Açılan
yaraların iyileşir Rahmanla
Muhabbetin
gönülde tutsun candan elini
Sönmez
iman ateşin yol olsun heyecanla
Rahmanla
ol dizilir önünde zalim o an
Dilimi
hep düğümler nefsim ile şeytan
Rahmanı
anınca da dilim çözülür o an
Secdem
öper nur ağzı ile alnımı her an
Rahmanla
ol dizilir önünde zalim o an
Batar
tüm kötülükler kul olursa Rahmanla
Duyarsın
çağrısını beş vakit heyecanla
Rahman
yolunda farkı sen yürüyerek anla
Rahmanla
ol dizilir önünde zalim o an
Mezarcı
kazar Rahman kulun alnına yazar
İmanla
değişir yol kul kendi yolun kazar
Zalimler
iyiliği bilmez hep eder nazar
Rahmanla
ol dizilir önünde zalim o an
Ey
zalim şeytan sende kalsın imanım bende
İmanımla
yıkarım seni ölürsün sende
Gelip
gider mevsimler yok olursun gülende
Rahmanla
ol dizilir önünde zalim o an
Güzelliğe
kötülük şişini sen sokarsın
Utanmadan
birde sen uzaklarda bakarsın
Rahman
azabı ile gelince ne yaparsın
Rahmanla
ol dizilir önünde zalim o an
Kul
Mehmet’im der sönmez sanma fitne ateşi
Doğacak
o imanın gürleyen sesli sesi
Zalim
canı elini yakar para kesesi
Rahmanla
ol dizilir önünde zalim o an
Mehmet
Aluç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder