Gel

Gönül mezarına ben yattım boylu boyunca

Gözlerine doymadan ecel beni bulunca

Beklerim makberde ben seni günün dolunca

Hasretim sineni yar yakıp kavurmadan gel

Aşk gözüyle kokuna bu tenim doymayınca

Arayıp kendimi ben teninde bulmayınca

Mezarımda toprakla yar sensiz dolmayınca

Hasretim sineni yar yakıp kavurmadan gel

Nakşet makber üstüne yar sen kendi adını

Gece gündüz sen yâd et muhabbetle adımı

Mezarıma da dolan sensiz yakan sancımı

Mezarımı ateşle doldurmadan çabuk gel

Göremedim dost gibi atan o yüreğini

Duyamadım bende yar sevdim ben dediğini

Göğsünde koklamadım aşkın o yasemini

Yaseminler kokusu göğsünde bitmeden gel

Sinemde tutamadım ben arzunu yâdını

Sana açamadım ben gönlümün yapısını

Makber de anıyorum ben hasretle adını

Gönül kapını bana kapatmadan çabuk gel

Ben senin gönlünde aşk deryasında yar öldüm

Sanma sevgilim sende gülmeden öldüm gittim

Gönül sinene solmaz gülleri diktim gittim

Diktiğim güller aşksız kuruyup solmadan gel

Kul Mehmet'im gönlünde yaşarken ben ölmüşüm

Fani olan dünyada az seninle gülmüşüm

Seninle aşk badesi içmeden yar göçmüşüm

Aşk badesini yalnız içip bitirmeden gel

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-