Yüzümü sürdüm gönül dergâhına ben geldim
Yalnız başıma kalıp yolda düşmemek için
Bu dünya ah yalandır onu da ben bilirim
Muhabbetsiz cana can olmayan bu canımla
Gönülden muhabbetle can olmaya ben geldim
Üryan geldik bir parça bezle işte gideriz
Bizler birbirimizi sevmezsek ne ederiz
Muhabbetli olmazsak nefsi nasıl ezeriz
Muhabbetsiz cana can olmayan bu canımla
Gönülden muhabbetle can olmaya ben geldim
Gönül ver gönüllerin candan o bakışına
Varmalı bu gönlüle dost gönlün akışına
Değer vermeyiz bizler nefsin boş alkışına
Muhabbetsiz cana can olmayan bu canımla
Gönülden muhabbetle can olmaya ben geldim
Kırmayız hiç kimsenin gül kokan hatırını
Solmak istersen dostsuz yıkarsın yarınını
Muhabbeti can dostla kur yıkılmaz yapısı
Muhabbetsiz cana can olmayan bu canımla
Gönülden muhabbetle can olmaya ben geldim
Kara toprak olacak bir gün bu canlı beden
Söyleyin canlar nedir insanı candan eden
Aşk muhabbet hak yolda aşk değil mi var
eden
Muhabbetsiz cana can olmayan bu canımla
Gönülden muhabbetle can olmaya ben geldim
Ey canlara can olan dostum sen bakışımsın
Her iki cihanda sen benim candan canımsın
Sensiz kalırsam eğer kanayan bir yanımsın
Muhabbetsiz cana can olmayan bu canımla
Gönülden muhabbetle can olmaya ben geldim
Kul Mehmet’im muhabbet olsun senin kolunda
Hak dostun tutar seni yanlış dünya yolunda
Sen var muhabbet için canla bulun yanında
Muhabbetsiz cana can olmayan bu canımla
Gönülden muhabbetle can olmaya ben geldim
Mehmet Aluç /Kul Mehmet
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder