Eline ne
geçti koca bir hiçten başka
Terk ettin
kaçtın gittin mutlu mu oldun
Yıktın gittin
yıkan mutlu mu olur bildin
Yıktın yıkıldın
mutsuz ettin mutsuzluğa koştun
Okuyamadın gönlümdeki
tertemiz aşkı
Gönlüme seni
yazdım karaladın gittin
Gözlerimde akan
yaşta sen vardın görmedin
Yaşı görmedin
yaş gibi damlayarak yıkan Nehir’e koştun
Şeklinle kendini
gurura benliğe kaptırdın
Anlamsız sözler
içinde anlamsızca kayboldun
Seni tüketecek
yılların peşinde koşarak coştun
Tüketecek yılları
görmeden yakan rüzgârların içinde yok oldun
Gönlümdeki hasreti
ben söktüm attım
Onun içine
azda mutluluk kattım yaşadım doğruldum
Kalbimde gönlümde
izlerini sildim mutlulukla arkadaş oldum
Sen mutsuzluğu
görmeden kendini uçurumlardan aşağıya attın
Kul Mehmet’im
zaman her zaman doğru olanın yanında
Zamanın yanında
mutluluk onun arkasında kolunda
Sabır dersen
kul için içinde az dolaşmak gerek mutluluğa varmak için
Sabırda da sabrın
yoksa vakitsiz zamanlar içinde kaybolursun
Mehmet
Aluç-Kul Mehmet-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder