Deli ırmak gibi çağlama gönül
Elbet sende bir gün yorulacaksın
Laf sözden anlamayan gençliğim
Bir gün sende durulacaksın
Kaybolup gideceksin bu âlemden
Toprağın karışır dağlara
Viran girer güvendiğin bağlara
Güvenme gençliğine ey deli gönül
Biter bir anda dünyalık hevesin
Gençliğin gelmez ki gülesin
Kendinden bir sen olmadan göçer gidersin
Tükenir biter solarsın be gönül
Ne varsa beklenen gelmez
Gelirse de vaktinde gelmez
Geçmişin içinde karaladığın sayfan dolacak
Dokunduğunda incitemediğin tenin solacak
Yaşandı bitti demeye fırsat olmayacak
Açan güllerin aniden solacak
İlk kopan fırtınanın içinde ömür dolacak
Deli ırmak gibi çağlama gönül
Mehmet Aluç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder