Acıyan Yanlarımızı Yazar Kalemim
Bazen kalbim kırıktır şiirlerim gibi
Bazen şiirlerim kırıktır gönlüm gibi
Zengin bir kalem değildir kalemim
Benim gibi az fakir gönlü zengin
Aşka gönüle çok çok yakın
Zenginlerin dansı olan valsı yazmaz
Elleri kadehlerde yaşayanları hiç yazmaz
Fakir gönüllerin sofrasında
Eksik zeytini peyniri yazar
Ha sanmayın peynir zeytin eksik diye fakir üzülür
Kalemim şiirlerim üzülür
Fakir paylaşır bir lokmasını gülümsemesini
Aynı şiirlerim gibi
Fakirin sırtında kazancı
Benim sırtımda herkese gülümseyen şiirlerim
Fakir kazancına hamal
Ben şiirlerime hamalım
Hüzün olsa da hüznü demli çay gibi içerim fakirin sofrasında
Zaten zenginin sofrasında hiç oturmadım
Zengin sofrasını yazamam kalemim yazmaz
Kalemim bir türkü yazar bir aş tadında
Dinleriz yoksul komşumla yoksulluğumuzla
Gönlü yoksul değil aslında hiç yoksul değil
Yoksul derler
Sofrasında iki zeytin eksik olunca
Olsun her şey zeytin kaşarlı peynir değildir ki
Aslında zengin yoksuldur bilmezler
Zengin paylaşamaz fakirdir
Yemez yedirmez fakirdir
Gülmez güldürmez fakirdir
Bilmezler öylesine söylerler
Romeo’yu yazamam
Leyla ile Mecnunumuz var
Kerem İle Aslımız var bizim buralı
Romeo Avrupalı yakışmaz kalemime
Hem yanımızda yaşamadı
Hem de sözleri hecelerimize yabancı
Gönlü bizim gibi sıcak değil sanki
Hey sende bir şey söylesene hancı
Hiç uğradı mı senin oralara uğramaz
Ama Leyla Mecnun Kerem Aslı
Uğramıştır yol üstünde senin hana
Gülüşleri benzer bilirsin cana
Aşkı yaşamışlardır yudum yudum içerek kana kana
Acıyan yanlarımızı yazar kalemim
Düşlerin ışıkların söndürenleri yazar
Düşlerle yaşarken düş ’süz kalanların
Düş ’süz kalanlara koşmalarını yazar
Mehmet Aluç-Kul Mehmet
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder