Matemde Kalmış Gibi Durma Silkelen

Aşk ile iman etmek, gönülde hiç saklanmaz

Saklamak, insanlığın bilgisine fayda sağlamaz

Her adımında sözünde davranışında, belli olur

Onunla yaşayan ve yaşatan, mutlu mesut olur

Saklanırsa gönülde, gönüle hayata zevk vermez

Gerçek manada o kapıdan içeriye girilip, alınan fayda etmez

İcraata dönmez ise gerçek olmaz, asılsız kalır deva vermez

Onunla yaşayan ve yaşatan, mutlu mesut olur

Ezelden söz verdik aşk ile gönülden, ne çabuk unuttun

Gökler yoktu belki altındaydı demedin mi, Elestü bi-Rabbiküm

Muhkem dur ayaklarınla gönlünle, sana kudret verdi Kudret sahibi, oldun üstün

Matemde kalmış gibi durma, silkelen dereyi görmeden de verme, peşin hüküm

Saklama, saklarsan sana fayda ile vefa vermez, imanın merhameti aşkı ile yürü

Bağlılığın zora girer, göstermek gerekir, düşme kendinle kara savaşa, elinde olsun hoşgörü

Kendinde görmen lazım, özüne layık mı, sen ona layık mısın diye, kabul eden olduğun bilinmeli

Matemde kalmış gibi durma, silkelen dereyi görmeden de verme, peşin hüküm

Anla bil bakalım hayat bilmecemidir değimlidir

Yoksa kusurları görünce söylemeden silmece midir?

Bugünkü kazandığın tavuk yarınki komşunun kazdan iyidir

Yüce Allah âlemde her şeye kadirdir

Unutma sakın kuşkulu uykuda her zaman evin bekçisidir

Kul Mehmet’im, sen var bildiğine saklama kabul eden ol, ol vasıl

Paylaş iman ile aşkını, kendinle içinde konuşma, fısıl fısıl

Paylaş, söyle bakalım o zaman, bunların tadı rengi nasıl

Matemde kalmış gibi durma, silkelen dereyi görmeden de verme, peşin hüküm

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)