Yıllar oldu ayrılalı bilmem ne diye
Hala giriyorsun geceleri düşüme
İzin versen tekrar düşerim peşine
Aç gönül kapını tekrar içeriye gireyim
Sorma sakın sen neden ne diye
Neler geldi sensiz bu garip başıma
Kimse acımadı akan gözyaşıma
Böyle garip kaldım sensiz tek başına
Aç gönül kapını tekrar içeriye gireyim
Sorma sakın sen neden ne diye
Çektiklerimi yazsınlar mezar taşına
Sen gelmezsen sığamam yerin altına
Sanki zehir kattım ekmeğime aşıma
Aç gönül kapını tekrar içeriye gireyim
Sorma sakın sen neden ne diye
Bir selam için geldik bu yalancı dünyaya
Bir kelam etmeden gidiyoruz diğer dünyaya
Severken ayrıldık biz ağlaya ağlaya
Aç gönül kapını tekrar içeriye gireyim
Sorma sakın sen neden ne diye
Elveda deyip helalleşemeyiz
Ecel gelince gitmem diyemeyiz
Gel bir defa daha sarılayım sensiz gitmeyeyim
Aç gönül kapını tekrar içeriye gireyim
Sorma sakın sen neden ne diye
Biliyorum çok hatalar yaptık
Bir kaşık suda fırtınalar çıkardık
Pişmanlığımızla yeter artık çok yandık
Aç gönül kapını tekrar içeriye gireyim
Sorma sakın sen neden ne diye
Bir sabah gel gülüşünle gönül evime
Sormam eskiye dair tek bir kelime
Güneşler doğsun gelişinle gönül haneme
Aç gönül kapını tekrar içeriye gireyim
Sorma sakın sen neden ne diye
Kul Mehmet’im gelmezsen bitmez acılarım
Mezara girsem de kesilmez akar kanlarım
Yıkıldı viran kaldı sensiz gönül hanlarım
Aç gönül kapını tekrar içeriye gireyim
Sorma sakın sen neden ne diye
Mehmet Aluç-Kul Mehmet
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder