olacaksın, ağlayıp sızlanacaksın, fikirsizler basacak kıçına tekmeyi haydi uçurumdan hop hop aşağı… Güm güm aşağı… Düş kalk aşağı… Çıkmak için yukarı yol yok yok yok… Arama güzellik aşağıda, zaten her yer b…Çabuk düş kurtul, kurtaracak ip arama dün kesmiştin hatırla, ya da hatırlayacak akıl yok sende, düş aşağı yukarıya çıkacak yol yok.

Mehmet Aluç

Kaldığımız Handa Kapı Kapanır Yıkılır Han

Bak etrafına iman ile kardeşlik âleme sığmaz

Nefret ile gezenleri önüne katmış hiç durmaz

Bu iman ile kardeşlik bilin ki hiçbir gönlü yakmaz

Yalnız nefret kin ile olanları yakar yerinde durmaz

Biz bu âlemde kardeşlik iman ile uyandık

Nefret ile gezenleri mezar kazdık içine koyduk

Sabır ile gezdik biz sanmayın nefretinize uyduk

Son nefesinizi vermeden uyanın diye biz bekledik

Biz nefreti yazmayız merhamet ile gezeriz tarih yazarız

Nefret kini ile dolaşıp yakanın mezarını derinden kazarız

Yarınlarımıza bizler merhametle gülümseyerek bakarız

Sanmayın biz sizi nefretinizle adam yerine koyduk nefretinizle yakarız

Bakın tarihe nefret ile gezenler ölür iken kıvrandı

Sanmayın gittiği yerde melekler onlara iyi davrandı

Ateş ile yandılar sonsuz elem içinde kendileri istedi yandılar

Nefret ile şeytan peşinde gitmeyin dedik kendileri kandılar

Ecdadım gönlünde merhametle imanı cihanda gezdirdi

Nefret kin ile gezenlerin cümlesini canından bezdirdi

Aman dileyene eli kalkmadı dilemeyen ise ecel şerbeti içirdi

Cümle gönüllere iman ile edep hırkasını tevazu ile giydirdi

Bazen ava giderken avcı yolda kendisi avlanır

O av olma ile yüreği elem ile sızım sızım sızlanır

Tam kalkar iken birde kendi kurduğu tuzak ile yakalanır

Sanma sen ey avcı nefret kin sana bulaşmaz,

 İşte adaletin oku yüreğine böyle saplanır

Kul Mehmet’im herkese yeter bu güzel cennet cihan

Dertli gönüllere derman ile koş o derdine tercüman

Unutma kul sana kalmaz dünya bak unuttun yaşadığın imtihan

Hepimiz misafiriz bu dünyada kaldığımız handa kapı kapanır yıkılır han

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Kardeşlik Yoksa Nefret Kin Ah İle Ağlatır İnletir

Gel kardeşim kardeşliği yaşayalım yoksa şeytan kandırır

Birlik beraberlik olmazsa nefret kin çirkefli çamurlara yatırır

Kardeşlik değimlidir gönlü mutlulukla sevgi ile uyandırır

Kardeşlik yoksa nefret kin ah ile ağlatır inletir

Kardeşlik ile kavuşmayı dile âlem ile gönüllere dolmasın gam

Her önüne gelene gülünmez ki her gördüğüne denilmez ağam paşam

Nefret kin ile nasıl durursun ey kul bu yaşadığın değil ki yaşam

Kardeşlik yoksa nefret kin ah ile ağlatır inletir

Ey nefret kin ile gezen aciz kul ikilikten sana ne fayda

Gel gönlünü ikilikten sevgi ile arındır yoksa boğulursun yüzdüğün çayda

Gerçeği bilen arayan hiçbir zaman nefret kine bulaşmaz gezse bile ayda

Kardeşlik yoksa nefret kin ah ile ağlatır inletir

Yalancı düzenbazın gönlüne yoktur imanı

Ararda bulamaz derdine çare ile dermanı

Nur Kur’an da vardır derdinin dermanı ile fermanı

Kardeşlik yoksa nefret kin ah ile ağlatır inletir

Kul Mehmet’im der ki nefret ile yaşayan gel de yaptığından utan

Nefis şeytan ile zalim değimli seni nefreti ile tutan

Sen değimlisin onların peşinde giden aşk ile sevgiyi imanı unutan

Kardeşlik yoksa nefret kin ah ile ağlatır inletir

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Merhametle İmanın İle Yolda Çıkan Kulları Durma Vakit Geçirmeden Uyar

Ey nefsim iman ile yaşarsan eğmezsin kimse önünde başın

Rahman önünde mutlulukla edersin büyüklüğüne şükürle secde akmaz gözyaşın

Rahman a teslimiyetle teslim oldun artık kendin özgürsün ayağına takılmaz nefret taşın

Nur Kur’an’ı Nur Sünneti taşı gönlünde kulun yardımına koş ahirette Nur Resul yanına taşın

İman ile gezersen merhamet gezer seninle bu âlemde hayran olur melekler yürüyüşüne

Dünya malı tutkusu nefis şeytan kirli paslı zinciri olmaz gönlünde hayran olur kullar gülüşüne

Mal mülk dünya malı sakın gelmezsin çok hoş sonra mezarının içi olur bomboş

Kâinat denilen değirmende imanla olursan öğütmez seni fikirsizlikle olursun âlemde sen hoş

Nur Kur’an Nur Sünnet ile yaşa şaşmaz yolun nefis şeytan san yaklaşmaz haddin bilir boyunu aşmaz

Dünya denizinde saadet içinde yüzersin yolun olsa da uzun deniz senin boyunu hiç aşmaz

Fikirsiz fikirler şeytan ve yoldaşınındır sakın ola nur Kur’an Nur sünnet var iken sen kanma

Gidersen fikirsiz fikirlerin ve şeytan peşinde hem dünyan hem de ne olur ahiretini yakma

Şeytan ve fikirsizlerin gayesi bilir misin seni önüne geleni Nur Kur’an Nur Sünneti inkâr ettirme nedeni

Sen sakın yanında her an olan Yüce Allah Nur Kur’an ve Sünnet var iken unutma seni yoktan var edeni

Kim imanı ile yaşarsa bu âlemde hem kendisi hem de diğer kullar onunla beraber huzur duyar

Haydi, sende gönlündeki merhamet ile iman ile yolda çıkan kulları durma vakit geçirmeden uyar

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Matemde Kalmış Gibi Durma Silkelen

Aşk ile iman etmek, gönülde hiç saklanmaz

Saklamak, insanlığın bilgisine fayda sağlamaz

Her adımında sözünde davranışında, belli olur

Onunla yaşayan ve yaşatan, mutlu mesut olur

Saklanırsa gönülde, gönüle hayata zevk vermez

Gerçek manada o kapıdan içeriye girilip, alınan fayda etmez

İcraata dönmez ise gerçek olmaz, asılsız kalır deva vermez

Onunla yaşayan ve yaşatan, mutlu mesut olur

Ezelden söz verdik aşk ile gönülden, ne çabuk unuttun

Gökler yoktu belki altındaydı demedin mi, Elestü bi-Rabbiküm

Muhkem dur ayaklarınla gönlünle, sana kudret verdi Kudret sahibi, oldun üstün

Matemde kalmış gibi durma, silkelen dereyi görmeden de verme, peşin hüküm

Saklama, saklarsan sana fayda ile vefa vermez, imanın merhameti aşkı ile yürü

Bağlılığın zora girer, göstermek gerekir, düşme kendinle kara savaşa, elinde olsun hoşgörü

Kendinde görmen lazım, özüne layık mı, sen ona layık mısın diye, kabul eden olduğun bilinmeli

Matemde kalmış gibi durma, silkelen dereyi görmeden de verme, peşin hüküm

Anla bil bakalım hayat bilmecemidir değimlidir

Yoksa kusurları görünce söylemeden silmece midir?

