Ebed olana dönsek yönümüzü

 

dertleri sararken yeni güne

gülseydin yüzüme çare diye
mevla hatırına dönsen yüzünü
bir katre görseydim gülüşünü
ebed olana dönsek yönümüzü

katre katre iman aksa ömrümüze
sayfa sayfa gönlümüz açılsa önümüze
bırakalım Rahman dokunsun gönlümüze
Nur Kur'andan alalım özümüzü
ebed olana dönsek yönümüzü

yılgı atları gibi koşsak Rahman'a ahir
olsakta bu dünyada bizler en fakir
nefis şeytan görmez bizi hakir
olsak Yüce Rahaman'a bizler şakir
ebed olana dönsek yönümüzü

katip olsak gönlümüzü birbirine yazsak
gönül içinde kendimizle birlikte kalsak
nefis şeytanla kini uçurumlara atsak
yok olsa bizi yakan yıkan kör tahkir
ebed olana dönsek yönümüzü

cenneti alada olmayı isteyelim bir anda
cehennem dersen boş bir oda orada
ateşini alıp giden kalır azabıyla orada
alet olmayalım nefis şeytana biz burada
ebed olana dönsek yönümüzü

hak yolda uzun uzun huzurla yatak
nefis şeytanı yolda cehenneme satsak
merhametle kardeşliği gönlümüze katsak
durak durak selamı hoşlukla içine batırsak
ebed olana dönsek yönümüzü

kul mehmet'im defter defter dürül hak yolda
merhametle iman ne güzel oluyor kulda
semada iner İhsan kula bu nurlu yolda
yeryüzünde de dualar varır semaya bir anda
ebed olana dönsek yönümüzü

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Şakir:Şükreden
Hakir: Hor görülen
Ahir: En sonunda
Tahkir: Aşağılama, onur kırma,onura dokunma