Bilmez Aciz Olduğunu Kul

Çeşme akmazsa dolar mı önündeki kap durmadan

Suyu veren Rabbim suyu vermezse yaşar mı su olmadan insan

Hiçbir şeyden habersiz yaşar insan ve geçer zaman

Bir anlık aylık susuzlukla yok olacak insan

Bilmez aciz olduğunu kul

Bilmez Rabbinin büyüklüğünü gönülden bağlanmadan

Deli deli geçer nedense gençlik çağları

Yıkacakmış sanır sıra sıra dağları

Acizliğini görmez bir hastalıkla yıkılır canları

Şifanın değerini bilmezken öğrenir unutur insan bu anları

Bilmez aciz olduğunu kul

Bilmez Rabbinin büyüklüğünü gönülden bağlanmadan

Bilirim der insan bilmez Nur yüce Kur’an’ı imanı

Görmez yıkar karşısında merhametle duranı

Her şeyi veren Rahmandır bilmez hiç Rahmanı

Bitmez sanır sürdürdüğü devranı

Devran biter geç anlar her şeyi insan yazık olur

Bilmez aciz olduğunu kul

Bilmez Rabbinin büyüklüğünü gönülden bağlanmadan

Düşman dediğin nefreti ile yatar

Ona uyanlar ülkesini ne diye satar

Ona uyanlar düşman ile batar

Bilmez şaşırır bilmez ki nereye kaça

Ayağı takılır bir taşa

Başı gelir bir taşa

Ölür gider hani nerede diyenler ona çok çok çok yaşa

Ölünce gerçeği görür pişmanlığı ile patlar çatlar

Bilmez aciz olduğunu kul

Bilmez Rabbinin büyüklüğünü gönülden bağlanmadan

Yani kısacası iman etmeyen kul olmadan bilmez kul hiçbir gerçeği

Aklında fikrinde zikrinde gezer ağ örer düşman ile şeytanın örümceği

Mehmet Aluç-Kul Mehmet