Bugünkü kazandığın tavuk yarınki komşunun kazdan iyidir

Yüce Allah âlemde her şeye kadirdir

Unutma sakın kuşkulu uykuda her zaman evin bekçisidir

Kul Mehmet’im, sen var bildiğine saklama kabul eden ol, ol vasıl

Paylaş iman ile aşkını, kendinle içinde konuşma, fısıl fısıl

Paylaş, söyle bakalım o zaman, bunların tadı rengi nasıl

Matemde kalmış gibi durma, silkelen dereyi görmeden de verme, peşin hüküm

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Emek = Alın Teri = Helal Kazanmak = Helal Yemek-1

Alın teri emek harcamayan emeğin hakkını inan hiç veremez

Emeğin hakkını veremeyen insanların gerçek hakkını veremez

İnsanların hakkını vermeyen ülkenin hakkını inan veremez

Zaten bunların hakkını veremeyen hepsi alır da kendi yer gülemez

Alın teri harcamayan emek harcamayan helal olanı hiç yemez

Helali yemeyen olana alışık olmayan haramı yer hiç doymaz

Hiç doymayana ülkeyi verin yer daha yok mu der önüne hiç bakmaz

Önüne bakmayarak insanları görmeyen ter emek onlar nedir der

Emek demek ter demek ter demek helal kazanıp da helal yemek demek

Yan gelip yatmak ne demek çalışmadan kazanıp yan üstü gelip yemek

Yan gelip yatmak ne demek emek harcamadan faizle kazanıp yemek

Faizle kazanmak insanları soymak cehenneme düşmek yanmak demek

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Aşkın Yolu Gönlün Kapısını Açmakla Başlar

                                 

Karanlık sokağın başında karanlık düşüncelerle gezen kulun gönlüne aşk düşerse, dünyası ile sokaklar aydınlanır, gönlü kuş olur âlemi uçarak gezer. Bir mum gibi yanar etrafına da ışık saçar. Hayran kalır aşk'a, aşk ona hayran olur, kullar ondaki aşkı bilemez, ona deli der güler geçer gider. Şeytan da olmayan bir hal ve bundan dolayı insanı kıskanır, onu da kendi halinde olmasını ister, çabalar durur. Yüce Allah’ın gönüle yerleştirdiği bir güzelliktir. Kalplerimiz aşk mührünü vurdu ve kulu âleme gönderdi, kapısını açması için de kadını yarattı, yanına gönderdi.

Ama bu aşk yüce Allah’ı unutarak, sadece sevdiğimiz kadını aşk ile sevmesi olmaz, o zaman değerini yitirir gider. Aşkın yolu gönlün kapısını açmakla başlar, sanki daha önce gördüm seni sözleri sevinci ile devam eder gider. Görmesin o göz üzüm karası gözleri, selvi boyluyu, salınarak yürüyeni, o zaman dünya ayağının altından kayar gider…

sen gönlümde beni seviyor iken

ben seni gönlümde seviyor iken

söyle sene ey üzüm gözlüm selvi boylum
kim alır seni benden gönlümde isen
ben senin gönlünde isem beni senden kim koparır
kim koparır beni senden
sen bana gülümser isen
ben seni candan sever isem
ayrılığa kapımızı kapatmış iken
aşkın sahilinde gezer iken el ele
ölümden başka ne ayıra bilir ki bizi

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Emek = Alın Teri = Helal Kazanmak = Helal Yemek -1-

Alın teri emek harcamayan emeğin hakkını inan hiç veremez

Emeğin hakkını veremeyen insanların gerçek hakkını veremez

İnsanların hakkını vermeyen ülkenin hakkını inan veremez

Zaten bunların hakkını veremeyen hepsi alır da kendi yer gülemez

Alın teri harcamayan emek harcamayan helal olanı hiç yemez

Helali yemeyen olana alışık olmayan haramı yer hiç doymaz

Hiç doymayana ülkeyi verin yer daha yok mu der önüne hiç bakmaz

Önüne bakmayarak insanları görmeyen ter emek onlar nedir der

Emek demek ter demek ter demek helal kazanıp da helal yemek demek

Yan gelip yatmak ne demek çalışmadan kazanıp yan üstü gelip yemek

Yan gelip yatmak ne demek emek harcamadan faizle kazanıp yemek

Faizle kazanmak insanları soymak cehenneme düşmek yanmak demek

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Sen ağlama Filistinli küçük kız -2-

