Ağlarsa suç bulma gözünden
Doğruluğu ayırma özünden
Kötü söz çıkarsa dilinden
Diline biber sürt acı yesin acı
söylemesin
Gözüne de suç bulma gözdür ağlasın
Bırak ağladığı kadar ağlasın
Yüreğinde biriken acılar silinsin
Merhametle güzellikler bilinsin
Eğri giden yolun çukur başına
Doldur çukuru gitse zoruna
Ayağın takılsa yolun taşına
At taşı yoldan dışarı bakma yapısına
Hayat gitmese de hoşuna
Hoşuna gitmesini sağla
Ya da ağlayan yüreğini ateşle dağla
Ya da otur kendin ağla
Hesabını için yap hesabı
Nimet için ayırdığın payı
Para dediğin üç beş sayı
Lazım değil para varsa dayı
Beklemezsin maaş için ayı
Çekersin her gün halayı
Dön beğen yan beğen
Herkes sana der yeğen
Önünde hazır kurulu leğen
Gir eğlen çık eğlen
Ağada sen paşada sen
Kazandığın sana yetsin
Artan iyiliğe gitsin
Paran biterse bitsin
Kazanırsın üzülme gitsin
Zaten sen gönlü zengin
Bulunmaz alemde dengin
Herkes ne yola giderse gitsin
Mezara girecek hesap verecek bilsin
Kul Mehmet sende çok yazdın bunlar
yetsin
Kalemi yerine bırak gitsin
Bu şiirde burada bitsin
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder