Uzun zaman oldu seni görmeyeli
Saçlarına beyaz gölgeler düşmüş ben örmeyeli
Gözlerinin feri sönmüş hasret ile yolları gözlemekten
Hüzün mü seni böyle güçsüz bıraktı özlemekten
Mahzun ve kederli bakışların
Mutluluk ile gülen gözlerin çökmüş
Karanfiller gibi kokardı saçların
Uzun zaman oldu seni görmeyeli
Ben yine aynı arsız gönlüm ile
Hayatı umursamayan bakışlarım
Biliyorum sevgi bulunmuyor gönlümde
Çok değişmişin neydi seni böylesine üzen hasretin
Ben mi vefasızım ama neden
Beni sevdiğini söylüyorsun şimdi ama neden
Yıllar oldu sevgi sunmayan gözlerinde kaçışım
Kaçmadan önce söyleseydin kaçmazdım sevgisiz hislerinden
Sevgisiz değildi diyorsun hislerim
Ben miyim sana aşktan bahis ederken kaçan
Alaylı bakışlarla alay eden
Gülen bakışların ‘mıydı öylesine gülüşlerin
Ben yanıldım ve kaçtım arsızca
Bir haber gönderseydin uçarcasına
Koşar gelirdim sana kucağında ömür boyu kalırcasına
Vefasız olan benmişim sevgili
Ağlamaktan mı gözün feri söndü
Bensizlikten mi tarayamadın saçını da beyazlar döküldü
Hüzün mü çökertti seni benden ayrı kalınca
Bağışla beni anlaşılamaz duygularımın esiri oldum
Sarıl kollarıma ilk seni gördüğüm günkü gibi
Fıkır fıkır gülsün gözlerin dünkü gibi
Dudaklarına aşkın ihtiraslı öpücüğü konsun yeni gibi
Yine yanakların açsın gülücüklerle karanfiller gibi
Mehmet Aluç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder