Kul Hidayeti bekler mi ?

Hidayet doğru hak olan yol, Kuran yolunda olup olmadığımıza bağlıdır. Hidayet yüce Allah tarafında kula verilir ve nasip ederse kul hidayete erer Kur’an yolunda sapmadan yoluna devam eder. Bundan sonra batıl’a gittiği yolu terk eder, hak olan yolda hayatına devam eder.

Yüce Allah’ın kulunu darlıktan genişliğe, onun rızasına ulaşmada kolaylık uyum içinde yolunda gitmesine yardım eder.

“(Resulüm!) Onları hidayete / hak yola getirmek senin görevin değil, lâkin Allah dilediğini hidayete / doğru yola getirir.”(Bakara, 2/272),

“Bu müminler hâlâ öğrenmediler mi ki Allah dileseydi bütün insanları hidayet eder, doğru yola koyardı.”(Rad, 13/31);

“Hiç kötü işleri kendisine güzel görünen kimse, iyilik edip dürüst işler işleyen kimse gibi olur mu? Allah dilediğini dalalete / sapıklığa, dilediğini hidayete / doğru yola iletir. O halde o insanlardan ötürü üzülüp kendini mahvetme! Çünkü Allah onların bütün yaptıklarını bilir.”(Fatır, 35/8)

(Allah, dilediğine hidayet verir [İslamiyet’e ulaştırır], dilediğini dalalette bırakır.)[İbrahim 4]

Kul bekler mi hidayeti, hidayet gelince bilir mi kıymetini, bilinmez amma hidayet her kula nasip olmaz, hayat yolunda bekle kul yolun var bir nihayeti, merhamet ile olursan alırsın hidayetin tacını takarsın gönlüne, okursun.

Kur’an ayetlerini hece hece gönüllere gülümseyerek gönülleri gülümseterek…
Hayat ile ölüm arasında mesafe bir adım bile değil bir bakarsın yolun sonundasın, haberin yok, şaşırır kalırsın! Bırak nefretin ile kulun peşini bırakmazsan veremezsin inan son nefesini… İman olmalı kafada gönülde, adımlar olmalı camide namazda, olmamalı barda pavyonda…
Kur’an ile haktan merhamet alan merhamet dağıtır, şeytandan kin nefret alan nefret kin dağıtır bu bellidir bunu aksini söyleyecek bir yiğit var mıdır? Hak ile doldur heybeni yarın için, yalan dolan doldurursan yolda aç kalırsın sen vermeyince, sızlan bakalım ince ince, şeytan nefis sana gülünce…
Rahman sana gönül vermiş, nefret nefis şeytandan uzak dur demiş, sen uzak durmaz isen Rahman sana ne yapsın, iyilik sana ne yapsın, sana koşan kul nefretinle yıkılırsa ne yapsın? Var mı cevabı olan? Gönüllerimize huzur ile dolduran Rahman bizimle her an, görmez isen geçer zaman, sonunda ölüm gelir o an.

Ne ararsın, kendi gönül bağın var iken başka bağlarda? Önce kendi gönül bağında meyveler yetiştir dağıt, sonra izin al gir gönül bağlarına, sonra seyran eyle gönüldeki o güzelim bağları… Çıkarsın dağlara inmezsin merhametle bağlara kul ne yapsın, Rahman ne yapsın sana, hak ettiğini çektirecek elbet sana… Tarihi araştır merhamet ile olanlar gönüllerde yaşıyor, merhametsizler nefretleri ile lânet b. çukurunda lâneti ile batıyor, yatıyor.

İman ile hayatta nöbet tutmak var iken, nefret kin kapısında köle olmak niye? Ne geçecek eline? Kuru bir b. oda işe yaramıyor artık köylerde oda yakılmıyor, doğal gaza geçti herkes! Sen hala uyu uyanığım diye geçin ey salak!

Bak tarihine hepsi ilim irfanla besleniyordu, sen nefret ile beslen nah kazanırsın, gönül güzellikleri ile ecdadın kâinata güzellik saçarak fetih ediyordu, senin benim gibi yatmıyordu yan gelip ağız üstü hem adamda satmıyordu, nefret ile öne arkaya da bakmıyordu.

Sen hala kendi fikrini fikirsizin aklına köle et, sonrada insanları yok et, yok edince sende yok olacaksın, ağlayıp sızlanacaksın, fikirsizler basacak kıçına tekmeyi haydi uçurumdan hop hop aşağı… Güm güm aşağı… Düş kalk aşağı… Çıkmak için yukarı yol yok yok yok… Arama güzellik aşağıda, zaten her yer b…Çabuk düş kurtul, kurtaracak ip arama dün kesmiştin hatırla, ya da hatırlayacak akıl yok sende, düş aşağı yukarıya çıkacak yol yok.

Mehmet Aluç