Sen ağlama Filistinli küçük kız

İçten selamını aldım götürüyorum

Sana söyleyecek kelamım şimdi yok

Gözündeki gönlündeki İmanın özünü de alıyorum

Gönlüme yerleştiriyorum artık gönül gönüleyiz

Filistinli küçük kız

Ağlaman yüreğimi yakıyor

Gözyaşlarını umutlarınla silmek isterdim ama şimdi sadece…

Sen sensin aslında yüreğinle

Ama ben ben değilim aslında

Aldılar beni benden almayın diyemedim direnemedim

Koşamadım senin hayallerin çalınırken

Biliyorum hayallerin hiç senin olmadı

Uzaktan bakışındaki masumluğunla baktın

Uzattın elini kırdılar

Kırmayın diyemedim

Karışmayın sözünü söyleyemedim

Ben geleceğim gelmezsem

Seni mutlu edecek geleceğinle selam göndereceğim

Hatta yüreğine kocaman bir gülümseme göndereceğim

Senin gençlik yüreğinde olmak ve yaşamak için

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Atışma (Ne olacak bu ümmetin hali)

 

           

Gel seninle atışalım

Doğru yolda buluşalım

Yalanla gerçeği ayrıştıralım

Hoş geldin atışmaya

Selam verdim geldim işte

Derdin var ilk görünüşte

Ah çekersin bir nefeste

Hoş geldin sende atışmaya

Hangi derdimizi söyleyeyim

Çare yanımızda mı bilelim

Uzak illere mi gideyim

Ne olacak bu ümmetin hali

Bölünmüşüz paramparça

Önüne gelen atar fırça

Ben söylerim sen anladıkça

Her şeyin derdi Yüce nur Kuran

Her şeyin devası nur sünnet

Evlerimizde duvar da asılı

Ölen olursa kapağı açılı

Halimiz ağır yaralı

Ne olacak bu ümmetin hali

Az olmalı delikanlı

Sonrasında ağır başlı

Gidişimiz çift taraflı

Yüreğimizde Allah sevgisi eksik

Söyledikçe kimse duymaz

Duyan olsa hiç uymaz

Allah sevgisi kula uymaz

Ne olacak bu ümmetin hali

Yıkılmalı şüphenin kiri

Arkasında parçalamalı gafletin zinciri

Kuran Sünnet olmalı kalbimizin gülü

Her şeyin derdi Yüce nur Kuran

Her şeyin devası nur sünnet

Gaflet dediğin gök kubbe gibi gönülde

Yıkmak için gerekli güçlü sevgi

Hani nerde kullarda gerçek bilgi

Ne olacak bu ümmetin hali

Gönül kapısıdır iman

Adaletin başıdır iman

Kula lazımdır ilim irfan

İmanla yıkanmalı vicdan

Ümmetiz demeliyiz hep bir ağızdan

Ağız dersen küfür dolu

Gönül dersen dünya malı dolu

İman için yer yok dolu sağı solu

Ne olacak bu ümmetin hali

Cenneti kazanılmaz bedavadan

Salih amel yoksa çık sen durma yoldan

Birbirimizi sevmeliyiz her iki koldan candan

Ümmetiz demeliyiz hep bir gönülden ağızdan

Yollarımız diken dolu

Yollar desen karışık değil hayat yolu

Yüreklerim ise acı dolu

Ne olacak bu ümmetin hali

Kur’an sünnet ile yollar durulur

Merhametle acılar gözyaşlarına çare bulunur

Kul Kur’an Sünnet ile aslına döner umulur

İşte birlik beraberlikle cümle ateşler söner

Kul Kur’an Sünnet ile aslına döner

Dönmeye adım atacak halimiz yüzümüz yok

Nefret kin zan gönülde birikmiş çok

Helal kazanmayız helale karnımız tok

Nasıl vicdanın kapısı açılacak

Nasıl Kur’an Sünnet gönülde olacak stok

Bize lazım az biraz gayret

Ondan sonra sen gel sabret

Kur’an Sünnetle yaşa kalırsın hayret

Arkasında zaten gelir gayret

 Yüce Allah’a Kuran Sünnet’e vardır hasret

İnsanları vuslat kapısına getirmek gerek

Teslim olmak lazım dersin

Vecde dalmak gerekir eksik dersin

Namaz kılmak gerekir dersin

Biz bunlardan uzağız nasıl gelirler dersin

Önce yıkılmalı şuursuz çaba

Söylemlerimiz ise çok kaba

Merhametli olmak için eylemeli çaba

Anlatılmalı İslam önce akrabaya

Herkese gülümseyerek diyelim merhaba

