Gözüne Çekilmeden Perde

İnsan bu düşer her türlü derde

Merhamet var gönülde serde

İyilik merhamet ile ol koş her derde

 Koş derde çare diye herkese gülümse de

Bir gün ölüm ile gözüne çekilmeden perde

İnsan aynı ayrım yapma herkes aynı değerde

Gönlün arasına çekme demirden perde

Gönül sana lazım olur düştüğünde derde

Koş derde çare diye herkese gülümse de

Bir gün ölüm ile gözüne çekilmeden perde

Gönül merhameti gönül içindedir iyi bil

Nefret ile kini gönülden hemen durma sil

Bir gün olur vakit yetmez biter ömürde pil

Koş derde çare diye herkese gülümse de

Bir gün ölüm ile gözüne çekilmeden perde

Sakın deme arkamda yıkılmaz dağım var

Parana güvenme pul olur da yakar har

Merhametli olan cümle gönülleri sarar

Koş derde çare diye herkese gülümse de

Bir gün ölüm ile gözüne çekilmeden perde

Aşk ilahîdir odur merhametin pervanesi

Aşk ile olan merhametle dertlerin olur divanesi

Nur dolar sevgi eksilmez açıktır kapısı evi hanesi

Koş derde çare diye herkese gülümse de

Bir gün ölüm ile gözüne çekilmeden perde

Merhameti olmayanın gönül evi yıkıktır virandır

Bak etrafına bu dünya kime devamlı kalandır

Ölüm ahiret yoluna gitmek için kula nişandır

Koş derde çare diye herkese gülümse de

Bir gün ölüm ile gözüne çekilmeden perde

Köşkten köşkten binaların var dersin sıkıldım

Zekâtını veremezsin malın, olmaz tabi ki gönül tadın

Bilmezsin aklına gelmez ölüm gidersin adım adım

Koş derde çare diye herkese gülümse de

Bir gün ölüm ile gözüne çekilmeden perde

Kul Mehmet’im der ki yan gelip yatmak ömre zarar

Merhametli olmayan cümle gönülleri utanmadan satar

Bir doğrusu yoktur doğru içine bin yalan katar

Koş derde çare diye herkese gülümse de

Bir gün ölüm ile gözüne çekilmeden perde

Mehmet Aluç  (Kul Mehmet)