Yolu Şaşıran Benim

Uzanırken maziye elim

Hafif olsa da az kelim

Lal olmasaydı bu dilim

Hatalarıma sözlerimle çelme takardım

Sap gibi ortada kalmazdım boşuna taşlar üstünde yatmazdım

Aslına bakarsanız mazinin yok suçu

Suçun hepsi bende yolu şaşıran benim

Ters yöne girdim yanlışa yöneldim

Sap gibi ortada kalmazdım boşuna taşlar üstünde yatmazdım

Ata binerken yanlışlıkla eşeğe binmişim

Menzile varmadan yarı yolda inmişim

Her şeyi biliyorum derken eşeklik etmişim

Sap gibi ortada kalmazdım boşuna taşlar üstünde yatmazdım

Dereyi görmeden paçayı sıvadım

Akıntıya kapılıp sürüklendim adım adım

Acemi iken tüm yolları biliyorum sandım

Sap gibi ortada kalmazdım boşuna taşlar üstünde yatmazdım

Maziye iki çift laf söylemek isterdim

Senin yok hiçbir suçun diye gülümserdim

Yoldaş olduğu için teşekkürler ederdim

Sap gibi ortada kalmazdım boşuna taşlar üstünde yatmazdım

Hayatı etmedim takip sessizce ipini çektim

İpin ucunda ben varmışım hiç akıl etmedim

Hayat yavaş yürü derken ben şaha kalktım

Sap gibi ortada kalmazdım boşuna taşlar üstünde yatmazdım

Su diye pınardan su içmedim ürettim içtim

Libasları beğenmedim kendim ürettim giydim

Ne ürettiğim su suydu nede ürettiğim libaslar libastı

Kendi elimle yaraladığım gönlümün ıstırabı ile kaldım

Sap gibi ortada kalmazdım boşuna taşlar üstünde yatmazdım

Sancımın ilacını almadım çaresiz kaldım

Yolda ne buldumsa bakmadan koynumda sakladım

Zehirli yılanları saklamışsım neden böyle yaptığımı anlamadım

Sap gibi ortada kalmazdım boşuna taşlar üstünde yatmazdım

Cahili adam sandım yanında yattım

Bir sözüne beş sözü bende içine kattım

Nefsim için yarınlarımı cahil adama sattım

Sap gibi ortada kalmazdım boşuna taşlar üstünde yatmazdım

Dev hayatı cüce sanarak meydan okumazdım

Yol yakın diye şaşırıp uzun yola koşmazdım

Hayat hafife alıp onu yıkmaya çalışmazdım

Sap gibi ortada kalmazdım boşuna taşlar üstünde yatmazdım

İlk defa değil başımı taşlara vuruşum

Hesapsız hesabımla bin defa beş kuruşsuz kalışım

Akılsız hesapla bu ilk değil bininci yanlışa koşuşum

Sap gibi ortada kalmazdım boşuna taşlar üstünde yatmazdım

E elden ne gelir sabırdan başka

Derdi veren Rahmanın şifası bambaşka

Hatanı bil otur yerinde koşma çamura bata çıka

Sap gibi ortada kalmazdım boşuna taşlar üstünde yatmazdım

 Kul Mehmet’im hatalarım oldu bir tecrübe

İnsan dediğin okumak anlamak için değil alfabe

Her yanlışa koştuğunda yiyor insan bin bir darbe

Sap gibi ortada kalmazdım boşuna taşlar üstünde yatmazdım

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-