Az gayretle edelim çaba

Çaba dersin onlar yaba anlar

Birbirine güvenmez cümle canlar

Etrafımızda Siyonistler nefret sağarlar

Birbirine güvenmez insanlar

Söyle şimdi ne olacak bu ümmetin hali

Yılanın başını ezmek gerek

Bunun için beraberlikle hak yolda yürüyerek

Fikrimiz zikrim hak olmalı müşterek

Sözler olmamalı zehir zemberek

Bize İslam ruhu gerek

Bunu da Kur’an sünnette var varırız inceleyerek

Buda olmazsa yatakta geberek

Fazla söz söyleme yeter haydi gidek

Çok güzel söyledin kardeşim

Önce insan sonra kul olmak gerek

Hayatı yaşamalıyız bilerek

Merhametle gülümseyerek

Gönülleri birleştirerek

İyiyi kötüyü ayırt ederek

Şeytana da birliktelikle azap gerek

Haydi, gidelim uzun yol var yola yolcu gerek

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Olgular Dayatmalar Bizleri Öyle Bir Hale Getirdi Ki Bizi, Sadece Onların Dediklerini Yaptıklarını Benimser Hale Gelmişiz…

İnanmak çok güzeldir, hele iman eden olmak daha da güzeldir, ama neye inanmak veya neye iman etmek işte asıl mesele budur. Yaşadığın hayatına ve onu sana dayatmalar ile boş vaatler ile sana sunulana inana bilirsin veya bu yaşadığına dinde diyebilirsin, nefsine inanabilirsin, dayatmalara inanabilirsin ama iman etmeye gelince, Yüce Allah ‘a Kitabına nur peygamberine iman etmek yerine aşka bir şeye iman edersen o zaman-buna iman etmek değil ,iman etmemek,imansız yaşamak– yanlış yoldasın uçuruma koşuyorsun hatta cehenneme uçarak gidiyorsun. 
 
Eğer kalbini veya gönül kapını Yüce Allah’a Nur Resule açmadı isen, yön olarak o yönü seçmedin ve yürümüyor isen nereye açarsan aç boştur ve geçersizdir. İşte buna inanmak ve iman etmek güzeldir. Bundan gayrisi şeytan ve nefis ve zalim peşinde gitmek ona inanmak ve sonunda hüsranı yaşamaktır.”İyi” ve Kötüyü” bize anlatacak olan gösterecek olan çok önemlidir. Sen Nur Kuran ve Sünnet ile bakmazsan yanılırsın niye mi, beşeriz şaşarız bugün beyaz dediğimize yarın kirli beyaz, karamış beyaz yok, yok yok bu siyah beyaz değil karasız aklını bir yere gerçek olana sabitlemeyen insanın o anlık sözüne itibar edilmez ve güvenilmez, hem insan ölümlü değil mi? Ölümsüz olan var iken ölümlü olanın fikri ile yaşamakta nedir?

Olgular dayatmalar bizleri öyle bir hale getirdi ki bizi, sadece onların dediklerini yaptıklarını benimser hale gelmişiz ki, onların çizdiklerinden başka bir şey yapamaz ve onlarsız mutlu olamıyoruz. Dinmiş! İhlâs’mış! İbadetmiş bizim için basit bir isim olmaktan öteye geçmeyen terimler olarak kaldı. Zulüm varmış aman rahat duralardı veya Siyonizm’in uşaklarının etiketlediği dinsiz imansızların önüne bir -İslam-terimi koyarak ortaya çıkardığı zalimleri dinle alakaları varmış gibi lanse ederek o güzelim nur-cihat-kelimesini zulmün önüne yamayarak insanları katl edenleri dinde varmış gibi lanse ederek vahşice insan katl etmeleri ile İslâmı karalamalarına inanarak o güzelim Mukaddes dini karalamalarına seyirci bırakmaları ve bizimde inanmamız bizim için zulüm ve onlara köle olarak kalmamıza sebebiyet vermektedir, Yazıklar olsun bize ki önümüzde Nur Kuran Nur saçan nur kokan Peygamberin (S.A.V.) sünneti var iken dinsiz imansızların sözüne itibar ediyoruz. Aklımız, izanımız adımlarımız Nur Kur’an ve sünnete doğru değilse yanlış yoldayız yanlışı yaşıyoruz! Rabbim hakkımızda hayırlısını nasip etsin kardeşim, selam ve dua ile kalın muhabbetle kucaklarım kardeşimi.
 
Sen ağlama küçük kız zalim olanlar özgürlüğünü yarınını aldılar seni bıraktılar
Ya peki ben ne yaptım senin yarını almalarına göz yumdum
Beni benden alıp koparmalarına göz yumdum ağlayamadım sessiz kaldım
Sen ağla küçük kız sesini bir duyan insan çıkar belki senin gibi ağlayan
Ağla gözyaşlarınla zalimi boğ küçük masum kız belki ben gözyaşlarınla dirilirim
Belki sen sancılara son vereceksin ağlama küçük kız dayanamam ağlama kahr olurum
Sileyim gözyaşların gel kucağıma ağlama sen dur ben senin yerine ağlayarak ayağa kalkayım
Silkeleneyim bana o gözlerindeki umuttan ver küçük kız
Gözlerin gibi doğan güneşi ver gözlerime küçük kız 

sen ağlama dayanamam kahr olurum
Ölürüm desem de ölemem, ölüm bundan daha beter olur, sana sahip çıkamadığım için
Ölüm azap değil tarifi mümkün olmayan demektir sana sahip çıkamadığım için
Haydi, tut ellerimde al götür beni düşlerinin ülkesine
Sen kal orada ben düşlerin için çıkayım yola
Sen sadece gülümse küçük kız
Ben ağlarım senin yerine

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Sen ağlama Filistinli küçük kız...

Sen ağlama Filistinli küçük kız zalimler özgürlüğünü yarınını aldılar seni bıraktılar

Ya peki ben ne yaptım senin yarını almalarına göz yumdum

Beni benden alıp koparmalarına göz yumdum ağlayamadım sessiz kaldım

Sen ağla küçük kız sesini bir duyan insan çıkar belki senin gibi ağlayan

Ağla gözyaşlarınla zalimi boğ küçük masum kız belki ben gözyaşlarınla dirilirim

Belki sen sancılara son vereceksin ağlama küçük kız dayanamam ağlama kahr olurum

Sileyim gözyaşların gel kucağıma ağlama sen dur ben senin yerine ağlayarak ayağa kalkayım

Silkeleneyim bana o gözlerindeki umuttan ver küçük kız

Gözlerin gibi doğan güneşi ver gözlerime küçük kız sen ağlama dayanamam kahr olurum

Ölürüm desem de ölemem, ölüm bundan daha beter olur, sana sahip çıkamadığım için

Ölüm azap değil tarifi mümkün olmayan demektir sana sahip çıkamadığım için

Haydi, tut ellerimde al götür beni düşlerinin ülkesine

Sen kal orada ben düşlerin için çıkayım yola

Sen sadece gülümse küçük kız

Ben ağlarım senin yerine

Oyun çok büyük bozmam gerekir

Yerine yenisini senin hayallerine götüreni koymam gerekir küçük kız

Senin gönlüne diken batmasın üzülürüm küçük kız

Ver o dikeni bana ben saplarım gönlüme korkma küçük kız

Acıtmaz diri tutar feryadını çağrıştırır dayanılmaz sancını duyarım belki

Derinlere saplansam da bu ok beni o korkunç derinlikten kurtarır

Sana kendime yeni limanlar kurmak

Umutlarımıza açılan yeni bir kapı bulmak için önünde durmak için

Gidiyorum küçük kız sen bekle beni burada

Ben geleceğim gelmezsem

Seni mutlu edecek geleceğinle selam göndereceğim

Hatta yüreğine kocaman bir gülümseme göndereceğim

Senin gençlik yüreğinde olmak ve yaşamak için

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Yarına Koşturan Sözlerin Umutların Sokağında…

