Dil lal olur sukuta ererse gönül dili
konuşur
Arama sen nedensiz neden boş yere
olur mu sebep
Hiç boş yere gider mi o meçhule
kimsesizlere koşarak gidenler
Ummanda zerreleri adımları okur
açarsan gönül kapısı
O Meçhule gidenler o gül kokulu Resulü
sevenler
Yer altında soluk alır çıkmaz
sokaklarımıza bakanlar
Çıkmaz sokak içinde gönül kapısının
biz ki kapatanlar
Anla artık ummanda zerreleri adımları
okur gönül kapısı
Gönül kapısının kapısın çalmazsan
çözülmez muamma
Zahmetsiz olur mu çare kapısında
vuslata kavuşma
Dar olur geniş kapısını bilmeyenlere
gece gündüz nefsine kanma
Bil artık ummanda zerreleri bakışları
okur gönül kapısı
Gönül kapısında içeri girmezsen ömür
kısalır
Zaman iyimi kötümü olur acı
mevsiminde doğan ne bilir
Hüzün ile ağıt kokar düşsüz rüya
görmeyen gönüller
Gör artık ummanda zerreleri düşleri okur
gönül kapısı
Bu kaypak gönül ile karşılayacak
olanı bekleme gelmez
Gülümsemek için açmazsan gönül kapını
yüzün hiç gülmez
Halamı anlamadın karşılıksız ahiret
için ölüme koşanları
Gör artık ummanda zerreleri ölümü
okur açarsan gönül kapısı
Kul Mehmet der ki sözler neden
aslanın ağzında duruyor
Dipsiz yamaçlarda çıkışı olmayan kuyulara
kimler koşuyor
Hüzün sokaklarında mazisi silik
olanlar kimden yardım istiyor
Gör artık anla bil ummanda zerreleri
okur sendeki gönül kapısı
Mehmet Aluç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder