OLMAK YA DA OLMAMAK, İŞTE BÜTÜN MESELE BU YA CEVABIM

OLMAK YA DA OLMAMAK, İŞTE BÜTÜN MESELE BU YA CEVABIM
“Olmak ya da olmamak, işte bütün mesele bu”!
Sayın şair
Neye göre olmak veya olamamak
İnsanların düşüncesine göre ise yandık
Halada yanıyor ülkeler şehirler gönüller
Bunun kriteri olmalı ama insan düşüncesi olmamalı
Kâinatı yoktan var edenin kriterleri olmalı
İnsanı bilen içine yerleştirdiğini bilenin kriterleri olmalı
Yoksa her gün değişen ne söylediğini bilmeyen insana göre
Olmak ya da olamamak
Ortada meydanda
Düşüncemizin katlanması mı güzel diyor şair
Bense
Özgür düşünceye katlanmak güzel diyorum
Şair diyor ki
Zalim kaderin yumruklarına, oklarına 
Yoksa diretip bela denizlerine karşı 
Dur, yeter demesi mi? Diyor şair
Bende diyorum ki
Zalimin zulmüne imanla karşı çıkmak
Belayı yok ederek ölümün denizine atmak
Direnmenin onuru ile yaşamaktır diyorum
Şair diyor ki
Ölmek, uyumak sadece!
Düşünün ki uyumakla yalnız 
Bitebilir bütün acıları yüreğin, diyor şair
Bende diyorum ki
Ölmek uykudan uyanmak
Sonsuz yaşama yürümek
Uyumakla bitmez acılar ancak çoğalır
Uyumak kaçmaktır acıların yüreğinden kaçmaktır 
Korkaklıkla diyorum
Şair diyor ki
Çektiği bütün kahırlar insanoğlunun. 
Uyumak, ama düş görebilirsin uykuda, o kötü. Diyor şair
Bende diyorum ki
Uyumak çaresizliktir
Dertlerin ortasına merhametle çare ile yürümek
Güzelliğin düşünü görmek o en güzelidir
En kötü düş kahırlar insanoğlunun kendi eliyle
Yollara serdiği vicdansızlığıdır diyorum
Şair diyor ki
Çünkü o ölüm uykularında
Sıyrıldığımız zaman yaşamak kaygısından
Ne düşler görebilir insan, düşünmeli bunu. 
Bense diyorum ki
Ölüm uykusu kahırların yollara serilmesine seyirci kalmaktır
Yaşamak kaygısından sıyrılmak merhametle imanla yaşamak yaşatmakla
En güzel mükemmel düşler görülür yaşatılır diyorum ben
Şair diyor ki
Bu düşüncedir felaketleri yaşanır yapan. 
Bense
Kin dolu düşünce ve ona karşı savaşmamaktır felaketleri yaşanır kılan
Şair diyor ki
Yoksa kim dayanabilir zamanın kırbacına? 
Bense diyorum ki
Zamanın kırbacı yok, bencil olanların kırbacı var
Korkaklıkla bencillere karşı imanla göğüs germeden yaşamak
Esaretin kırbacı ile yaşamaktır diyorum
Şair diyor ki
Zorbanın kahrına, gururunun çiğnenmesine 
Sevgisinin kepaze edilmesine 
Kanunların bu kadar yavaş 
Yüzsüzlüğün bu kadar çabuk yürümesine
Kötülere kul olmasına iyi insanın 
Bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken? 
Bense diyorum ki
Zorbanın göğsüne iman dolu sinenle karşı çıkmak
Yüreğine merhametin okunu saplayarak uyandırmaktır
Sevgiler kepaze edilmez
Kepazelerin sevgiyi bilmeden öküzce yüreksiz yüreğine almasıdır
Kötülere kul olunmaz Allaha kul olunur bunun bilinmesine 
Kötülüğün kalbine merhametle ok saplayarak göğsüne kurtulmak varken
Diyorum ben
Şair diyor ki
Kim ister bütün bunlara katlanmak 
Bense
İnsan olan kalbinde aşk olan katlanır
Şair diyor ki
Ağır bir hayatın altında inleyip terlemek
Bense
Ağır hayat yoktur vefasızlıkla ağır hayat vardır
Şair diyor ki
Ölümden sonraki bir şeyden korkmasa
Bende diyorum ki
Ölümden sonra korkanlar merhametsizler zalimlerdir
Şair iman yüklü olmadığından diyor ki
O kimsenin gidip de dönmediği bilinmez dünya 
Bende diyorum ki
Ölüm sonsuz yaşamın dirilişi olandır
Haklı ile haksızın hesaba çekileceği sonsuz yenidünya
Şair diyor ki
Ürkütmese yüreğini? 
Bende diyorum ki
Aşksız yaşayarak imansız yaşayarak ürkütme yüreğini
Uçurumlara karanlıklara sürükleme yüreğini
Şair diyor ki
Bilmediğimiz belalara atılmaktansa 
Bende diyorum ki
Bilinmeyen bela yok insanların pervasızca
Arzuları için insanlara sunduğu belalar vardır
Şair diyor ki
Çektiklerine razı etmese insanları? 
Bende diyorum ki
Çektiklerine razı edilmez
Merhameti güzelliği yaşanılması istenir
Şair diyor ki
Bilinç böyle korkak ediyor hepimizi: 
Bende diyorum ki
Bilinç bilme idrak etme
Yüce Allaha teslimiyet korkak nefsi şeytanı
Zulümleri yok ediyor diyorum
Şiar diyor ki
Düşüncenin soluk ışığı bulandırıyor 
Bende diyorum ki
Düşüncenin soluksuzluğu bencilliği ışığı
Kâinatı gönülleri bulandırıyor
Şair diyor ki
Yürekten gelenin doğal rengini. 
Ve nice büyük, yiğitçe atılışlar 
Yollarını değiştirip bu yüzden
Bir iş, bir eylem olma gücünü yitiriyorlar.
Bende diyorum ki
Yürekten imanla yetişen yürekler
Atışlar katışlar yolları gönülleri aşkla doldurarak
Zalimliği kini nefretin eylem yolunu silerek
Yolunu değiştirmeden sonsuzluğa yürüyor
Diyorum
Şair W. Shakespeare bunları söylüyorum
İnsanda inanç iman olmayınca 
Böyle çekingen korkak laflar söylenir diyorum
Korkma imanın varsa yürü söyle çekinme diyorum
Mehmet Aluç