Umutsuzluk denilen his, insanı kemiren başını taşlara vurduran, çaresizlik onu takip eden elini kolunu bağlayan ve ardında ölüm gibi sessiz bırakan bu üç hal durum kelime mümin için hiçbir anlam taşımaz. Umutsuzluk, çaresizlik ve ölüm üçlüsü mümin için anlam ifade etmeyen Âlemleri yaratan yüce Allah(C.C.) teslimiyet ile anında yok olan bir olgu ve histir… Umutsuzluk müminde yoktur, olamaz her derdin çaresi umudu, sabır ile Rahmanda vardır bilir. Çaresizlik ise zaten kul çaresiz olduğunu bildiği ve Rahmana sığındığı anda çaresizliğine dertlerine, yine sabır ile çareler bulur, ölüm denilen inançsız kulların korkulu rüyası, mümin için yeniden sonsuz hayatın köprüsüdür. Rahman ve gül kokan Resul ile buluşma visaldir.

Mümin yüreğinde, hain düşüncelerin çırpınışlarına hiçbir zaman inancı gereği yer vermez, hatta fırtınasını estirtmez, hasret yüreğinde sahilde kayaları vuran dalgalar gibi yüreğini vursa da vuslatın en sonunda geleceğini bilir, fazlası ile üzülmez ve yine sabır dua ile Rahman’dan yardım ile bekler. Hayatın her anına birlikte rahat uyuyarak aralarında çelişki, vesvese katmadan her an yakalanmış bir sevda gibi, Rahmana teslimiyet ve ondan gelecek her türlü yardımı, sabır vadisinde denizinde yüzerek, sabırla ömrünü tamamlamanın ve beraber yaşadığı insanlara da, yardım ederek merhameti ile derman olmanın, peşinde hayatına devam eder.

Hem kendisi hem de diğer insanların geleceği için, güzel hayaller kuran ve bu yolda çalışan kulun haline inançsız olan, hiçbir zaman akıl ve sırrına erişemez, boş gözlerle anlamsız gözlerle bu halini anlatan, boş sözlerin sahilinde şaşkın gezerek bakar. Tabi idrak ederde imanı anlamaya gönlüne almaya kalktığı anda her şeyi anlar tebessüm ile gülümser, gözlerinde sevinç ve mutluluk yaşları şükür ile dökülür. Artık o kulda her an çaresine derman geleceğini ve âlemler yaratan yüceler yücesi, kerem Rahmet sahibine teslimiyet ile anlar ve o anlamsızlıklar ve kaos dolu başka düşüncesizlik, anaforunda kurtularak her an gülümseyerek hayatına devam eder.



Her gün artık yeni bir gülümseme ile uyanır, hayatın ne kadar kolay olduğunu-zorluk olsa da her zorluktan sonra kolaylığın geleceğini bilerek- anlar ve zorda olanlara yardım eli uzatır ve her an gülümser. Hayatın sonuna doğru gittiği ve bitmeye doğru gittiğini ve sonucunda yok olmayacağını ve yeni hayat ile hayat bulamayacağını bilir, eski anını unutur yeni hayatın başlangıcı ve vuslat ve visal ile karşılaşacağı ölüm için iyilikler yaparak, hayat heybesinin içini doldurmanın peşinde gülümseyerek koşar koşar koşar.


Artık nedensiz değildir, öylesine sakindir çıkarsız her şeyi sevmenin ikliminde diğer insanlar ile gezmenin, güzel ve çıkarsız hayaller ile el ele omuz omuza yaşamanın tadını çıkarır, işte iman ve teslimiyet böylesine güzel ve mutluluk vericidir. İşte bu nedenle şeytan ve yardakçıları kulun bu mutluluğu yaşamasına izin vermemenin telaşında olduğu gibi, kendisi de yaşayamaz! Sen anlarsın koskocaman âlemlere sığmayan iman aşkını yaşarsın ve ötelere taşırsın, bundan başka mutluluk var mıdır? Yüreğinde kıpır kıpır yarına koşturan sözlerin umutların sokağında huzur içinde yaşamaktan daha güzel ne vardır?Selam ve dua ile kalın kardeşlerim,muhabbetle kucaklarım cümlenizi.

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)