Aşkın Yolu Gönlün Kapısını Açmakla Başlar

                                 

Karanlık sokağın başında karanlık düşüncelerle gezen kulun gönlüne aşk düşerse, dünyası ile sokaklar aydınlanır, gönlü kuş olur âlemi uçarak gezer. Bir mum gibi yanar etrafına da ışık saçar. Hayran kalır aşk'a, aşk ona hayran olur, kullar ondaki aşkı bilemez, ona deli der güler geçer gider. Şeytan da olmayan bir hal ve bundan dolayı insanı kıskanır, onu da kendi halinde olmasını ister, çabalar durur. Yüce Allah’ın gönüle yerleştirdiği bir güzelliktir. Kalplerimiz aşk mührünü vurdu ve kulu âleme gönderdi, kapısını açması için de kadını yarattı, yanına gönderdi.

Ama bu aşk yüce Allah’ı unutarak, sadece sevdiğimiz kadını aşk ile sevmesi olmaz, o zaman değerini yitirir gider. Aşkın yolu gönlün kapısını açmakla başlar, sanki daha önce gördüm seni sözleri sevinci ile devam eder gider. Görmesin o göz üzüm karası gözleri, selvi boyluyu, salınarak yürüyeni, o zaman dünya ayağının altından kayar gider…

sen gönlümde beni seviyor iken

ben seni gönlümde seviyor iken

söyle sene ey üzüm gözlüm selvi boylum
kim alır seni benden gönlümde isen
ben senin gönlünde isem beni senden kim koparır
kim koparır beni senden
sen bana gülümser isen
ben seni candan sever isem
ayrılığa kapımızı kapatmış iken
aşkın sahilinde gezer iken el ele
ölümden başka ne ayıra bilir ki bizi

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)