Kara k/ömür külleri arasında geçti
ömrüm
G/özlerim madende göçüğe rehin
G/özlerinle bakma bana
Karanlığımı karanlık madeni
anlayamazsın
Anlayamazsın çaresizliğimi
Soğuk yalnızlığımı
Bir ağaç yaprağının dalı gibiyim
Yer altına girince bir an kuruyan
Yeryüzüne çıkınca bir an yeşeren
Bir açlığın yangınında
Açgözlü taşeronun
Kasasında kayboldum ben
D/al gibi göçük geçiyor üstümden
K/an gözlerimde bir dilim ekmek
Son nakaratım sizi ekmeksiz
bıraktığım
Yaralı yüreğim ile ezilirken göçük
altında
Hüsran yok taşeronun gözünde
Sadece karanlığımda zindana gömülme
korkusu
Onu da hal eder ensesi kalın
Kasasında kanlı emeğim ile dolu para
ile hal eder
Ben sizsiz göçük altında kaldım
Ezgilerim ekmeğim boğazımda takılı
kaldı
Kaybolmadığımı sayın
Yaşıyorum cennette sizi bekliyorum
Yüreğim gitti sayın ruhum ile
sizinleyim
Karanlığa alışığım ben madenciyim
Mezarımda karanlık değil cennet nuru
ile dolu
Mehmet Aluç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder