Merhametle Kucaklaşma, Özlemlere Son Verme.

   Hayatta kaçılmaz olarak gönüllerde sevgi birlik beraberliği, Yüce İslam dinimizin emri olan kardeşlik bağları ile birbirimize bağlanmadıkça, yenilgi her zaman bizim için kaçınılmaz olacaktır. Kardeşlik konuşulur ama aradaki bağları sessizce kestiğimiz ve kimsenin görmediğini sandığımız yanılgısı ile böylesine zulmü, ayrılığı, mutluluğun gülümseyen yüzünü yok ederek, asık suratı ile yaşamaya mahkûm olduğumuzda unuturuz!

   Dilimizde kelimeler anlamsız ve kullanışsız değeri yok, bakışlarımızdaki mutluluk ışıltısı yok kapkaranlık bakıyoruz, bu nedenle kelimelerimiz sözlerimiz gibi gönüllerimizden birbirimizi kayıp ettiğimizde, kayıp ıssız adalarda sanki yaşıyoruz, Mübarek bayramlarımızda olmazsa bu kardeşlik birlik ve beraberliğimiz tamamen unutacağız! Gerçek olan gönlümüzdeki merhametli varlığımızdan habersiz, ya da merhamet kapısını kapatmışız sadece bayramlarda açıyor ve sonrasında kapatıyoruz ne hazin içler açısı bir durum! Karakterimiz bizi biz yapan, ama ona önem veren kim? Bilmek, bilinçli olmak insanlığın gereklerindendir, bilen kim? Derin bir sessizliğin içine düşmüş ve kaybolmuşuz ki, bağırdığımızda sanki bizi hiç duyan yokmuşçasına, yanımızda gelip geçen hissizler ordusunun içinden yaşıyoruz, bayramlar hariç!

   Keşke her günümüz bayram gibi geçse ve geçmesi de gerekir, lakin gel gör nefis ve arzularımız ihtiraslarımız ruhumuzu ÖYLESİNE esir almış ki onlardan kurtulmamız nerede ise imkânsız gibi! Zihnimizde hayallerimizde sadece kendimiz ve ailemiz var, toplum hiç yok, böyle olunca yarınları inşa etmeyen hayalsiz hayallerimiz, bizleri yok ederek mutsuz ıssız adalarda yaşattırıyor. Rüyalarımızda bile yalnızız! Düşüncelerimiz o kadar paslanmış ki sadece benim düşüncem doğrudur saçmalığı ile kendimizi toplumu yok ederek kendimizi bilinçsizce öldürüyoruz!

   Merhametle kucaklaşma, özlemlere son verme, nurdan bir aydınlıkla aydınlanmaları sadece bayramlara bırakmışız, yılda iki defa kucaklaşıyor ve aydınlanıyor sonra elektrik prizinde gönül ve merhametin fişimizi çekiyoruz, ondan sonra ıstırap dert, sabırsızlık vefasızlık ile gönülleri ve dünyamızı yıkıyoruz ve farkında bile değiliz, farkında iseniz bayramlarda bile gönülleri yıktığımızın farkında da değiliz, sadece göstermelik bir gülümseme ziyaret gerisi boş gereksiz lügat ve sözlerle parçalanan bir ömür yaşıyoruz. Özlemle sarılma, kardeşlikle yıkılmaz kale bedenlerin ortaya çıkması, çölde yıllarca susuz almış gibi birlik beraberliğe hasret kalmışlığın eseri hiç yok yüzlerimizde gönüllerimizde!

   Hepimiz ulaşılmaz kralların oğluyuz, hiç kimse bizden üstün olamaz saçmalığı ile yaşayan ölü kullarız, bari bu mübarek bayramlarda bir nebze olsa da kardeşliğin kokusunu duyarak bayramlaşıyoruz. Nice idrak izan içinde 365 gün kardeşliği yaşayarak bayramlara ulaşmayı ve her günü bayram gibi yaşayacağımız günlere birlik beraberlik içinde ulaşmak dileği ile Kurban bayramınız mübarek olsun kardeşlerim.

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-