Gel Varalım Rahman’ın Yanına

Derman bulunmaz mı sandın

Kul Rahman ile olunca

Derman bulunmaz sandın işte yanıldın

Gel varalım Rahman’ın yanına

Sende yanma bende yanmayayım Allah aşkına

Kul Allah ile olunca

Dağlar mı girer araya

Gönül denilen saraya

Varalım gelelim bir araya

Gel varalım Rahman’ın yanına

Sende yanma bende yanmayayım Allah aşkına

Ben kulum sende kulum diyelim

Gönül bağını düğümlemeyelim

İman ile Rahman’a yürüyelim

Gönül bağlarında gül derelim

Kurumuş gönüllere gül ekelim

Gel varalım Rahman’ın yanına

Sende yanma bende yanmayayım Allah aşkına

İmansız gezenleri görün neleri kaldı

Nefis şeytan aldı insanlığını bitirdi çaldı

Ecel gelince hepsi çıplak kaldı

Oda yandı âlemde yandı

Olmaz olsun böyle insanlık

İmansız kaldı insan böyle çıplak kaldı

Gel varalım Rahman’ın yanına

Sende yanma bende yanmayayım Allah aşkına

Kul Mehmet’im kul durmazsa sözünde

Muradı hep kalır gözünde

İman güldürür yeryüzünde

İman ile kal tut sözünü sende

Var, inanma sen nefis şeytan sözüne

Gel varalım Rahman’ın yanına

Sende yanma bende yanmayayım Allah aşkına

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-