TEZATLAR DÜNYASI

TEZATLAR DÜNYASI

 

 

Aklın çözemediği bir ahenk mi düşlerim

Gönlüm gönlüne denk mi yeter mi gülüşlerim

Hala ben seni arar ben yıllardır özlerim

Sen özlemedim ben hala bilirim ve beklerim

Gelseydin bari düşlerime düşerim olsaydı ahenkli

Bir izler sesler gülüşler içinde ben uyansaydım

 

Bir sessizlik sensizlik treninde tek yolcuyum

Sızılar acılar menümde ben hala umutluyum

Ahenkli tezatlarla yaşıyorum hala kendimleyim

Sen yoksun yanımda ahenkli tezatım

Sancılarını yaşatan ahengimsin

 Zerreden küreye

Yaratanın varlığını hatırlatan yol işaretimsin

 

Gözlerim ışıltıyla bakar her örümcek ağına

Güvercinin nurdan yuvasına

Vahit çağında bir hikmetini onunla gösteren Rahman

Uzansan yıkılacak örümcek ağı

Uzansan kaçacak uçacak güvercin

Kaçmaz ve yıkılmazı yaratan Rahman

Nur Resulle Hz Ebubekir Sıddık’ı o an korudu

Gözlerim ışıltıyla bakar her örümcek ağına

Güvercinin nurdan yuvasına

 

Tezatsın dünyanın tadımı olur

Karışık yolarda gezen çözemeyen mutlumu olur

Yetim iken solmadan vahiy çağına koşan

Tek başına değil Rahmanla kesret ile yol alan

Gönüllerin merkezine damarına gülüşüyle varan

Gökyüzünde meleklerle bizimle olan

Nurdan Nebi yaşamadı mı tezatı

 

Cahiliye ile yok olan insanoğlu

Nurdan İslam’la var olan dirilişe koşan insanoğlu

Nurdan Nebiden önce bir batış yıkılış

Nurdan Nebi ile bir var oluş hakka koşuş

Zalim koltuğunda yarınından emin

İnsanlar zalim kıskacında dilim dilim

Nebinin gelişiyle yıkıldı ya zalim demin

 

Anlamsızlığı küçümseme içi bin bir sır dolu

Gözyaşına acı vardır içinde var bin bir yolu

Çileye sırtını dönme uzanır herkese kolu

Anlamsızlık anlamanın kapısını açar

Gözyaşı merhametin gülüşüne vardırır sarar

Çile sabrı sabır derman ile çare merhemini sunar

 

 

Sonsuz değil bu dünya sona varacak

Sonun ardında sonsuza yol ulaştıracak

Sondan sonra sonsuzu yaratanla kul olacak

Naçar kapısı çareye varış kapısına kapı

Varmazsan ulaşamazsın çaresiz kalırsın

Tezatlar dünyasında tezatla yaşar böyle insanoğlu

 

Kendi aklınla çözülmez bu tezatlar

Yaşamak gerek tezatı her canlar

Çözünmezi çözer uzanır vahyin nurdan kolları

Yükünü hafiflet akıl ile yorma kendini

Vahyin nurlu yolunda yürü deme yokum

Var olanla var ol çözülsün tezatlar

 

Bu dünyanın yolu olsa da derin

Umman mana dolu insan mana kulu

Manaya ermek için manaya bürünmek gerek

Vahyin gölgesinde manayı imanla almak görmek gerek

Kapanmadan bakan gözler manayı bulmak gerek

Derin umman derin manaya koşar kul

Ara kendinde manayı Vahiyle bul

Bundan başkada arama sen bir yol

 

Bak kâinata kim kaldı kim ne aldı

Bir şeyler alanlar kazanalar ne ile baş başa kaldı

Gelen gitti giden bak nasıl nereye gitti

Var olanla gelen bitenle gitti

Var olanla gelen var olanla gitti güldü

 

 

Mehmet Aluç-Kul Mehmet