Varoş toprakların tozunu yuttum
Yaşadığım yerdi varoş mahallesi
Aradığım tüm burada güzelliği buldum
Yaşarcasına koşarcasına koştum
Coşarcasına coştum büyüdüm
Gelen gideni çok olurdu
Kapılar gönüller açık dururdu
Gelip gidenden hal hatır sorulurdu
Yaşarcasına koşarcasına koştum
Coşarcasına coştum büyüdüm
Varoş mahallemiz canların canı
Hiç unutulmaz ki yaşayan insanı
Hala içimde o günlerin heyecanı
Arasan şimdi bulunmazsın o insanı
Yaşarcasına koşarcasına koştum
Coşarcasına coştum büyüdüm
Neşeler sevinçler kulaklarımızda çınlardı
Yolda gülümseyen insanlarımızdı
Ağlayan olursa koşanlarımızdı
Yolda kalanlarımıza koşanlarımızdı
Yaşarcasına koşarcasına koştum
Coşarcasına coştum büyüdüm
Konuşulurdu Mevlana’dan Yunus’tan
Hemen tanırdık onları duyduklarımızdan
Gönlümüz sarayında yaşardı o anlarımızda
Battalgazi Köroğlu Dadaloğlu hep yanımızda
Yaşarcasına koşarcasına koştum
Coşarcasına coştum büyüdüm
Sabahları güneşi kaldırırdık
Sofraları ortaya kurardık
Kuru soğanla pilavı kaşıklardır
Tandır ekmeğiyle açlığımızı yatıştırırdık
Yaşarcasına koşarcasına koştum
Coşarcasına coştum büyüdüm
Gazlı gece lambasında otururduk
Türlü türlü sohbetle doyardık
Masallar hikâyeler anlatırdık
Her gece bir eve dolar taşardık
Yaşarcasına koşarcasına koştum
Coşarcasına coştum büyüdüm
Bir gün dediler elektrik gelmiş
Tek tek söndü gaz lambaları
Arkasında televizyon girdi evler
Bozuldu sohbetlerin ayarları
Bozuldu komşuluk anları
Yaşarcasına koşarcasına koştum
Coşarcasına coştum büyüdüm
Artık herkes evinde televizyon başında
Komşuluk sohbet dersen dağın başında
Kimin umurunda akan gözyaşında
Herkes bireysel oldu kalmadı bedensel uğraş
Yaşarcasına koşarcasına koştum
Coşarcasına coştum büyüdüm
Bütünselliğimiz yok oldu kardaş
Aksa da böyle oldu kardaş yaş
Aksamasa da dağıldı her şey yavaş yavaş
Ne olduysa yavaş yavaş oldu yoldaş
Anlaşılmadı nasıl ne zaman oldu pirdaş
Şimdi sen yalnız ben yalnız bitti savaş
Anılarda kaldı anı oldu her şey
Yaşarcasına koşarcasına koştum
Coşarcasına coştum büyüdüm
Şimdi o yılları ararım bulamam üzülürüm
Ara sıra hatırlar gözyaşı döker düşler görürüm
Mehmet Aluç-Kul Mehmet
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder